به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از Theconversation، هنگامی که منظومه شمسی ۴.۶ میلیارد سال پیش شکل گرفت، دانه‌های کوچک غبار و یخ که از شکل گیری خورشید باقی مانده بودند در اطراف آن می‌چرخیدند. با گذشت زمان اندازه آنها بزرگتر شد و جاذبه به آنها کمک کرد تا به هم بپیوندند. مقاله جدیدی که در مجله Science منتشر شده، آخرین کشف یک سیارک با شماره کاتالوگ GJ ۳۶۷b را نشان می‌دهد. این سیارک فراخورشیدی قرمز توسط تیمی به رهبری دکتر کریستین لام از مؤسسه تحقیقات سیاره‌ای در مرکز هوافضای آلمان، پیدا شد. اعضای این تیم اولین نشانه‌های GJ ۳۶۷b را در داده‌های ماهواره سیارات فراخورشیدی ناسا مشاهده کردند. طبق مشاهدات، این سیاره کوچک و قابل مقایسه با زمین است.

در نهایت، با انباشته شدن مشاهدات تلسکوپ، محققان ویژگی های آن را مشخص کردند. GJ ۳۶۷b دارای شعاع ۷۲ درصدی از شعاع زمین و جرم ۵۵ درصدی از جرم زمین است. این اندازه‌گیری‌ها می‌گوید این سیاره چگالی تر از زمین است. در حالی که زمین دارای یک هسته آهنی است که توسط یک گوشته سنگی احاطه شده است، این سیاره آنقدر متراکم است که تماماً آهن است و آن را شبیه به عطارد می‌کند. همچنین این امکان وجود دارد که GJ 367b زمانی سیاره ای غول پیکر با پوشش گازی وسیعی مانند نپتون باشد. در واقع GJ 367b از نظر اندازه شبیه به مریخ و از نظر خواص مانند عطارد است.

گفتنی است که این سیارک بسیار داغ است و قابل سکونت نیست. اما این یکی از معدود سیارات صخره‌ای به اندازه زمین است که ستاره شناسان تاکنون آن را یافته اند. هرچه یک سیاره از ستاره خود دورتر باشد،  زمان بین گذر طولانی‌تر و تشخیص آنها دشوارتر می شود. علاوه بر این، با گردش بیشتر به بیرون، کشش گرانشی ستاره میزبان کاهش می‌یابد و تشخیص سیگنال را سخت‌تر می‌کند.

بیشتربخوانید

• سفینه دارت ناسا چه ماموریتی دارد؟

انتهای پیام/