پروتئین پی ۵۳ با شناخت و جلوگیری از تکثیر ژنتیکی از سلول‌ها در برابر سرطانی شدن محافظت می‌کند.

اگر سلولی فاقد پروتئین پی ۵۳ کاربردی باشد، به سرعت به سلول سرطانی تبدیل می‌شود که به شکل کنترل نشدنی تقسیم می‌شود؛ بنابراین محققان در سراسر جهان در حال انجام تحقیقاتی برای توسعه درمان‌های سرطان به شکلی هستند که پروتئین پی ۵۳ را نیز دربرگیرد.

مایکل لاندره محقق و نویسنده این مطالعه می‌گوید: مشکل این است که سلول‌ها تنها میزان کمی از پروتئین پی ۵۳ را تولید می‌کنند و سپس به سرعت می‌شکنند؛ زیرا پروتئین بسیار بزرگ و نامرتبی است. ما از پروتئین‌های باثبات در طبیعت الهام گرفتیم و از ابریشم عنکبوت برای تثبیت این پروتئین استفاده کردیم.

ابریشم عنکبوت که توسط عنکبوت تولید و در تنیدن تار آن استفاده می‌شود، یکی از قوی‌ترین پلیمر‌های طبیعی است.

محققان در این مطالعه ابتدا بخش کوچکی از ترکیب شیمیایی پروتئین ابریشم عنکبوت را به پروتئین پی ۵۳ متصل کردند و با تزریق آن به داخل سلول متوجه شدند که سلول‌ها شروع به تولید آن در مقدار زیاد کردند.

پروتئین جدید همچنین باثبات‌تر از پروتئین معمولی پی ۵۳ بود و توانست سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.

دیوید لین استاد موسسه کارولینسکا و از محققان این طرح گفت: ساخت پروتئین پی ۵۳ باثبات‌تر در سلول‌ها دستاوردی برای درمان سرطان است و اکنون ابزاری در دست داریم که انجام تحقیقات بیشتر برای آن ارزش دارد. امید است در نهایت بتوانیم واکسنی بر مبنای ام‌آران‌ای m RNA برای درمان سرطان بسازیم، اما قبل از آن باید بدانیم این پروتئین چطور داخل سلول‌ها عمل می‌کند و آیا میزان زیاد آن سمی است یا خیر.