شایان قنادزاده نویسنده، بازیگر و کارگردان نمایش «سوتیراس»، در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، درباره آن گفت: سوتیراس واژه‌ای یونانی به معنای سرزمین پادشاهان کهن است و موضوع این نمایش به افول یک امپراطوری که سرزمین‌های دیگر از جمله اسکلاویس را استثمار می‌کند، می‌پردازد. بعد برده‌ها در گذر زمان در بدنه امپراطوری نفوذ می‌کنند و جزو رجل آنجا می‌شوند و بعد برای خونخواهی و انتقام آشوب به پا می‌کنند.

وی درباره فرم اجرای نمایش اظهار کرد: در اجرا از سبک اکسپرسیونیسم و سمبولیسم استفاده شده است. دکور چند وجهی ساخته و اگر تماشاگر در قسمت‌های مختلف سالن بشیند، متوجه شمایل خاصی از دکور مثل نماد گل سرخ در پنجره‌های کلیسا‌های گوتیک طراحی شده است. سعی بر این بود در دکور به ویژه در صحنه پنجم فضای نمادگرایانه داشته باشیم.

قنادزاده درباره طراحی حرکت و فرم هم گفت: سعی بر این بود که تمام حرکت‌ها و فرم‌ها بر مبنای زیر متن و محتوای منتقل شده به مخاطب طراحی شود. پروسه‌ای حدوداً شش ماهه را در تمرین طی کردیم که با معضلاتی مواجه شدیم؛ یکی از معضلات ابتلای نیمی از افراد گروه به کرونا بود و دیگری خداحافظی یکی از بازیگران کمتر از ۲۴ ساعت به اجرا؛ اما خدا را شکر بازخورد خوبی از اجرا گرفتیم.

وی درباره چالش های نوشتن متن نمایشنامه بیان کرد: فرهنگ یونان باستان شباهت‌های زیادی به فرهنگ باستان ما دارد. یونان مهد فلسفه و هنر است؛ ما شیفتگی زیادی به آن فرهنگ داریم و حس کردم اگر به آن فرهنگ پرداخته شود، می‌توان اتفاقات خوبی را رقم زند. تا صحنه چهارم این نمایش، مخاطب بر مبنای شاه پیرنگ کلاسیک و سبک اکسپرسیونیسم جلو می‌رود و با ابهامات زیادی روبرو می‌شود؛ اما در صحنه پنجم، کاملاًخط اصلی شکسته می‌شود و وارد فضای سورئال می‌شوم. به طوری که عموماً مخاطب به من می‌گوید که این حرکت غیر قابل پیش بینی بوده است. بازیگران صحنه اول تا چهارم در صحنه پنجم حضور ندارند و شکل اجرا به سمت دیگری می‌رود.

این هنرمند درباره شخصیت پردازی در اثرش توضیح داد: هیچ اجرایی در هیچ جای جهان بی نقص نیست و سوتیراس هم عیوب خود را دارد. من سعی کردم در دل تمرینات نقاطی که احساس کردم می‌تواند باعث ضعف شود را در حد توان برطرف کنم. در آثار کلاسیک می‌بینیم که قهرمان یا اشخاص برجسته اثر یک طیف صفر تا صد را طی می‌کنند و از سیاهی به سپیدی یا بالعکس می‌روند. اما من برمبنای چیزی که زیست کردم می‌دانم که گاهی لزوماً این اتفاق نمی‌افتد و می‌توانیم از سیاه به سیاهی بیشتر یا از سفید به سپیدی بیشتر رویم. دنیای امروز، دنیای رنگارنگ است و ما می‌توانیم از رنگ‌های مختلفی گذر کنیم و به واسطه همین خیلی در شخصیت پردازی مطلق گرایی نداشتم.

قنادزاده از مشکلات تئاتر هم سخن گفت: تهیه و تولید تئاتر به زمینه‌های مختلفی از جمله بحث اقتصاد نیاز دارد. طیف غالبی از گروه‌هایی که کار می‌کنند در این شرایط نابسامان اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند و تئاتر عموما مهجور می‌شود. در بحث تبلیغات حمایت خوب و مطلوبی از تئاتر و به خصوص هنرمندان جوان تئاتر نمی‌شود و برخی عوامل گروه هم به دلایل اقتصادی گروه را در زمان بدی که نمی‌توان کسی را جایگزین کرد ترک می‌کنند. از دیگر مشکلات، عدم درک عوامل نمایش از سمت سالندار‌ها است، مثلا در بحث نور گروهی نیازمند این است که کار را با تجهیزات خوبی جلو ببرد، اما متاسفانه تبعیض می‌گذارند و اگر کارگردان با آن مجموعه تئاتر آشنا باشد تجهیزات بهتری در اختیار آنان می‌گذارد و اگر روابط خوبی نداشته باشند از آنان دریغ می‌کنند.

وی در پایان گفت: ساعت کار من سه بار تغییر کرده به دلیل اینکه سالندار ترجیح داده گروه‌های دیگری هم به باکس اجرا اضافه شوند و به من تاکید کرد که زمان اجرایت را کاهش بده در صورتی که برخی دیگر مدت زمان زیادی را صرف آن کردند. به این تبعیض‌ها در زمان قرارداد اشاره نمی‌شود، اما وقتی که سالن هزینه اش را تمام و کامل دریافت کرد به تجهیزات اهمیت نمی‌دهد. حتی تماشاخانه شهرزاد برای نمایش ما فضای دپوی آکسسوار صحنه را که بسیار سرد بود به عنوان اتاق گریم در اختیار ما قرار داده است. امیدوارم مسئولان ذیربط بر نحوه کار تماشاخانه‌های خصوصی نظارت کنند.

انتهای پیام/