گفت‌وگو با مایکل چاپلین فرزند دوم چارلی چاپلین را از نظر می‌گذرانید.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به مناسبت چهل و چهارمین سالگرد درگذشت چارلز اسپنسر چاپلین گفت‌وگویی با مایکل چاپلین انجام داده‌ایم که در ادامه آن را می‌خوانید:

*درباره دورانی بگویید که پدرتان تحت بازجویی و محاکمه قرار گرفت. چرا او را به کمیته مکارتی کشاندند؟

مایکل چاپلین: یادم هست در آن روز‌ها پدرم تحت بازجویی‌ها و تحقیقات بسیاری از سوی F.B.I قرار گرفته بود و بیشتر سؤالات و پرسش‌ها همان‌ها بود که از سوی سناتور مک کارتی و کمیته معروفش طرح شده بود. هم درباره ارتباط پدرم با کمونیست‌ها و هم درباره دو فیلم آخرش یعنی «عصر جدید» که مدرنیسم وماشینیسم و تاثیر آن‌ها در مسخ انسان امروز را مطرح می‌ساخت و اعضای کمیته مک کارتی معتقد بودند چاپلین مستقیما در دفاع از باور‌های کمونیستی، پیشرفت‌های ایالات متحده آمریکا را هدف حمله و تخریب قرار داده و همچنین فیلم «موسیو وردو» که در آن کشتار انسان‌ها طی جنگ‌های مختلف توسط دولت‌ها را جنایاتی هولناکتر از قتل‌های معمولی در میان مردم دانسته بود.

کمیته تحقیق مک کارتی پدرم را متهم کرده بود که در این فیلم به دخالت‌های آمریکا در دیگر کشور‌ها نظر داشته است. البته من در آن روز‌ها فقط شش سال داشتم و همین قدر به خاطر دارم که پدرم هر شب به خانه می‌آمد، آشفته و عصبانی و ناراحت بود. بعدا مادرم همه جریانات آن دوران را تعریف کرد که چارلی به هیچوجه به مخیله اش هم خطور نمی‌کرد زمانی به خاطر فیلم‌هایی که عمدتا از روی عشق به انسان‌ها ساخته بود، مورد بازجویی قرار بگیرد. مادرم می‌گفت چارلی پس از هر بازجویی همه درددل‌ها و احساساتش را برایش بازگو می‌کرد و از وی آرامش می‌گرفت.

بسیاری دیگر از هنرمندان برجسته‌هالیوود نیز همچون چارلی چاپلین گرفتار اتهامات کمیته مک کارتی شدند و از آمریکا رفتند یا با نام‌های جعلی فیلم ساختند، کسانی مانند جوزف لوزی، مارتین ریت و.... عمده اتهامات هم پیرامون ارتباط این هنرمندان با محافل به اصطلاح کمونیستی و اقدام علیه موجودیت آمریکا بود. اتهامی که حتی نزد عموم مردم هم که با فیلم‌های امثال چاپلین آشنایی داشتند، مضحک و مسخره تلقی شد.

*امروز از آن دوران به عنوان یکی از تاریک‌ترین نقاط تاریخ ایالات متحده آمریکا یاد می‌شود. چنانچه در سال‌های اخیر در یک بازنگری مجدد به آن نقطه تاریخی به فرصت‌های عظیم سوخته و از دست رفته‌ای در آن دوران اشاره می‌شود که هرگز موقعیت جبرانشان برای مردم آمریکا پیش نیامد و خسران آن، فجیع‌تر از حتی تمامی ضرر و زیان سال‌های جنگ سرد محسوب شد.

مایکل چاپلین: ولی متاسفانه علی‌رغم همه صحبت‌های شما همین امروز هم مایه‌های همان تفکر مک کارتی در عمق سینمای‌هالیوود به چشم می‌خورد و در مقاطعی رخ می‌نمایاند. فی‌المثل یک نگاه بیاندازید به برخی فیلم‌هایی که بعد از فاجعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در این سینما ساخته شدند و همان تعصبات مک کارتی را در شکل تازه‌ای نشان دادند. با افراد تازه واردی مانند جری بروکن‌هایمر و رندال والاس و تونی اسکات و امثالهم و در این هیاهوی جدید هنرمندانی مثل ترنس مالیک و فیلمش مثل «خط باریک قرمز» کنار ماندند تا «نجات سرباز وظیفه راین» استیون اسپیلبرگ بزرگ شود!

*بله حق با شماست. فیلم‌هایی مثل «ما سرباز بودیم»، «آخرین قلعه»، «جاسوس بازی»، «پشت خطوط دشمن» و... نمونه‌های امروزی تفکر مک کارتی در‌هالیوود است و به خاطر وجود همین تفکر است که حتی فیلم ضد سیستم سینماگری مثل مارتین اسکورسیزی یعنی «دار و دسته‌های نیویورکی» با وجود همه شایستگی‌هایش از جایزه اسکار دور می‌ماند و امثال «شیکاگو» که یادآور همان دهه ۵۰ و روی دیگر سکه قضاوت‌های مک کارتیسم است، جوائز را درو می‌کند.

مایکل چاپلین: درست مثل آن زمان که بعد از سال‌های درخشان دهه ۴۰ و تجلیل آکادمی از آثار خوبی همچون «خانم مینیور»، «تعطیلی از دست رفته» و. در سال‌های دهه ۵۰، تحت تاثیر اختناق مک کارتیسم به فیلم‌های کم مایه‌ای مانند «بزرگترین نمایش روی زمین»، «دور دنیا در ۸۰ روز» و «از اینجا تا ابدیت» ارج گذاشتند و امثال ویلیام وایلر پس از فیلم خوبی مثل «بهترین سال‌های زندگی ما» به ساخت آثار کم رمقی همچون «تعطیلات رمی» روی آورد. البته در این میان بعضی فیلمسازان حتی مجبور شدند علیه همکارانشان در مقابل کمیته تحقیق شهادت بدهند مانند «الیا کازان» که بابت آن شهادت‌ها موقعیت بهتری نیز کسب کرد و سال بعد برای فیلم «دربارانداز» که اثر ضعیف تری نسبت به دیگر فیلم‌هایش بود، ۹ جایزه اسکار گرفت!

*به نظر می‌آید چاپلین دیدگاه خود درباره این دسته افراد را در همان اولین فیلم در تبعیدش یعنی «سلطانی در نیویورک» خیلی صریح بیان کرد. یادتان هست در آن فیلم نقش پسر نوجوانی را بازی می‌کردید که در مقابل کمیته‌ای مشابه کمیته مک کارتی فعالیت‌های سیاسی پدر و مادرش را بر ملا می‌کرد و علیه آن‌ها شهادت می‌داد. از دیدگاه شما آیا این موضع‌گیری چاپلین علیه کسانی نبود که در کمیته مک کارتی بر ضد او شهادت دادند و او را متهم به کمونیست بودن کردند؟ آیا در آن فیلم، به نوعی چاپلین آن افراد را در حد پسربچه‌های خام و ترسو تصویر نکرد؟

مایکل چاپلین: این نقطه نظر شما بسیار جالب است. بله همین‌طور است. دقیقا همین‌طور است.

*از این جهت این موضع‌گیری در فیلم برجسته می‌آید که گویا چاپلین در سراسر فیلم «سلطانی در نیویورک» نوعی مشابهت تصویری و داستانی برای همه وقایعی که توسط کمیته مک کارتی بر سرش آمده بود، قرار داد و کاراکتر «روپرت» (که شما نقشش را بازی کردید) هم می‌تواند از همان فقره باشد.

مایکل چاپلین: بله درست است. آن فیلم اصلا درباره دوران مک کارتیسم در آمریکا بود و این حرف شما می‌تواند صحیح باشد. ولی به خاطر نمی‌آورم که هیچ‌گاه پدرم در این باره صحبت کرده باشد و یا مادرم در این باب از پدرم نقلی کرده باشد که او از الیا کازان گله‌ای داشته و بر عکس همیشه از فیلم‌های کازان تعریف می‌کرد. به هر حال شخصا این ماجرا برایم مثل یک راز سر به مهر باقی مانده که چرا شخصیتی همچون الیا کازان چنین عملی انجام داد، نمی‌توانم بفهمم!

*یادتان هست که پدرتان راجع به آن بازجویی‌ها در کمیته مک کارتی سنای آمریکا خاطره‌ای برایتان تعریف کرده باشد؟

مایکل چاپلین: بله خاطرات بسیاری برایم نقل کرده و جالب‌ترین آن‌ها مربوط به زمانی است که در سنای آمریکا به او می‌گویند آمریکا برای شما خیلی خوب بوده و خودت را در اینجا غنی کرده‌ای. پدرم با تایید حرف بازپرسان می‌گوید: «بله بسیار خوب بوده و من کار کردم و زحمت کشیدم تا غنی شوم». بعد به او می‌گویند چرا تاکنون تابعیت آمریکا را نپذیرفته است؟ پدرم پاسخ می‌دهد «من یک پاسپورت انگلیسی داشتم و نیازی به گرفتن تابعیت آمریکایی نمی‌دیدم! بر عکس فکر می‌کنم شهروند بسیار خوبی هستم. چرا که از کل فیلم‌های من فقط ۳۰ درصد در آمریکا توزیع شده و فروش می‌رود و ۷۰ درصد آن‌ها خارج از آمریکا خریدار دارد، ولی وزارت دارایی آمریکا، من را صد در صد به مالیات می‌بندد؟!»

*پاسخ بسیار هوشمندانه و البته حاضرجوابانه‌ای به نظر می‌رسد. فکر می‌کنید چرا این‌قدر پدرتان حاضر جواب بود؟

مایکل چاپلین: فکر می‌کنم دلیلش این بود که اولا دوران کودکی فقیرانه‌ای را پشت سر گذاشته بود و دیگر اینکه قدش هم کوتاه بود و مجبور بود یاد بگیرد از خودش دفاع کند. برای همین، موضوع حاضر جوابی از خصوصیات بارز پدرم بود که به شکل بازی‌های فی البداهه نیز در فیلم‌هایش جای می‌گرفت و از نقاط قوت این فیلم‌ها نزد منتقدین و کارشناسان محسوب می‌شد.

*چارلی چاپلین در پایان تحقیقات کمیته مک کارتی به تبعید از آمریکا محکوم شد؟

مایکل چاپلین: اگرچه آن موقع به او نگفتند، ولی یادم می‌آید به صورت خانوادگی جهت گذراندن یک تعطیلات در اروپا بودیم. بعدا مادرم می‌گفت به چارلی توصیه شده بود مدتی از آمریکا بیرون برود تا به اصطلاح آب‌ها از آسیاب بیافتد، ولی تقریبا در نیمه راه نیویورک به لندن بودیم که از پدرم خواسته شد دیگر به آمریکا باز نگردد. خاطرم هست که وقتی در کشتی در راه انگلیس بودیم تلگرامی رسید که نمی‌دانم از سوی رئیس‌جمهور ترومن بود یا منشی وی و یا از طرف همان سناتور مک کارتی که در آن نوشته شده بود شما دیگر نمی‌توانید به آمریکا برگردید!

*عکس‌العمل پدرتان چه بود؟ آیا آن دوران اساسا ایام سختی برای او بود؟

مایکل چاپلین: فکر می‌کنم در آن لحظه شوک بزرگی به پدرم وارد شد. چرا که تمام دوران فعالیت هنری‌اش در آمریکا بود. او وقتی یک پسر جوان بود به آمریکا رفت و در یک گروه کوچک نمایشی آغاز به کار کرد. بعد در کالیفرنیا وارد سینما شد و بقیه‌اش را هم که حتما می‌دانید. مقصودم این است که همه کار‌های سینماییش را در آمریکا انجام داده بود و قطع شدن ناگهانی این فعالیت مستمر برای او شوک بزرگی به شمار می‌رفت.

اگرچه او همواره اروپا را خیلی دوست داشت و خیلی سریع با زندگی در اروپا کنار آمد. زندگی آرامی برای خود و خانواده اش فراهم آورد تا به دور از یک عمر فعالیت سخت و خستگی ناپذیر، دورانی را در آرامش بگذراند. اگرچه روز‌های نخست جدایی از سینما و دوستانش برای وی بسیار دشوار سپری گردید.

او کم کم به اموری پرداخت که تا آن زمان فرصت نیافته بود به آن‌ها بپردازد از جمله سه-چهار سالی به نوشتن کتاب زندگی نامه اش مشغول بود و به جز این طی آن سالها، موسیقی بعضی از فیلم‌های صامت خود را نوشت و ساخت و زمان زیادی را صرف آن‌ها کرد.

*بعد از تبعید و ممنوعیت ورودش به آمریکا، وضعیت پخش و توزیع فیلم‌های او چگونه بود؟ آیا خودتان این کار را می‌کردید یا موسسه خاصی وظیفه آن را برعهده داشت؟

مایکل چاپلین: وقتی قرار شد پدرم دیگر به آمریکا بازنگردد، مادرم (اونا اونیل فرزند نویسنده معروف یوجین اونیل) را به آمریکا فرستاد، چرا که مادرم تبعیدی نبود و او همه فیلم‌هایی که به پدرم تعلق داشت را از آمریکا خارج کرد. پدرم دفتری در پاریس تاسیس کرد و آن دفتر وظیفه توزیع و پخش فیلم‌ها را به عهده گرفت.

*آیا به عنوان کسی که به اجبار از میدان فعالیت سینمایی دور افتاده بود دچار نوعی یاس و سرخوردگی نشده بود؟

مایکل چاپلین: گفتم اول شدیدا دچار شوک شد که چرا علی‌رغم ادعای آزادی در آمریکا چنین برخوردی با وی شده است. او این موضع‌گیری را نمی‌توانست بفهمد. همین طور در مورد سایر افرادی که مثل او با آن‌ها رفتار شده بود تا وادار به ترک آمریکا شوند. او هرگز این برخورد غیرعقلانی را نمی‌فهمید. پدرم تا پایان عمر در شگفت بود که چگونه در آمریکا دورانی مثل مک کارتیسم می‌تواند بوجود بیاید!

منبع: کیهان

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۲۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۰۲ ۰۵ دی ۱۴۰۰
خود چارلی چاپلین از المان به امریکا فرار کرده بود اتفاقا داشتن تو المان بازجوییش میکردن داخل امریکا هم برای اینکه مطمئن بشن جاسوس هیتلر نیست یه بازجویی مختصری شکل گرفت و دوباره رفتن سراغ کارشون اتفاقا زندگی خوبی هم داشتن و اگه سرچ کنید عکس های خونه صاحلی زیباشون رو میبینین
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۰:۰۰ ۰۵ دی ۱۴۰۰
اگر امروز بود حتما" از آمریکا به ایران یا یمن پناهنده می شد.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۳:۲۷ ۰۴ دی ۱۴۰۰
یهودیها در اروپا، آمریکا و روسیه چون قشر ثرورتمند جامعه بودند که این سرمایه رو از راه رباخواری، کلاه برداری و کارهای کثیف دیگه به دست آورده بودند همیشه در معرض خطر انقلابهای کارگری بودند برای همین کمونیسم رو به عنوان اپوزیسیون کنترل شده به وجود آوردند. کارل مارکس (موسی موردخای لوی مارکس)، فردریش انگلس و موسی هس مشوق مارکس و یکی از بنیانگذاران صهیونیزم یهودیهایی بودند که در به وجود آوردن مارکسیسم دست داشتند. مارکس با توجه به اینکه بر خلاف فضای فعلی رسانه‌ای در دنیا در گذشته مردم اطلاعات و آزادی بیان نسبتا بیشتری در مورد سرمایه سالاری یهودیها داشتند گاهی به ناچار به یهودی‌ها خورده میگرفت و حتی مسخره میکرد ولی در خفا نه تنها از نظر خانوادگی و خونی با راچیلدها رابطه داشت بلکه روابط صمیمانه‌ای با زرسالاران یهود داشت. هشتاد و پنج درصد سران حکومت بلشویکی در شوری سابق یهودیانی بودند که بین چهل تا شصت میلیون غیریهودی رو قتل عام کردند از جمله کشتار ۱۱ میلیون اوکراینی موسوم به نسل کشی هلودومور. جیکوب شیف، خاندان راچیلدها و واربورگها از جمله بانکداران صهیونیست بودند که انقلاب سرخ رو تامین مالی کردند. در آمریکا به دلیل تفاوت‌های اساسی با روسیه نتونستند سیستم مارکسیستی رو با تاکید بر اختلاف طبقاتی و فرهنگی پیاده کنند و برای همین روی اختلافات نژادی حساب باز کردند. به این ترتیب در دهه ۶۰ با تصویب قانون تغییر مهاجرت موسوم به هارت-سلر بافت جمعیتی آمریکا رو تغییر دادند و در حال حاضر جمعیت اروپایی تبار از ۹۵ درصد به ۵۰ درصد نزدیک شده و جمعیت رنگین‌پوستان به سرعت در حال افزایش و فضا کاملا فراهم هست و برای همین سرمایه داران یهودی مالک رسانه‌ها ۲۴ ساعته برای اختلاف افکنی دلیل تمامی مشکلات داشته و نداشته رنگین پوستان رو سفیدپوستان معرفی می‌کنند و جالب اینجاست با اینکه ثروت این قشر دو درصدی از کل ثروت طبقه متوسط آمریکا بیشتره هیچ مسئولیتی رو بر عهده نمیگردند و خودشونو به عنوان اقلیت سامی همیشه مورد ظلم سفیدپوستان و در صف رنگین پوستان جا میزنند. بیشترین دشمنی و تبلیغ علیه مک کارتی از طرف یهودیها انجام میشه. اگه پروتکلهای دانشوران صهیون رو خونده باشید حتما متوجه شدید از انقلاب مردم علیه طبقه ثروتمند خودشونو مصون میدونند چون به قول خودشون اونی که در واقع انقلابها رو راه میندازه یهودیهای صهیونیستند. از اعلانیه کمونیسم الان در آمریکا نزدیک چند دهه هست موارد مهمی مثل تلاش برای نابودی خانواده، احداث بانک مرکزی (فدرال ریزرو) و گسترش فساد تقریبا کامل شده و فقط مونده جنگ نژادی همه جانبه. مقصد بعدی صهیونیستها بعد از آمریکا چین هست و بزودی بجای آمریکا چین به جون ایران میافته که به مراتب خطرناکتر هست
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۳:۰۷ ۰۴ دی ۱۴۰۰
تمام قرائن نشان می دهد که آمریکا تا جایی به افراد آزادی می دهد که نهایت عملکرد و گفتار و رفتار آنها در جهت منافع آمریکا باشد یا در بهترین حالت با منافع او در تضاد نباشد که آن هم بدون تردید به نفع آمریکا منجر می شود . به همین خاطر است که تمام جریانات سیاسی و سایت ها و ماهواره ها مجیزگوی و مبلغ فرهنگ و ساست های آمریکا هستند و سیاست ها و عملکرد حاکمان آمریکا را به منزلۀ وحی منزل می دانند حتی حادثه ای مثل بمباران اتمی هیروشیمیا و ناکازاکی را .
Canada
ناشناس
۲۰:۴۳ ۰۴ دی ۱۴۰۰
با وجود ازادی مطلقی که مدعی اش هستند
ولی از ایده های فیلم چارلی وحشت داشتند
خواستند ازادی west را به رخ بکشند
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۹:۳۲ ۰۴ دی ۱۴۰۰
پسرش اگه میخواد بفهمه باباش با چه آدمای خونخواری طرف بوده بره موهای باراک اولاما رو ببینه که معلوم نیست چه جور تهدیدی برا زن و بچه اش کردن که یه ماهه موهاش عین پیرمردا سفید شد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۹:۰۶ ۰۴ دی ۱۴۰۰
اسطوره طنز جهان
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۸:۴۷ ۰۴ دی ۱۴۰۰
یک عکس از فرزندش نگذاشتید جدی این همه متن را کی میخواند
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۵:۴۴ ۰۴ دی ۱۴۰۰
دوران افول غرب شروع شده. به زودی، شرق ابر قدرت می شود یعنی چین.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۶:۴۶ ۰۴ دی ۱۴۰۰
قابل توجه غرب گرایانی که ارتباط با شرق را مضر می دانند و البته شرق فقط چین نیست
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۱:۰۹ ۰۴ دی ۱۴۰۰
ابر قدرتی شرق نیز همانند غرب خواهد بود، شک نکنید
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۰:۰۸ ۰۵ دی ۱۴۰۰
امپراتوری ایران
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۱:۴۰ ۰۵ دی ۱۴۰۰
همین ابر قدرت جدید همون بلایی که سر کامبوج اورد سر ما هم میاره نمیدونم چطور انقدر راحت چشمتون رو اقداماتش بستین بلاهایی که سر تبت اورده و میاره یا تایوان و بقیه جا ها
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۴۷ ۰۴ دی ۱۴۰۰
آمریکا باید نابود بشه و هر چی دیرتر خسارتش سنگین تر
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۵۹ ۰۵ دی ۱۴۰۰
زهی خیال باطل...ویژژژ
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۴۵ ۰۴ دی ۱۴۰۰
ترامپ همون مک کارتیه
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۴۴ ۰۴ دی ۱۴۰۰
به انیشتینم بزور گرین کارت دادن و کلی سر دووندنش
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۱:۴۱ ۰۵ دی ۱۴۰۰
شاید به قول ی شخصی چون فهمیده بودن شیعه شده و پای پیاده رفته کربلا این کار کردن
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۳۶ ۰۴ دی ۱۴۰۰
مک کارتی آمریکای بدون نقابه
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۳۵ ۰۴ دی ۱۴۰۰
مک کارتی جوهره و عصاره آمریکاست
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۵۱ ۰۴ دی ۱۴۰۰
واقعا چارلی چاپلین اسطوره ای توی ساخت فیلمای کمدی و درام بود