فرقی نمی کرد چه کسی به بیت یا حسینیه وارد می شد از وزیر و وکیل گرفته تا سران ممالک و سفرا، همه و همه از عیدی های امام دریافت می کردند.

مرحوم سید رحیم میریان از اعضای دفتر امام خمینی (س) که سال‌های متمادی در خدمت ایشان بود و از نزدیک با روحیاتشان آشنا، درباره عیدی دادن امام اینگونه نقل خاطره کرده است:
حضرت امام در اعیاد مختلف یک قندان پر از یک ریالی داشتند. بعد‌ها‌‎ ‎‌آن سکه یک ریالی به یک تومانی زرد تبدیل شد که عکس قدس هم‎ ‎‌رویش بود. در اعیاد مختلف هم هر کسی به دست‌بوسی و ملاقات می‌آمد‎ ‎‌از حضرت امام یک عدد سکه یک ریالی یا‌‎ ‎‌یک تومانی به عنوان عیدی ‎ ‎‌دریافت می‌کرد. سران مملکت و سفرا‌‎ ‎‌خدمت امام می‌رسیدند. در حسینیه ‎ ‎‌هم ملاقات عمومی بود. مردم از امام عیدی می‌خواستند و ما‌‎ ‎‌با‌‎ ‎‌اجازه‎ ‎‌امام یک مشت از سکه‌های یک ریالی یا‌‎ ‎‌یک تومانی را‌‎ ‎‌از داخل قندان بر ‎ ‎‌می‌داشتیم و در بین مردم به عنوان عیدی و تبرک توزیع می‌کردیم.

یادم هست که حضرت امام در اعیاد به اعضای دفتر یک پول‎ ‎‌جداگانه می‌دادند: هزار تومان، دو‌‎ ‎‌هزار‌‎ ‎‌تومان یا‌‎ ‎‌پنج هزار‌‎ ‎‌تومان. چون ‎ ‎‌اعضای دفتر حقوقی هم نمی‌گرفتند همین عیدی، هم تبرکی برای آن‌ها ‎‌بود و هم کمک خرج. عجیب آنکه پول امام خیلی برکت داشت.

یادم هست که در زمان امام، منزل ما هم اغلب شلوغ می‌شد و ‎ ‎‌بسیاری از اوقات میهمان داشتیم. آقایان زیاد می‌آمدند، مثلا‌‎ ‎‌وقتی که آیت‌الله‎ ‎‌طاهری به دیدار امام می‌آمد چند روزی در منزل ما‌‎ ‎‌می ماند ند، علما‌‎ ‎‌می آمدند؛ و گاهی مجلس عمامه گذاری برگزار می‌شد، دوستان و آشنایانی‎ ‎‌که وقت ملاقات با‌‎ ‎‌امام را داشتند، آنها‌‎ ‎‌هم به منزل ما‌‎ ‎‌هم می‌آمدند و ‎ ‎‌گاهی یکی دو شب می‌ماندند با‌‎ ‎‌آنکه آن زمان میهمان زیاد داشتیم و ‎ ‎‌خرج خانه مان زیاد بود، اما ‎ ‎‌به برکت پول حضرت امام هیچ وقت احساس‎ ‎‌نیاز به پول نداشتم. برکتی در خانه مان بود. قند و روغن و برنج‌مان کوپنی‎ ‎‌بود، اما ‎ ‎‌یادم نمی‌آید چیزی کم آورده باشیم. خداوند چنان برکتی در ‎ ‎‌خانه مان قرار داده بود؛ و من همه اینها‌‎ ‎‌را‌‎ ‎‌از برکت وجود امام می‌دانستم.

 

برشی از کتاب خاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی (س)؛ ص ۵۰-۵۱

منبع : جی پلاس

برچسب ها: امام خمینی(ره) ، عیدی
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.