به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از dkhlak؛ تاریخ زندانها در جهان به قدمت هزاران سال است. براساس گزارشها از آغاز تاریخ و زمانی که زبان نوشتاری شروع به توسعه کرد، اولین تمدنها توانستند قوانین مکتوبی را تدوین کرده و جوامع خود را ملزم به پیروی از آن کنند. با گذشت زمان، ایدههایی در مورد اینکه زندانها چیست؟ و هدف از ساخت و مدیریت آنها به مناقشه تبدیل شد.
زندانها بخشی از ساختار اجتماعی زمان ما هستند و در طول بیشتر تاریخ از آنها استفاده شده، چه برای مجازات افرادی که قانون را نقض کرده و چه برای بازپروری و اصلاح افراد. در طول صدها سال، با افزایش جمعیت جوامع، تعداد افراد زندانی در زندانها نیز افزایش یافته و اندازه این مکان بزرگتر شده است.
در طول قرنها، زندانهای زیادی ساخته و به دلایلی، از جمله زندانهایی که جنایتکاران مشهور را در سلولهای خود نگهداری میکردند، شرایط سخت زندگی در آنها و بدرفتاری با زندانیان در داخل خود معروف شدند. براساس گزارشها، امروزه زندانهای متروکه زیادی در سرتاسر جهان وجود دارند که در این مطلب با داستان آنها آشنا خواهید شد.
در سال ۱۷۷۹، زندان Bodmin توسط اسرای جنگی بریتانیا ساخته شد. این اولین مکان در انگلیس بود که از سیستم تک سلولی برای نگهداری استفاده میشد. پس از تصویب قانونی در سال ۱۸۶۹ مبنی بر معافیت بدهکاران از مجازات زندان، این مکان به یک زندان نظامی برای نیروی دریایی سلطنتی تبدیل شده و تا ۱۰۰ سال باز بود.
براساس گزارشها، در طول ۱۵۰ سالی که زندان بودمین باز بود، حدود ۵۰ زندانی در داخل دیوارها اعدام شدند. این توقیفگاه در طول جنگ جهانی اول برای ذخیره و محافظت از گنجینههای فرهنگی بریتانیا مانند جواهرات تاج در برابر آسیب استفاده میشد. امروزه بخشهایی از زندان تعمیر و به موزه تبدیل شد.
گفته میشود که در این زندان ارواح شیطانی زندگی میکنند به همین علت بسیاری از محققان در جستجوی فعالیتهای ماوراء طبیعی هستند تا شواهدی برای صحت این ادعاها جمع آوری کنند.
زندان پنتریج در سال ۱۸۵۱ افتتاح شد و برخی از بدترین جنایتکاران استرالیا همچون کلی در داخل آن نگهداری میشدند. این سیاهچال به عنوان مکانی که در آن زندانیان به طرز وحشتناکی شکنجه میشدند شهرت بدی داشت؛ گفته شده هر ماه حداقل یک خودکشی در آن رخ میداد. این زندان در سال ۱۹۹۷ بسته شد و با وجود شایعات گسترده، برخی از بخشهای آن بازسازی و به اقامتگاههای مجلل و رستوران تبدیل شد.
زندان فدرال آلکاتراز در آمریکا، به شکل یک قلعه در دهه شصت ساخته شد. در این بازداشتگاه تعدادی از معروفترین جنایتکاران جهان مانند آل کاپون، زندانی بودند. همچنین این مکان به خاطر تلاشهای دراماتیک برای فرار و بدرفتاری ماموران پلیس معروف بود.
زندان آرارات که امروزه به نام زندان جی وارد شناخته میشود، در سال ۱۸۶۱ افتتاح ش و در سال ۱۸۸۶ به زندان جی وارد تغییر نام داد. براساس گزارشها این دوستاقخانه برای نگهداری مجرمان روانی استفاده میشد. شایان ذکر است این مکان امروزه به موزه تبدیل شده است.
زندان H۱۵ در قرن سیزدهم پس از میلاد ساخته شده بود. این مکان پس از ۵۰۰ سال ساخت در زمان وقوع انقلاب فرانسه پابرجا ماند، اما به دلیل کمبود شدیدی در زندانها بسیاری از قبل از پایان دوره محکومیت آزاد شدند. براساس گزارشها در اوایل قرن نوزدهم، H۱۵ تعمیر شد و توانست ۱۵۰۰ زندانی را در خود جای دهد. گفتنی است این بازداشتگاه در سال ۲۰۱۱ به دلیل ازدحام بیش از حد بسته شد.
جزیره شیطان یک مستعمره کیفری بود که توسط فرانسویها در سال ۱۸۵۲ تأسیس شد. براساس گزارشها، بسیاری از زندانیان اعزامی به این مکان بر اساس نظام دوگانه محاکمه میشدند و باید اوقات خود را در زندان میگذرانند. جزیره شیطان یکی از مکانهایی بود که فرانسویها برای منزوی کردن دشمنان سیاسی خود در قرن نوزدهم و بیستم استفاده کردند.
زندان جزیره شیطان، به دلیل برخورد خشن با زندانیان و همچنین محیط آلوده شهرت داشت. براساس گزارشها در این بازداشتگاه، سیستم بهداشتی مناسبی وجود نداشت به همین علت بسیاری از زندانیان بر اثر بیماریهای گرمسیری جان خود را از دست میدادند. شایان ذکر است این زندان سرانجام در سال ۱۹۵۳ بسته شد.
زندان کارابانچال در مادرید، اسپانیا، در سال ۱۹۴۴ افتتاح شد. این زندان در زمان حکومت دیکتاتور ژنرال به محل نگهداری زندانیان سیاسی تبدیل و برخی از فعالان حقوق بشر در داخل دیوارهای آن زندانی شدند. این سیاهچال به دلیل رفتار بسیار بد با زندانیان بسیار معروف بود. شایان ذکر است این مکان در سال ۱۹۹۸ متروکه و در سال ۲۰۰۸ تخریب شد.
زندان جزیره پروسیدا که قبلا یک قلعه بود، در سال ۱۸۳۰ به زندان تبدیل شد. این مکان محل اسکان بسیاری از زندانیان سیاسی همجون اعضای حزب فاشیست ایتالیا بود. پروسیدا ۱۵۰ سال باز بود و امروزه قرار است به هتلی محلل تبدیل شود.
زندان جزیره سانتو در سال ۱۷۹۷ توسط بوربنها ساخته شد و تا سال ۱۹۶۵ برای پذیرایی از زندانیان باز بود. اگرچه ظرفیت آن از ۶۰۰ زندانی فراتر نمیرفت، اما پس از تعمییرات این زندان توانست ۸۰۰ خلافکار را در خود جای دهد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
حالم بد شد