ترس و اضطراب عوامل قدرتمندی در زندگی ما هستند و ابزار تکاملی مهم بوده است که به انسان این امکان را می‌دهد تا اقدامات احتیاطی در برابر موقعیت‌های خطرناک ایجاد کند.

متخصصان بهداشت روان فوبیا را اختلالات روانی قابل تشخیص می‌دانند، که می‌تواند مانع از عملکرد طبیعی فرد شود و منجر به حملات پانیک _از انواع اختلالات اضطرابی است_فلج کننده شود.

زنان تقریباً دو برابر مردان در معرض ابتلا به فوبیا هستند.
علائم فوبیا معمولا از اوایل تا اواسط کودکی شروع می‌شود. میانگین سن شروع حدود ۷ سالگی است.

فهرستی از فوبیا‌های نادر و غیر معمولی را گردآوری کرده ایم:

آبلوتوفوبیا یا ترس از حمام کردن:
این فوبیا می‌تواند باعث اضطراب اجتماعی زیادی شود، زیرا اغلب می‌تواند منجر به بوی نامطبوع بدن شود. بسیاری از مبتلایان با افزایش سن از این فوبیا خارج می‌شوند.
آراکی بوتیروفوبیا یا ترس از چسبیدن کره بادام زمینی به سقف دهان:
ممکن است مشکلی جزئی به نظر برسد، اما این فوبیا احتمالاً ناشی از ترس خفگی یا ناتوانی در باز کردن دهان است.
آریتموفوبیا یا ترس از ریاضی:
ترس از وارد شدن به موقعیتی است که در آن فرد مجبور به انجام ریاضیات است، به خصوص زمانی که مهارت‌های ریاضی آن فرد پایین است.

کایروفوبیا یا ترس از دست:
این فوبیا می‌تواند ترس از دست خود یا دست دیگری باشد و نتیجه یک رویداد آسیب زا مانند آسیب شدید دست یا یک وضعیت پایدار مانند آرتریت است.
کلوفوبیا یا ترس از روزنامه:
این فوبیا اغلب به لمس، صدا و بوی روزنامه مرتبط است. مبتلایان ممکن است با شنیدن صدای خش خش روزنامه از بوی جوهر و کاغذ روزنامه مضطرب شوند.
ایزوتروفوبیا یا ترس از آینه:
مبتلایان اغلب نمی‌توانند خود را در آینه ببینند. در موارد شدیدتر، این اضطراب می‌تواند به سطوح بازتابنده مانند شیشه یا آب ایستاده نیز گسترش یابد.

این فوبیا می‌تواند ناشی از اعتماد به نفس پایین و بیزاری از دیدن خود باشد.
گلوبوفوبیا یا ترس از بالن:
برخی از بیماران به طور اتفاقی از بادکنک اجتناب می‌کنند، در حالی که موارد شدیدتر، حضور در اطراف مکان‌هایی را که ممکن است به سادگی بادکنک داشته باشند، ممنوع می‌کند.
امفاوفوبیا یا ترس از ناف:
مبتلایان ممکن است ناف خود را با نوار چسب یا باند بپوشانند. این فوبیا ممکن است مربوط به تریپوفوبیا (ترس از سوراخ) باشد یا می‌تواند نتیجه عفونت قبلی در ناف باشد.
اپتوفوبیا یا ترس از باز کردن چشمانتان:
این فوبیا به طور کلی نتیجه یک رویداد آسیب زا است، به ویژه در دوران کودکیست این فوبیا می‌تواند بسیار ناتوان کننده باشد، زیرا مبتلایان اغلب از ترک خانه خود اجتناب می‌کنند و به دنبال مناطق تاریک یا کم نور می‌گردند

نوموفوبیا یا ترس از نداشتن تلفن همراه:
این اضطرابی است که بسیاری از ما به درجات مختلف آن را احساس می‌کنیم، با این حال، زمانی که این اضطراب به یک وحشت تبدیل می‌شود، به یک فوبیا تبدیل می‌شود، به ویژه زمانی که صرفاً بر روی تصور نبودن تلفن همراه پافشاری می‌کنیم. این فوبیا همچنین به داشتن یک تلفن با باتری خالی یا از کار افتادن تلفن گسترش می‌یابد و در نتیجه تلفن را غیرقابل استفاده می‌کند. Nomophpia اغلب با اعتیاد به تلفن‌های ما و نیاز به اتصال مداوم مرتبط است.

پلوتوفوبیا یا ترس از ثروت:
مبتلایان نگرانند برای ثروت خود هدف قرار گیرند و متعاقباً در معرض خطر قرار گیرند. آن‌ها ممکن است فرصت‌های شغلی یا پول سازی خود را خراب کنند.
پوگونوفوبیا یا ترس از مو‌های صورت
این ترس اغلب نتیجه یک تجربه آسیب زا با فردی است که مو‌های صورت یا ریش قابل توجهی دارد.فرد مبتلا به پوگونوفوبیا ممکن است حتی نتواند به تصویر خود یا فردی با ریش نگاه کند.
توروفوبیا یا ترس از پنیر:
ترس از پنیر را اغلب می‌توان در اوایل دوران کودکی، ردیابی کرد. اجبار به خوردن پنیر، به خصوص زمانی که عدم تحمل لاکتوز وجود داشته باشد، می‌تواند باعث بیزاری از پنیر شود. موارد شدیدتر می‌تواند منجر به ترس از دیدن پنیر شود.
زانتوفوبیا یا ترس از رنگ زرد:
این فوبیا می‌تواند از تکامل مبتنی بر بقا نشات بگیرد، زیرا حیواناتی که رنگ‌های روشن دارند، مانند قورباغه یا مار، گاهی اوقات سمی یا سمی هستند.

در مورد فوبیا و اضطراب‌های خود از متخصصان روانشناسی کمک بگیرید اگرچه برخی از این فوبیا ممکن است بی ضرر به نظر برسند، اما حتی مبهم‌ترین آن‌ها نیز می‌توانند تأثیرات نامطلوب و جدی بر زندگی افراد داشته باشند.

منبع: سایت لوویس لیو وب