حمام سنگی شهر گیوی از جمله بنا‌های تاریخی این شهر است که ویژگی‌های طبیعی منحصربفرد آن نظر گردشگران را به خود جلب می‌کند. این حمام قدیمی که اهالی به آن «داش حامام» می‌گویند، از جمله حمام‌های طبیعی منحصربفرد در کشور است.

«داش حامام» که در جوار رودخانه «گیوی چایی» قرار دارد، در روزگاران قدیم حمام اصلی گیوی محسوب می‌شده است و حتی اهالی روستا‌های اطراف هم به این حمام مراجعه می‌کرده اند.

حمام سنگی و یا داش حامامی به عنوان یکی از مکان‌های مهم گردشگری شهرستان کوثر در قسمت جنوب شرق شهر گیوی و در کنار رودخانه گیوی چایی و در میان باغ‌های ساحل رودخانه و به فاصله ۳۰۰ متری از انتهای حوزه خدماتی شهرداری گیوی واقع شده است که برای دیدن حمام سنگی باید از کنار طبیعت زیبای باغات منطقه عبور کنیم که نزد اهالی به باغ‌های دربند مشهورند.

این حمام در دامنه کوهی مشرف به شهر و در دل غاری فرو رفته در زمین واقع شده است و سالانه میزبان خیل عظیمی از مسافران و گردشگران داخلی و خارجی است.

شرایط استحمام در این حمام از طریق کندن سنگ‌ها فراهم شده و تمام فضای آن پوشیده از سنگ طبیعی است و به رغم آنکه امروزه تقریبا در داخل تمامی خانه‌های شهر حمام وجود دارد، اما اهالی منطقه حمام سنگی را یادگار برجای مانده از نیاکان خود می‌دانند و دوست دارند با استحمام در این حمام حس و حال ایام قدیم را تجربه کنند و معتقدند که آب چشمه این حمام خواص درمانی و شفابخش دارد و دارای مزیت‌های بسیاری است.

فضای طبیعی داخل حمام

«داش حامام» از شکافتن و تراشیدن صخره سنگی پدید آمده که سه جهت شرقی- غربی- شمالی آن را سنگ یکپارچه و به هم پیوسته طبیعی تشکیل می‌دهد. تنها سمت جنوبی حمام که در ورودی هم در آن قرار دارد، دیوار سنگ چین است تا غار سنگی را از محوطه بیرون جدا کند.

در فضای درونی این حمام طبیعی، سازه‌های مصنوعی دیده نمی‌شود و به جز درب فلزی ورودی حمام، تمامی فضا اعم از حوضچه‌ها و آبریز‌ها از از سنگ‌های طبیعی تراشیده شده تشکیل یافته است. البته بخشی از طاق این حمام هنگام احداث جاده‌ی گیوی به خلخال بر اثر ریزش سنگ فروریخته و بعد‌ها توسط عده‌ای از اهالی بوسیله سنگ طاق کاری ترمیم شده است.

از زمان ساخت این حمام اطلاع دقیقی در دست نیست، اما مشخص است که مردانی نیرومند و قوی هیکل با ابزار‌های دستی، مدت‌ها برای کنده کاری اتاق حمام زحمت کشیده اند. آن‌ها باید مدت‌ها با پتک و تیشه‌های فولادی بر سنگ‌های سخت کوبیده باشند تا این اتاق سنگی در جوار چشمه‌های جوشیده از دامنه کوه، تراشیده شود و حمامی طبیعی برای استفاده در تمام فصول سال فراهم شود.

جهت تراش اتاق سنگی حمام مایل به داخل زمین است و از این رو در چهار فصل سال فضای حمام هوای گرم و مناسبی دارد و نیازی به وسیله گرمایشی نیست.

در این اتاق سنگی ۴۰ متر مربعی، آب در ۳ نقطه مختلف با درجه حرارت‌های متفاوت تراوش می‌کند. چشمه ضلع شمال شرقی حمام، گرمتر از دو چشمه دیگر است و دمای آن حدود ۲۰ درجه سانتیگراد است. عجیب‌تر آنکه این چشمه آب ولرم، درست در نیم متری چشمه آب سرد قرار دارد.

چشمه‌های شفا بخش حمام سنگی

آب این حمام از لایه‌های مختلف سنگ‌های سخت عبور کرده و نهایتا در قالب سه چشمه به درون حمام می‌رسد و به حوضچه‌ای می‌ریزد که از قدیم الایام برای جمع آوری آب ایجاد شده است. این حوضچه مستطیلی شکل است که گرداگرد آن سکویی ساخته شده که مردم بر آن می‌نشینند و به شستشو می‌پردازند. مراجعه کنندگان با استفاده از ظروف، آب را از این حوضچه برمی دارند و مورد استفاده قرار می‌دهند.

در عین حال داخل حمام شبیه تالار باران استخر‌های امروزی است. چون قطرات آب به صورت پراکنده از بخش‌های مختلف سقف طبیعی به داخل نفوذ و چکه می‌کنند.

در محل چکه قطرات آب، رسوباتی در حال شکل گیری است که احتمالاً سال‌ها بعد به طاقدیس‌های زیبای طبیعی تبدیل خواهند شد.

آب چشمه‌های سه گانه حمام سنگی کوثر تقریبا سبک است و پوست و موی انسان را نرم و لطیف می‌کند. مردم منطقه از آب این چشمه‌ها برای بیماری‌های کلیوی استفاده می‌کنند. استحمام با این آب چنان حس دلچسب و آرامش بخشی ایجاد می‌کند که استحمام کننده را به توقف بیشتر در حمام ترغیب می‌کند. همچنین چای و سایر دم نوش‌هایی که با این آب درست می‌شود، عطر و طعم مطلوبی دارد.

محوطه پر درخت حمام سنگی

حمام سنگی دارای محوطه‌ای نسبتا پردرخت است. اغلب درختان این محوطه را درخت توت سفید تشکیل می‌دهد. سایه این درختان در جوار نهری که درست از ۱۵ متری در ورودی حمام می‌گذرد، فضای مطبوع و خنکی برای استراحت گردشگران و مراجعه کنندگان فراهم کرده است.

حمام گرفتن در مکانی تاریخی و طبیعی همراه با سکوت و آرامش داخل باغات و سپس استراحت در سایه درختان این محوطه و گوش سپردن به صدای شرشر آب رودخانه انسان را به خوابی دلچسب فرا می‌خواند.