باشگاه خبرنگاران جوان - کتاب «امیرالمؤمنین (ع) در کلام امام صادق (ع)» اثر مهدی یزدی به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۴۱۶ صفحه منتشر شد.

علاوه بر خواندن زیارت خاتم الانبیا حضرت محمد مصطفی (ص) در روز میلادش، زیارت وصی آن حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) نیز مستحب است. چرا که او باب شناخت بحر واسع نبی گرامی‌اسلام است.

این کتاب شرحی است بر زیارت مولودیه که امام صادق (ع) در روز مولود پیامبر اسلام (هفدهم ربیع الاول) در کنار مضجع امیرالمؤمنین علی (ع) در وصف جد بزرگوارش خواند و در آن به اقتضای مکان زیارت، بیشتر به ابعاد وجودی حضرت علی (ع) از جهات مختلف پرداخت.

در کتاب‌های ادعیه مثل «اقبال» سید بن طاوس، «زاد المعاد» مجلسی و «مفاتیح الجنان» این زیارت از امام صادق (ع) نقل شده که در آن پس از سلام و تحیت به پیامبر (ص) اوصاف متعددی برای امیرالمؤمنین علی (ع) بیان شده است.

آشنایی و فهم بهتر مضامین این زیارت شریف که از لسان امام صادق (ع) و در وصف ابوالائمه امیرالمؤمنین علی (ع) وارد شده، به خوبی می‌تواند ما را با صفات، خصوصیات و روش زندگی آن پیشوای بر حق آشنا کند، امری که اثر پیش رو عهده دار آن است.

ساختار اثر

این اثر در دو فصل تألیف شده است؛ در فصل اول که با عنوان «آشنایی با زیارت مولودیه» تدوین شده، به حوادث مقارن با میلاد پیامبر (ص)، زیارت امیرالمؤمنین علی (ع) در روز تولد پیامبر (ص)، و سند زیارت مولودیه و متن کامل آن پرداخته شده است.

در فصل دوم که تحت عنوان «ترجمه و شرح فقرات زیارت مولودیه» است، در این فصل پس از بیان اوصافی از پیامبر گرامی‌اسلام (ص)، اوصافی در وصف حضرت علی (ع) آمده است که از جمله اوصافی که در این فصل در خصوص حضرت علی (ع) ذکر شده، می‌توان به، حامل لوای حمد، قسیم النار و الجنه، دریای علوم، حافظ جان پیامبر (ص) در لیله المبیت، کشتی نجات، آشکارکننده شگفتی ها، خبردهنده از آینده، وارث علم پیامبر (ص) اشاره کرد.

برشی از اثر

ابن عباس نقل کرده است روزی با پیامبر (ص) نشسته بودیم که علی بن ابی طالب (ع) وارد شد و بر حضرت رسول اکرم (ص) سلام کرد، حضرت چنین پاسخ دادند: سلام و رحمت و برکات خدا بر تو‌ای امیرالمؤمنین! علی (ع) {تعجب کرد و} گفت: {چگونه من امیرالمؤمنین باشم} حال آنکه شما در حیات هستید در رسول خدا؟ فرمود: آری در حیات من نیز تو امیرالمؤمنینی، {زیرا} دیروز که من و جبرئیل سخن می‌گفتیم، تو از کنار ما گذشتی و سلام نکردی، جبرئیل به من گفت: چه شده که «امیرالمؤمنین» بر ما گذشت و سلام نکرد؟! اگر سلام کرده بود، ما شاد می‌شدیم و جواب وی را هم می‌دادیم. علی (ع) فرمود: آری، دیروز شما و دحیه را دیدم که در خلوت سخن می‌گفتید، نمی‌خواستم سخن شما را {با سلام خود} قطع کنم؛ پیامبر (ص) فرمود: نه، او دحیه نبود، بلکه جبرئیل بود و، چون درباره اشتیاقِ شنیدن سلام از تو، چنین گفت، به او گفتم:‌ای جبرئیل چگونه در این سخن خود علی را امیرالمؤمنین خواندی؟ گفت: {او را خدا امیرالمؤمنین خواند، زمانی که} در جنگ بدر به من وحی کرد بر محمد نازل شو و به وی امر کن که او به امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب دستور دهد تا وی بین دو صف جنبش و تحرکی نماید، پس خداوند در کلامش او را امیرالمؤمنین نامید. آنگاه پیامبر فرمود: پس تو‌ای علی امیرِ مؤمنانی در آسمان و امیرِ مؤمنانی در زمین؛ از من جز کافر بر تو پیشی نمی‌گیرد و جز کافر از تو سرپیچی نمی‌کند و اهل آسمان‌ها تو را امیر مؤمنین می‌خوانند.

انتهای پیام/