جزئیاتی از ۹ ماه اسارت شش صیاد ایرانی در زندان‌های هندوستان
سر کنسولگری ایران در حیدرآباد هند گفت: با تلاش‌های سرکنسولگری ایران در حیدرآباد، سفارت ایران در دهلی‌نو و با همکاری مقامات هندی، شش صیاد ایرانی آزاد شده و به میهن برگشتند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، برخلاف هشت صیاد ایرانی که سال ۹۶ توسط ارتش تانزانیا اسیر شده و سه‌سال تمام در یکی از مخوف‌ترین زندان‌های این کشور به‌شدت شکنجه شدند، اما ستاره اقبال شش صیاد ایرانی اسیر در زندان بنگلور هند آن‌قدر بلند بود که تنها پس از تحمل ۹ ماه اسارت و بدون برداشتن حتی یک خراش از سوی زندانبانان هندی به وطن برگشتند.
پورمحمد پَک، یکی از صیادان آزاد شده است که فکر نمی‌کرد بار دیگر بتواند رنگ و روی وطن و خانواده‌اش را ببیند. اما در عین ناباوری او و پنج ماهیگیر دیگر، از اتهاماتی که دولت هند به آنها وارد کرده بود، تبرئه و چند روز پیش وارد ایران شدند.
صدای پورمحمد به خاطر دوری مسافت، آن‌قدر نامفهوم است که به‌سختی متوجه صحبت‌هایش می‌شویم و مجبوریم دوباره و چندباره از او سوال کنیم تا پاسخش را بشنویم. به قدری از آزادی‌اش ذوق‌زده است که همان اول مصاحبه می‌گوید بعد از ۹ ماه از زندان آزاد شدیم. ماجرای سفر او و هشت صیاد دیگر ۹ ماه پیش رقم خورد. آنها اوایل بهار امسال و پس از گذراندن عید نوروز، از بندر پزم کنارک در چابهار، سوار لنج شدند تا روزی‌شان را از دریا بگیرند. مقصدشان، دریای آزاد و اقیانوس هند بود.
او با لهجه غلیظی می‌گوید: «بعد از حرکت، یک ماه روی دریا بودیم و ۳۰ تن ماهی صید کردیم. می‌خواستیم بیشتر صید کنیم و برای همین به پیشروی‌مان ادامه دادیم. در بین راه، اما سه نفر از ما که پاکستانی بودند و ناخدا هم بین آنها بود، به دلایل نامعلومی فوت کردند و آنها را از دست دادیم. یک شب در حال استراحت بودیم که ناگهان قایق ماموران هندی کنار لنج‌مان ایستاد و بدون این‌که کلمه‌ای با ما صحبت کنند، همگی ما را دستگیر و با خود به شهر بنگلور هند بردند. دو ماه در بنگلور در قرنطینه بودیم و پس از آن به زندان بزرگ‌تری در همان شهر بنگلور منتقل شدیم.»
پک در مورد دلیل دستگیری‌شان ادامه می‌دهد: «به ما اتهام حمل موادمخدر و ورود غیرقانونی به آب‌های کشور هند زدند، اما این اتهام بی‌اساس بود. ما نه موادمخدر داشتیم و نه وارد آب‌های هند شده بودیم. بعد از انتقال به زندان بنگلور، مشکل خاصی نداشتیم و رفتار زندانبانان با ما خوب بود. نه کتک می‌زدند و نه شکنجه‌مان کردند.
غذا هم خودشان مواد غذایی و سبزیجات در اختیارمان قرار می‌دادند و در آشپزخانه پخت‌و‌پز می‌کردیم. به مواد شوینده و بهداشتی و حمام هم دسترسی داشتیم. در کل، با ما شش نفر رفتار محترمانه‌ای داشتند و مشکل نداشتیم. حتی به ما واکسن کرونا هم زدند تا درگیر بیماری نشویم. بعد از مدتی، با خانواده‌های‌مان تماس‌گرفتیم و آنها را در جریان اسارت خودمان قرار دادیم.»
بهای آزادی هر صیاد ۱۵۰ میلیون تومان
آزادی از زندان بنگلور هند به همکاری سفارت ایران در هند نیاز داشت و صیادان از طریق سفارت ایران، درخواست وکیل کردند. بهای آزادی هر صیاد پرداخت ۱۵۰ میلیون تومان بود. به صیادان گفته بودند اگر این پول را پرداخت نکنند، ممکن است سال‌ها در زندان هند بمانند: «ما هم از روی ناچاری موضوع را به خانواده‌های‌مان گفتیم و آنها هم با فروش خانه، لوازم و هرچه داشتند، پول را فراهم کردند و به حساب سفارت ایران واریز کردند. خدا را شکر از اتهامی که به ما زده بودند، تبرئه شدیم و منتظر شدیم تا دولت هند، مجوز خروج ما را از این کشور صادر کند. اما بنا به دلایل نامعلومی، این قضیه مدتی طول کشید و بالاخره چند روز پیش مجوز صادر شد و به ایران برگشتیم.»
سر کنسولگری ایران در حیدرآباد هند نیز در توییتی‌گفت: «با تلاش‌های سرکنسولگری ایران در حیدرآباد، سفارت ایران در دهلی‌نو و با همکاری مقامات هندی، شش صیاد ایرانی آزاد شده و به میهن برگشتند.»
حسین رنود، پسرخاله پنجاه و خورده‌ای ساله پورمحمد در گفتگو با ما، از زمانی می‌گوید که مطلع شدند پورمحمد توسط ماموران دولت هند اسیر شده است: «۴۵ روز از رفتن پورمحمد گذشته بود که یک روز با ما تماس گرفت و گفت اسیر زندان هند است. ما از طریق واتساپ با هم حرف زدیم و در جریان اتفاقاتی که برای او رخ داده بود، قرار گرفتیم. خود صیادان با سفارت هماهنگ کردند و وکیل گرفتند، بعد هم گفتند که پول می‌خواهند.
تهیه این مقدار پول برای خانواده خیلی سخت بود. مگر یک صیاد چقدر سرمایه دارد که این مقدار را بپردازد. خانواده‌اش طلا و هرچه را که می‌شد تبدیل به پول کنند فروختند و برای پورمحمد فرستادند، اما خدا را شکر ارزش داشت و الان بالای سر همسر و چهار بچه‌اش در روستاست. سفارت ایران هم خیلی برای آزادی شش صیاد زحمت کشید و از آنها تشکر می‌کنیم.»
مرگ ۲ صیاد ایرانی با ماده ضدعفونی
درحالی‌که شش صیاد ایرانی به سلامت از زندان بنگلور هند آزاد شده و وارد کشور شده‌اند، اما از کشور سریلانکا، خبرهای خوبی در مورد برخی صیادان ایرانی زندانی در این کشور به گوش نمی‌رسد. مهرماه امسال بود که خبر رسید دو صیاد ایرانی با خوردن ماده ضدعفونی‌کننده در یکی از زندان‌های سریلانکا جان خود را از دست داده‌اند. خبر شوک‌آوری که برای خانواده یکی از آنان قابل باور نبود و همین باعث شد تا به اداره پلیس استان هرمزگان بروند و شکایت کنند.
به گفته خانواده صیاد فوت‌شده، او سه سال پیش تصمیم گرفت به سریلانکا برود. پس از آن‌که به سریلانکا رسید، با خانواده‌اش تماس گرفت و گفت دنبال کار می‌گردد بعد دیگر از صیاد جوان خبری نشد تا این‌که از زندان سریلانکا با آنها تماس گرفتند و گفتند او دستگیر و زندانی شده است. تا مدت‌ها دیگر با صیاد جوان هیچ ارتباطی نداشتند تا این‌که ۲۴ مهر از زندان سریلانکا با آنها تماس گرفتند و گفتند او فوت شده است و جسدش را به ایران ارسال خواهند کرد. جسد فرستاده شد و با توجه به این‌که بیماری خاصی نداشت، خانواده‌اش شکایتی درباره مرگ مشکوک او ثبت کردند.
با ثبت شکایت، قاضی حبیب‌ا... صادقی دستور تحقیق بیشتر در این‌باره را صادر کرد و از پزشکی‌قانونی خواست تا علت اصلی مرگ او را اعلام کند. پزشکی‌قانونی چند روز پیش علت مرگ صیاد ایرانی را مصرف مواد ضدعفونی اعلام کرد و در این شرایط بود که بازپرس جنایی دستور داد پرونده مرگ مرد جوان از سریلانکا به ایران ارسال شود تا با تحقیقات بیشتر مشخص شود او در زندان سریلانکا به قتل رسیده یا خود با مصرف ماده ضدعفونی فوت کرده است.»
این در حالی است که برخی رسانه‌ها تعداد زندانیان ایرانی در زندان سریلانکا را ۱۰ نفر اعلام کرده‌اند که با فوت دو نفر از آنها، حالا هشت ایرانی در زندان این کشور هستند. پلیس این کشور، اتهام زندانیان ایرانی را قاچاق موادمخدر اعلام کرده، اما خانواده آنها با رد این موضوع، مدعی هستند آنها صیاد بوده‌اند.»
منبع: جام جم
انتهای پیام/
