ناگفته‌های یک فیلمساز از چالش‌های ساخت فیلم کوتاه؛
سینماگران فیلم کوتاه را بی‌نیاز به سرمایه می‌دانند
مسعود نجاری می‌گوید که فیلم کوتاه هم نیاز به سرمایه‌گذاری و حمایت‌های حرفه‌ای دارد.
فیلم گمشده در میان کاغذهای کاهی، اولین اثر از مسعود نجاری، کارگردانی است که مسیر نویسندگی و فیلمسازی را در انجمن سینمای جوان پیموده است.
او که یک درام اجتماعی بر مبنای رابطه انسان با هویت خود را مقابل دوربین به تصویر کشیده، یک فعال رسانه‌ای و خبرنگار هم است.
نجاری می‌گوید: توانایی و بضاعت فیلم کوتاه کمتر از آن است که بتواند یک فیلمساز جوان یا کم تجربه را به دنیای حرفه‌ای سینما وارد کند.
به گفته او شاید در نظر برخی علاقه‌مندان به هنر سینما، ساخت فیلم کوتاه بتواند مسیری برای ورود به عرصه تولید فیلم های بلند باشد اما زمان، محتوا، مخاطب و سرمایه عواملی هستند که فیلم کوتاه را در خود حبس کرده‌اند .
این کارگردان معتقد است که یک اثر هنری برای جذب مخاطب، نیازمند شخصیت و داستان است؛ دو عنصری که در فیلم کوتاه، مسئله جدی هستند. اما در بیشتر موارد، فیلم های کوتاه از شعار زدگی، حناق شدن فکر در ذهن تماشاگر، انتزاع و تخیل فرا واقعی که هیچ ارتباطی با ضرورت های زندگی واقعی بیننده ندارد و با پیام های تصفیه شده و متورم یافته‌ای که توصیه و نصیحت است، آسیب جدی خورده اند.
او تعریف زمان در فیلم کوتاه که عموما از سه تا پانزده دقیقه و در برخی موارد از پانزده تا چهل دقیقه است را چالشی دانست که بی دلیل و بدون توجه به فضای فیلم کوتاه بر آن تحمیل شده و همین عامل سبب اجتناب این فیلم‌ها از داستان پردازی، سرگرمی و لذت شده است.
نجاری می‌گوید بسیاری از سینماگران فیلم کوتاه را بی نیاز به سرمایه‌گذاری می پندارند، از این‌رو با جیب خالی و یا سرمایه اندک به سراغ تولید آن می روند. به همین دلیل عوامل تولید یک اثر تصویری دچار صدمه می‌شوند.
عموما پروژه فیلم کوتاه با نام یک شخص همه کاره پیش می رود که تمامی کارها از نویسندگی تا تدوین، فیلمبرداری و کارگردانی برعهده همان شخص است. همین مسئله در تمامی جشنواره های ملی و بین‌المللی فیلم کوتاه، معیار تقدیر و اختصاص جایزه به فیلم تنها در بخش کارگردانی شده است. این‌ها بخش دیگری از اظهارات مسعود نجاری است.
کارگردان فیلم گمشده در میان کاغذهای کاهی، تکیه فیلم کوتاه بر یک شخص را موجب هجوم افراد به کارگردانی در عین وجود ضعف در فیلمنامه، تدوین، عدم شناخت لنز و زاویه دوربین دانست که در اثبات این ادعا می‌توان به این پرسش پاسخ داد که تاکنون کدام شخصیت فیلم کوتاه، ماندگار، جهان شمول و یا حتی ملی شده است؟ کدام فیلم کوتاه توانسته با بیان یک داستان جذاب، هیجان و احساس را در مخاطب بر انگیزد؟
به گفته او ارزش های دراماتیک در فیلم کوتاه به جز کارگردان و سازنده فیلم، برای افراد دیگر ارزش ندارد. فیلم کوتاه گرچه بطور کلی قابل تعریف و توصیف نیست اما در صورتی که هنرمندی مولف همچون عباس کیارستمی با آن مواجه شود می تواند موقعیت آن را در گفتمان هنر تصویر ارتقا دهد.
سفر فیلمسازان بزرگ از فیلم کوتاه به سینما و فیلم های داستانی بلند، کوچ بی بازگشتی که بخاطر چالش های بسیار که برای فیلمساز برجسته در مواجه با مخاطب و جامعه هنری ایجاد می کند، نمی تواند یک مدیوم جذاب برای سینماگران شناخته شده تلقی گردد. این را مسعود نجاری گفته است.
او همچنین باور دارد با وجود اختصاص بودجه و تعریف جشنواره های بسیار و تعیین جوایز برای فیلم های کوتاه، در نهایت پاداش اصلی را تماشاگر به هنرمند فیلمساز می‌دهد و این همان پاشنه آشیلی است که هر فیلمساز شناخته شده نسبت به آن آگاهی دارد، از این‌رو شهرت و اعتبار هنری خود را با ساخت فیلم کوتاه به خطر نمی اندازد.
باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛
دخیل بستن به نتانیاهو برای تعبیر یک رویای محال/ رهبر خودخواندهای که کسی او را گردن نمیگیرد
