به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، نیمههای شب بود که خشم زمین لبریز شد و زلزلهای شدید اندیکا را لرزاند، در دل تاریکی صدای جیغ و شیون که از هراس و وحشت از گلوی مردم شهر و روستا بیرون میآمد، آرامش شهر را بر هم زد و شهر و روستاهای این شهرستان، چون روز روشن شدند.
وقتی خورشید از پشت کوهها خودنمایی کرد، معلوم شد که زلزله نیمه شب چه دست گُلی آب داده و چه ویرانیهایی بر جا گذاشته است، خانههای عشایری آوار شده و ترکها بر دیوارهای خانههای روستایی نقش بسته بودند، در اینکه بلا طبیعی است که هیچکس نمیتواند جلودار آن باشد، شکی نیست، اما بحمدالله در خانههای عشایری که دیوارهای آنها با سنگهای بزرگ و گِل ساخته شده بودند کسی نبود و حالا جز تلی از سنگ و خاک چیزی از آنها باقی نمانده است.
مثل همیشه آبشار مهربانیها جاری شد، نیروهای امدادی و گروههای جهادی پا به صحنه گذاشتند، بازدیدها و بررسیها آغاز شد، بستههای و توزیع کمکهای معیشتی در دستورکار قرار گرفت، بسیج و سپاه پاسداران اقدام به استقرار قرارگاه در منطقه کردند تا کمکهای مردمی را جمع آوری کرده و به دست زلزله زدهها برسانند، دامهای گرسنه باید سیر میشدند، دستگاههای اجرایی هر کدام به سهم خود آستین همت بالا زدند و کمکهایی ارسال کردند.
آنچه از دل مردمان زلزله زده میتوان فهمید، نارضایتی از رسیدگیها و آواربرداریها است، حرف دلشان تسریع در بازسازیها و احداث خانه هایشان است، زندگی در مناطق کوهستانی و صعب العبور و عاری از امکانات مناسب زندگی آسان نیست، حتی جاده مناسب هم برای تردد و رساندن مصالح ساختمانی وجود ندارد، بسیاری از مسئولان برای بازدید و بررسی خسارتها خود را با بالگرد به منطقه رساندند، ولی تردد برای سایر افراد یا جابجایی اقلام مورد نیاز ساخت و ساز با هلیکوپتر امکانپذیر نیست.
ارائه خدمات پزشکی، امدادی، واکسیناسیون علیه کرونا و... بخشی از نیاز آنها است، اما میتوان در سرمای سوزان در چادرها زندگی کرد؟ میشود دامها را در چادر یا در فضای باز نگهداری کرد؟ ویران شدن خانهها و محل زندگی عشایر و روستائیان یک طرف و تلف شدن دام و نبود امکانات بهداشتی طرف دیگر این داستان غم انگیز است.
فرشاد زیدی مسئول بسیج سازندگی شهرستان اندیکا در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، در خصوص خدمات رسانی به مناطق زلزله زده در این شهرستان گفت: به منظور حمایت از مردم زلزله زده در اندیکا جهادگران بسیج سازندگی وارد میدان شد و اقدام به تهیه اقلام ضروری کرد.
او بیان داشت: خدمات رسانی، تهیه و توزیع بستههای غذایی با رعایت کامل شیوه نامههای بهداشتی و بررسی مناطق زلزله زده اندیکا انجام شد.
زیدی افزود: با تخصیص اعتبارهای مصوب کارهای لازم از جمله آوار برداری در روستاهای تاثر از زلزله آغاز میشود و زمانی که مصالح ساختمانی انتقال داده شود عملیات بازسازی و مقاوم سازی واحدهای مسکونی کلید میخورد.
گروههای جهادی از جان مایه میگذارند، مسئولان هم که چشم انتظار اعتبارات هستند، سرما هم کاسه داغ تر از آش شده و میخواهد بگوید من هم وجود دارم و با بارش برف در قله کوهها ابراز وجود میکند، اما نتیجه سفر ریاست جمهوری، وزیران و سایر مسئولان عالی رتبه کشوری به منطقه زلزله زده اندیکا چه میشود؟ مسلما در مدت کوتاهی خانهها ساخته نمیشوند، وضعیت جادهها هم که چنگی به دل نمیزند و همین امر سبب کُندی روند بهسازی و احداث منازل شده؟ پس تکلیف زلزله زدهها و محرومان چه میشود و چه برنامهای برای اجرا آماده شده است؟ آیا آجر بر آجر برای احداث خانه بر زمین نشسته است؟
انتهای پیام/گ