باشگاه خبرنگاران جوان - شوکت حجت، از رفعت هاشم پور، دوبلور فقید که در «قصه‌های جزیره» مدیرت دوبلاژ را عهده دار بود و خودش در نقش «هتی کینگ» صداپیشگی می‌کرد، به عنوان یک استاد واقعی یاد کرد و گفت: هم از ایشان و هم از همسرشان (جلال مقامی) بسیار آموختم؛ روحش شاد.

شوکت حجت ـ دوبلور ـ رعفت هاشم پور را به عنوان یک استاد درجه یک معرفی کرد و ادامه داد: معمولاً سعی می‌کنم در نوشته هایم چندان از رفتگان ننویسم؛ چون اعتقاد دارم به هر چه نگاه کنیم و به آن فکر کنیم، بیشتر به زندگی دعوت می‌شود، ولی باید بگویم واقعاً به لحاظ استاد بودن ایشان برای من، حرف‌های خیلی زیادی برای نوشتن داشتم و ارادت بسیاری به خانم هاشم پور داشتم. خدا رحمتشان کند.

او سپس به نقشش در سریال «قصه‌های جزیره» اشاره کرد و یادآور شد: در این مجموعه با خانم هاشم پور عزیز همکاری داشتم. ایشان برای انتخاب‌هایی که می‌کرد، تبحر بالایی داشت. من رُل فلیکس کینگ را می‌گفتم. این شخصیت خیلی سخت حرف می‌زد، اما استاد هاشم پور مرا به گونه‌ای راهنمایی می‌کرد که چطور به جای این شخصیت خوب و با تمرکز حرف بزنم. ایشان در عین حال بسیار جدی بود و من از او خیلی می‌ترسیدم.

فلیکس کینگ در قصه‌های جزیره

حجت سپس با یادآوری خاطراتش از رعفت هاشم پور، همسر جلال مقامی که صبح جمعه، ششم اسفندماه به علت کهولت سن درگذشت، خاطرنشان کرد: زنده یاد هاشم پور خیلی عظمت داشت و پر قدرت بود، ولی قلبش خیلی مهربان بود. به نظرم آن جدی بودن فقط یک نقابی بود که به صورتش زده بود، حالا به هر دلیلی آن نقاب را به صورتشان زده بودند، اما گاهی وقت‌ها که کارش تمام می‌شد با اینکه من آن زمان خیلی کوچک بودم با من دوست بود، بسیار درد دل می‌کرد و ما با هم خیلی پیاده‌روی می‌رفتیم.

این دوبلور ادامه داد: خانم هاشم پور واقعا سالم زندگی کرد، تغذیه سالمی داشت و خیلی اهل ماشین سوار شدن نبود و بیشتر پیاده راه می‌رفت. از نظر من ایشان یک زن ساده، سالم و مدبر بود.

او در پاسخ به اینکه آیا این اواخر از حال مرحوم هاشم پور خبر داشتید؟ گفت: راستش من هر از گاهی عید‌ها تماس می‌گرفتم و حالشان را می‌پرسیدم؛ چون ایشان خیلی اهل تلفن نبودند و خوششان نمی‌آمد، ولی در همین حد هم که ما را قبول داشت ما راضی بودیم.

شوکت حجت ـ دوبلور

حجت در عین حال با لحنی شیرین به خاطراتش با زنده یاد هاشم پور اشاره کرد و گفت: ایشان خیلی مرا دعوا می‌کرد، ولی من ایشان را می‌خنداندم. دعوا‌های ما از آن نوع دعوا‌هایی بود که گوش بچه را می‌پیچانیم و بعد خودمان هم می‌خندیم. من به غیر از «قصه‌های جزیره» در چندین فیلم سینمایی دیگر هم برای ایشان صحبت کردم و هر دو طرف از همکاری هایمان راضی بودیم. من از ایشان خاطره زیاد دارم، ایشان به عنوان یک استاد حضورشان خیلی مسلم و خوب بود. من هم از خانم هاشم پور و هم از آقای مقامی خیلی چیز‌ها یاد گرفتم. از دید من کسی که چشمش را از این جهان می‌بندد، چشمش را به جهان اصلی باز می‌کند و تازه بیدار می‌شود، خانم هاشم پور، هم هنرمند خوبی بودند و هم استاد خوب و به نام. مطمئنم که آن طرف هم حال خوبی خواهد داشت.

شوکت حجت در جملات پایانی می‌گوید: از مرگ نترسیم، چون واقعاً یک مرحله زیباتر از زندگی است و ما فقط با مرگ جسممان را ترک می‌کنیم. مرگ برای آدم‌ها خیلی وسیع‌تر و زیباتر است. مرگ بیداری زندگی است. احساس شخصی من به مرگ این است که کسی که می‌میرد به یک مرحله رشد می‌رسد.

رعفت (رفعت) هاشم پور پیشکسوت عرصه دوبله صبح جمعه، ششم اسفند ماه بر اثر کهولت سن درگذشت.

این دوبلور باسابقه به جای اکرم محمدی در سریال «پدرسالار»، هتی کینگ در «قصه‌های جزیره»، به جای فخری خوروش در سریال «امام علی (ع)» و فریده سپاه منصور در «معصومیت از دست رفته» صداپیشگی کرده بود.

از دیگر آثار به یادماندنی از این دوبلور، صداپیشگی در نقش اسکارلت اوهارا در سینمایی «بربادرفته» بود.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/