به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از همدان، از سال‌ها پیش در بسیاری از خانه‌ها قالی بافان با نقشه خوانی گره به گره می زدند روی دار قالی گل‌ها جوانه می زدند و پرنده‌ها می خواندند، اما حالا هم بافندگان و هم فروشندگان مرثیه فرش دستبافت را می خوانند، مرثیه‌ای حزن انگیز که بسیاری در سرودنش سهیمند.

بازار همدان که روزگاری پر از رونق داد و ستد بود و ۵۷ هزار نفر از صنعت فرش آن ارتزاق می کردند حالا سوت و کور شده باشد. استانی که ۴۳ نوع فرش شناخته شده دارد که سه مورد آن به نام‌های اوشوند ازندریان و مهربان ثبت جهانی شده و سه مورد دیگر به نام‌های جوزان حسین آباد و گلیدر در آستانه ثبت جهانی است. 

اما حالا نه تنها در همدان که در دیگر شهر‌های شناخته شده فرش نیز نه به بار است و نه به دار. پیش از این بی رونقی هزینه مواد اولیه و دستمزد ۲۰ درصد قیمت فرش دستبافت بود، اما حالا به ۶۰ درصد رسیده است و جای خالی حمایت‌ها این هزینه بالا را غیرقابل تحمل کرده است؛ و افزایش قیمت نخ‌های پود و پشم کمر فرش را شکسته است، اما این مرثیه خوانی زمانی غم انگیزتر می شود که شاهد دور ریزی پشم نیز هستیم و منبعی برای سامان دادن به پشم چینی و فرآوری آن نداریم؛ و کارخانه‌های ریسندگی و رنگرزی هم یکی پس از دیگری تعطیل شد.

مرکز ملی فرش قوانین اداری و تهد ارزی را مهمترین مشکل فرش می داند و معتقد است اگر این تعهد برداشته شود صادرات به سه برابر میزان کنونی می رسد؛ و سازمان صنعت معدن و تجارت استان از اقدام برای رفع این تعهد می گوید؛ و مرکز ملی فرش هم برای به هدر نرفتن پشم حمایت‌های تسهیلاتی پشم ریسی را پیشنهاد داده است که در همدان ۲ روستا در نهاوند و کبودراهنگ به عنوان پایلوت این موضوع مشخص شده است.

انتهای پیام/ا