باشگاه خبرنگاران جوان - محمد جمشیدی در برنامه گفتوگوی ویژه خبری درباره سفر رئیس جمهور به روسیه و دستاوردهای آن به سوالاتی پاسخ داد.
سفر رئیس جمهور به روسیه چه ابعادی داشت؟
جمشیدی: در ملاقات سران کشور برخی از وزرا همراهی داشتند. برخی از وزرا در نوبت سفر هستند تا برخی از توافقاتی که انجام شد را عملیاتی کنند. در برخی از حوزهها نیازمند توافق سران هستیم. افق اساسی گستردهای بین روسای دو کشور برای پایدارسازی و متنوعکردن روابط اقتصادی ایجاد شده است. در حوزههای مختلف بانکی، مالی انرژی، تجارت، کشاورزی، زیرساختی و حوزههای دیگر که به صورت دوجانبه است توافق صورت گرفته و مورد به مورد پروژهها، همکاریها، نیازمندیها و موانع بررسی شده و در خصوص آنها تصمیمگیری شده است.
میتوان گفت که در خصوص همه موضوعات توافق شده و همفکری وجود دارد و ادراک مشترک برای همکاری وجود دارد. ما این اقدامات را با برخی از کشورهای دیگر هم نیز انجام داده ایم. حاضریم با اروپا اقداماتی را انجام دهیم. همکاریهای ما گسترده و با همه کشورهاست. ممکن است اروپا بخواهد خود را در زندان تحریمی آمریکا محدود کند و در اینجا ضرر میکند. حتماً به سمت کشورها و مناطق جغرافیایی دیگر هم حرکت میکنیم. کشورهای دیگر اگر تعامل نکنند و اگر دیر بجنبند خودشان ضرر میکنند.
دستاوردهای کشور در حوزه اقتصادی چیست؟
جمشیدی: موفقیتهای اقتصادی در رابطه با کشورهای حوزه خلیج فارس وجود دارد که به زودی اعلام خواهد شد. ما به دنبال این مسئله هستیم که با همه کشورهای همسایه ارتباط داشته باشیم. به طوری که با کشورهای همسایه غربی ارتباط داریم و از سوی دیگر با کشورهای جنوبی یعنی اعراب نیز ارتباطاتی برقرار کرده ایم. به نحوی که موفقیتهای پیش رو داریم که اعلام خواهیم کرد. چین و روسیه قدرتهای موثر بین المللی در حوزه سیاسی و اقتصادی هستند.
رویکرد دولت سیزدهم با کشورهای همسایه چگونه است؟
جمشیدی: یکی از ویژگیهای بارز و یکی از مزیتهای کنونی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران شخص رئیس جمهور و نوع رویکرد تعاملی اوست. ارتباط بین سران کشورها در روابط بین الملل مرسوم است. از موضوع روسیه تا کرمان و مناطق سیلزده شاهد بودم که رئیس جمهور مرتب تعامل داشتند و پیگیریهای لازم را انجام میدادند.
آقای رئیسی در تعامل با مسئولان هیچ محدودیتی ندارند. هر جا که احساس کنند با تماس تلفنی، پیام تبریک و با همدردی با روسای کشورها تمام معاملات خارجی کشور بهبود پیدا میکند و منافع کشور تامین میشود هیچ محدودیتی قائل نمیشود.
کشور به دنبال کار اقتصادی است و منافع و ژئوپلیتیک را فراموش نمیکند. جمهوری اسلامی در حوزههای خاص و بحرانهایی که ایجاد شد تردیدی در قدرت نمایی خود نکرده است. رشد اقتصادی همیشه از کشورهای همسایه ایجاد میشود. واقعیت روابط بین الملل کنونی این است که قدرت و ثروت در حال حرکت به سمت حوزه آسیا و اوراسیاست و هرچه خودمان را به این حوزه پیوند بدهیم برد کردهایم.
کشورهای اروپایی به سمت تعامل و همکاریهای جامع و استراتژیک با روسیه و چین حرکت کرده اند. آنها در حوزه آسیای مرکزی اگر بتوانند نفوذ پیدا میکنند. تهدیدهای جدید ژئوپولتیک در حال شکلگیری است. ما باید بتوانیم در خصوص آنها نقش آفرینی داشته باشیم.
آیا رزمایش نظامی ایران، چین و روسیه پیام خاصی دارند؟
جمشیدی: قبلا چنین رزمایشهایی انجام شده است. اما این همکاریها ارزش استراتژیک و نظامی دارند. توان عملیات هماهنگ مفهومی است که در حوزه نظامی به کار میرود تا بتوان سیستمها را به نوعی متناسب کنیم تا قدرت عملیاتی داشته باشیم و بتوانیم با هم همکاری کنیم.
وقتی برخی از کشورها رزمایش مشترکی را برگزار میکنند یعنی در بالاترین سطوح حساس راهبردی به هم اعتماد دارند و میتوانند اهداف مشترک را دنبال کنند، این رزمایشها مزیتهایی برای همکار ایجاد میکند که دیپلماسی سنگینی میطلبد. در بسیاری از موارد یک ادراک مشترک از نوع تحولات محیط منطقهای و بینالمللی وجود دارد.
همکاریهای نظامی با این دو کشور به صورت موثر ادامه مییابد، اما این بازی یک طرفه نیست و کشورمان ظرفیتهای نظامی دارد که در راهبرد طرفهای دیگر نیز تعریف میشود. خرید تسلیحات بخش کوچکی از همکاریهای نظامی و راهبردی ما با روسیه و چین است. اراده سیاسی برای تعامل در این زمینه وجود دارد و مزیتهای نظامی و امنیتی ایران در این تعاملات نقش آفرینی موثرتری خواهد داشت.
همکاری ما برای ایجاد ثبات و مقابله با زمینههای ناامنی است مانند همکاری ایران و روسیه در سوریه که الگوی موفقی بود. ما در سوریه هم فاتح میدان مبارزه با تروریست شدیم و هم فشار حداکثری آمریکا را شکست دادیم. روسیه با نقش آفرینی سردار شهید سلیمانی چهار سال و نیم پس از ایجاد بحران در سوریه وارد شد. جمهوری اسلامی ایران در سوریه که ۸۰ کشور مقابل دولت آن ایستاده بودند به خودی خود پیروز بود، اما همکاری موثری را نیز با روسیه شکل دادیم.
در دکترین نظامی؛ منفعل و وابسته نیستیم و فعال بودن امروز ما در سیاست خارجی و راهبرد نظامی ریشه در تجربه تاریخی دارد. طراحی نظامی ما در بالاترین سطح تهدیدهای دشمنان است. درعین همکاری و تعاملات با دیگر کشورها آنچنان نیازمند به بخش تسلیحات نیستیم و بر اساس دکترینی که داریم به تعاملات نظامی با دیگر کشورها اتکاء نکردیم.
انتهای پیام/