ستاره شناسان به تازگی هزار رشته انرژی رادیویی را در اعماق کهکشان راه شیری دریافت کرده اند که منبع آن‌ها ناشناخته است.

باشگاه خبرنگاران جوان - گروهی از محققان که با یکی از بزرگترین آرایه‌های تلسکوپ رادیویی جهان به مرکز کهکشان راه شیری خیره شده‌اند و هزاران ساختار رشته‌مانند را کشف کرده‌اند که پیش از این دیده نشده بودند.

بر اساس گزارش لایو ساینس، تعداد این ساختار‌ها ۱۰ برابر بیشتر از آن چیزی است که دانشمندان پیش از این تصور می‌کردند و منبع این امواج نیز همچنان یک راز باقی مانده است.

این ساختارها، که به عنوان رشته‌های رادیویی شناخته می‌شوند، از مرکز کهکشان به شکل پیچک‌های نازک و بلند بیرون می‌آیند و طول برخی از آن‌ها تا ۱۵۰ سال نوری می‌رسد. فاصله‌ای که تقریبا ۴۰ برابر فاصله بین زمین و منظومه ستاره‌ای پروکسیما قنطورس است. پروکسیما قنطورس پس از خورشید نزدیکترین ستاره به زمین محسوب می‌شود.

رشته های انرژی رادیویی

برخی از رشته‌های رادیویی به صورت جفت و برخی دیگر در مجموعه‌هایی با فاصله مساوی مانند سیم‌های یک ساز در کنار یکدگیر قرار گرفته‌اند. بر اساس مطالعاتی که در دو مجله Astrophysical و The Astrophysical Journal Letters منتشر شده، همه این رشته‌های رادیویی پر از انرژی هستند که احتمالا توسط میلیارد‌ها الکترون که از میدان مغناطیسی با سرعت نزدیک به نور جهش می‌کنند، ایجاد می‌شود.

در حالی که دانشمندان برای چندین دهه می‌دانستند که رشته‌هایی در اطراف مرکز کهکشانی وجود دارد، مشاهدات جدید که با استفاده تلسکوپ رادیویی MeerKAT در آفریقای جنوبی صورت گرفته و از وضوح بالایی برخوردار تعداد این رشته‌ها ده برابر بیشتر از آن چیزی است که دانشمندان تصور می‌کرده اند. مطالعه این ساختار‌های اسرارآمیز می‌تواند به محققان کمک کند که بفهمند این رشته‌ها چیست و چگونه ایجاد شده اند.

امواج رادیویی، کاشف راز های مرکز کهکشان راه شیری

مرکز کهکشان راه شیری مملو از اجرام اسرارآمیز است که با گاز و غبار پوشیده شده‌اند و نمی‌توان آن‌ها را با طول موج‌های نور مرئی به درستی مطالعه کرد. اما با تمرکز بر امواج رادیویی پرانرژی که از مرکز کهکشانی ساطع می‌شوند، ستاره‌شناسان می‌توانند نگاهی اجمالی به برخی از ساختار‌ها و فعل و انفعالات قدرتمندی که در آنجا رخ می‌دهد، بیاندازند.

محققان این مطالعات جدید، با استفاده از تلسکوپ رادیویی فعالیت رادیویی مرکز کهکشانی را به مدت ۲۰۰ ساعت و در طول سه سال مشاهده کردند. محققان قسمت‌های متشکل از ۲۰ مشاهدات جداگانه را کنار هم قرار دادند که هر کدام بر بخش متفاوتی از امواج رادیویی متمرکز بود.


بیشتر بخوانید


انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار