به گزارش  گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از شبکه تلویزیونی المیادین، رسانه‌های رژیم صهیونیستی اعتراف کردند نظامیان این رژیم در زمان حمله به جنوب لبنان، اسیران غیرنظامی لبنانی را تا سر حد مرگ شکنجه می‌کردند.

فیلم مستند «حیاطِ بازی»، برخورد وحشیانه ارتش اسرائیل در زمان تهاجم به جنوب لبنان در سال ۱۹۸۲ را نشان می‌دهد.

گوینده برنامه «المسائیه» شبکه المیادین گفت: بین لبنان و فلسطین و بین دیروز و امروز، خط مشی جنایتکارانه اشغالگران ادامه داشته است، هر چند که جهان آن را نادیده می‌گیرد. رسانه‌های این رژیم، جزئیات یکی از هولناکترین کشتار‌ها را در زمان تهاجم به جنوب لبنان فاش کردند. اسیران غیرنظامی تا شهادت، ضرب و جرح می‌شدند. امروز پس از گذشت چهار دهه و در داخل فلسطین اشغالی، این خط مشی جنایتکارانه ادامه دارد و جامعه جهانی هم با سکوت همدست آن است.

منال اسماعیل، گزارشگر شبکه المیادین گفت: در چهارمین روز تهاجم اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۸۲، در حیاط یکی از مدارس در شهر صیدا، سربازان ارتش اسرائیل، مرتکب هولناکترین و وحشیانه‌ترین جنایت در حق اسیران غیرنظامی شدند.

تسور شیزف، امدادرسان در یگان چترباز ارتش اسرائیل در سال ۱۹۸۲ در فیلم مستند گفت: لوله‌ها را بین سربازان تقسیم کردند و در اینجا، مسئله آغاز شد. ضربه با آن لوله ها، کشنده بود. یکی از افراد چند ضربه خورد و تلاش کرد از خودش دفاع کند، در آن زمان، هفت یا هشت سرباز به او حمله کردند و او را روی زمین انداختند و به او ضربه زدند. او را تکه تکه و له کردند. این ماجرا را به خاطر دارم، زیرا چیزی از او باقی نماند. او نخستین فردی بود که در آن حیاط کشته شد.

در ادامه این گزارش آمده است: این جنایت را یک فیلمی که کانال اسرائیلی «کان» با نام حیاط بازی پخش کرد، مستند کرده است. در این فیلم مستند، سخنان سربازان و پزشکانی که شاهد کشته شدن اسیران غیرنظامی بودند، پخش شد.

تسور شیزف افزود: دست و پای کشته‌ها را بسته بودند. آن‌ها را ضرب و شتم کرده و دچار گرمازدگی شده بودند. همه آن‌ها دچار سکته قبلی شدند. این مسئله چیزی را تغییر نمی‌دهد، زیرا آن‌ها بر اساس برخورد ملایم با آن‌ها فوت نکردند.

عیدان هرباز جانشین فرمانده یگان چترباز ارتش اسرائیل در سال ۱۹۸۲ در این فیلم مستند گفت: زمانی که اتوبوس‌ها رسید و ما تخلیه آن‌ها (اسیران) را شروع کردیم، به صورت غیرمنتظره دیدیم که پنج یا هفت نفر روی زمین افتاده بودند. آن‌ها مرده بودند. فهمیدم که ما با لگد زدن، چند نفر را کشته ایم.

کریس جیانو، پزشک بیمارستان هلال احمر در سال ۱۹۸۲ گفت: در حیاط مدرسه، ضربه‌ها وحشیانه بود و برخورد‌های جسمی شامل مشت زدن، لگد زن و ضربه زدن با چماق و لوله‌های پلاستیکی و گاهی با طناب‌هایی بود که قطعات فلزی به آن‌ها بسته شده بود.

گزارشگر شبکه المیادین تصریح کرد: سخنان شوکه آور سربازانی که در آن قتل عام مشارکت داشتند، به صورت آشکار، وحشی گری ارتش اسرائیل را نشان می‌دهد. در آن زمان، پزشکانی که با صلیب سرخ و هلال احمر کار می‌کردند، شاهد آن بودند. آنچه رخ داد، یک جنایت جنگی کامل در حق اسیران غیرنظامی است. موضوع قابل توجه آن است که با وجود افشای این جنایت جنگی، هیچ حرفی در اسرائیل درباره تحقیق در مورد آن یا بازخواست مسئولان آن، زده نمی‌شود.

ناصر اللحام، خبرنگار المیادین در بیت لحم، درباره علت اعتراف رسانه‌های اسرائیل به این کشتار، گفت: بسیاری از جنایت‌های اشغالگران در لبنان فاش نشده است. ماجرای حیاط مدرسه فقط یک نمونه از قتل عمدی غیرنظامیان است. در واقع این روحیه انتقام گیری، هنوز هم در ذهن ژنرال‌های اسرائیلی در برابر لبنان، زنده است. بر اساس قوانین اسرائیل، پس از ۳۰ سال، امکان افشای اسناد محرمانه وجود دارد. درباره جنگ‌های بزرگ و اسرار مهم، این امکان پس از ۵۰ سال فراهم می‌شود. من از حجم اطلاعات و شهادت‌هایی که بر اساس قوانین اسرائیل، در اختیار خبرنگاران قرار گرفت، شگفت زده شدم. به عنوان مثال، این روز‌ها شصت و پنجمین سالگرد کشتار کفرقاسم است که در آن، سر‌های ۴۹ غیرنظامی فلسطینی از جمله ۱۷ کودک و نوجوان و هفت زن را بریدند.

بهیه حلاوی، مدیر بخش آنلاین شبکه المیادین درباره واکنش‌ها به این اعتراف اسرائیل به جنایت در جنوب لبنان اعلام کرد که واکنش‌ها به آن بسیار محدود است، زیرا این افشاگری به زبان عبری بوده و به زبان عربی به طور گسترده انعکاس نداشته است.

انتهای پیام/