به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به رغم تاکید اسناد بین المللی بر خلع سلاح و اهمیت آن در تامین صلح و امنیت جهانی، سایه سنگین نگاه‌های گزینشی در این زمینه حاکم بوده و به نحو طنزآمیزی رژیم‌ها و کشور‌های دارای کلاهک‌های هسته‌ای و موشک‌های قاره پیما از کمند نظارت‌های جامعه بین المللی به دور مانده اند.

جهان معاصر به عرصه تحمیل استاندارد‌های دوگانه از سوی قدرت‌ها مبدل شده و به رغم وجود هنجار‌های متعدد بین المللی مبنی بر تقبیح تولید، انباشت و خرید و فروش سلاح‌های کشتار جمعی، هسته‌ای و مخرب، برخی رژیم‌ها و کشور‌های منطقه و غرب به ویژه رژیم صهیونیستی و یا ایالات متحده آمریکا، با نفوذ در نهاد‌های گوناگون جهانی، خود را از دایره نظارت‌های موثر بیرون نگه داشته اند.

نشریه نیوزویک اخیراً با اشاره به افزایش تعداد کلاهک‌های هسته‌ای در جهان، شمار جدیدترین تسلیحات آمریکا را ۶۶۵ فروند موشک بالستیک قاره پیما مستقر، موشک بالستیک زیردریایی مستقر و بمب افکن سنگین ذکر کرده است. یک هزار و ۳۸۹ کلاهک مستقر بر روی موشک‌های بالستیک قاره پیما، موشک‌های بالستیک زیردریایی و کلاهک‌های هسته‌ای برای بمب افکن‌های سنگین مستقر و همچنین ۸۰۰ پرتابگر بالستیک قاره پیما مستقر و غیر مستقر، موشک بالستیک زیردریایی مستقر و غیر مستقر و بمب افکن‌های سنگین مستقر و غیر مستقر از دیگر تجهیزات اعلام شده در این فهرست است.

از دیگر رژیم‌های دارای کلاهک‌های متعدد هسته‌ای که تهدیدی بزرگ برای صلح و امنیت جهانی بوده و بزرگترین مانع تحقق خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای است، رژیم صهیونیستی است. این رژیم که حاضر به امضای پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای نیست، زرادخانه‌هایی مملو از کلاهک‌های هسته‌ای دارد که مرتب بر تعداد آن اضافه می‌شود. این رژیم با چنین فعالیت‌های خطرناکی، بدون تردید بزرگترین تهدید برای امنیت خاورمیانه و یک تهدید جدید برای امنیت جهان است.

«کاظم غریب آبادی»، سفیر و نماینده سابق جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان‌های بین المللی در وین، با ایراد سخنانی در نشست فصلی اخیر شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی با موضوع پادمان ان. پی. تی در جمهوری اسلامی ایران ضمن تشریح مواضع ایران بیان داشت: «[..]این طنز تلخ تاریخی است که آژانس از برنامه سلاح هسته‌ای رژیم اسرائیل در منطقه بی ثبات خاورمیانه غافل است. متأسفانه، این رژیم با کوچک شمردن اهمیت این معاهده، خودداری از پیوستن به آن و امتناع از قرار دادن تمامی تأسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای خود تحت رژیم جامع پادمان آژانس، جامعه جهانی را نادیده می‌گیرد [..]»

بی توجهی جهان به اقدامات اسرائیل در حالی است که صهیونیست‌ها بزرگ‌ترین شبکه تروریسم دولتی در منطقه و جهان را هدایت کرده و برای مثال برای انجام اقدامات خرابکارانه خود در ایران ۱.۵ میلیارد دلار بودجه اختصاص دادند.

همچنین پیمان آکوس (AUKUS) که بیشتر از جنبه عهدشکنی شرکای دیرین نسبت به فرانسه و سست شدن روابط میان آن‌ها در صدر اخبار جهان قرار گرفت، از دیگر نگرانی‌های مغفول مانده جامعه جهانی است. در واقع فارغ از جدال رقبای دیرین تجاری بر سر پیمان سه جانبه آکوس یا پیمان دفاعی جدید در تحویل زیردریایی‌های اتمی به استرالیا، اصل موضوع که همانا ترویج و تشدید رقابت‌های تسلیحاتی و اشاعه تسلیحات اتمی است، مورد اعتراض قدرت‌های بزرگ شرق از جمله چین و روسیه قرار گرفته است.

سفیر چین با ایراد سخنانی در نشست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نگرانی عمیق پکن را نسبت به توافقنامه امنیتی میان آمریکا، انگلیس و استرالیا اعلام کرد و آن را اقدامی خطرناک و نماد بارز اشاعه تسلیحات اتمی دانست.

همچنین سفیر و نماینده دائم روسیه نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین نیز هشدار داد که توافقنامه امنیتی جدید انگلیس، آمریکا و استرالیا موسوم به «آکوس» پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای را زیر سوال برده است.

این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران همواره در جهت خلع سلاح هسته‌ای تلاش کرده و و نمونه بارز آن را می‌توان در تصویب پیشنهاد ایران در کمیته اول مجمع عمومی سازمان ملل مشاهده کرد. قطعنامه دوسالانه پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران با عنوان "پیگیری اجرای تعهدات توافق شده در کنفرانس‌های بازنگری دولت‌های عضو ان پی تی در سال‌های ۱۹۹۵، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰" با حمایت اکثریت اعضا در کمیته اول مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید. این قطعنامه از کشور‌های هسته‌ای عضو ان پی تی می‌خواهد به اقدامات لازم جهت اجرای تعهداتشان مبنی بر انهدام کامل زرادخانه تسلیحات اتمی خود بر اساس اصول شفافیت، برگشت‌ناپذیری و نظارت بین‌المللی سرعت ببخشند. به علاوه، آن‌ها از نظر حقوقی موظف‌اند نه تنها از هرگونه اقدام برای ساخت سلاح هسته‌ای خودداری کنند، بلکه باید از انتقال اینگونه سلاح‌ها به دیگر کشورها، استقرار آن‌ها در خارج از خاک خویش و همکاری با دیگر دولت‌ها برای ساخت سلاح اتمی نیز بپرهیزند.

سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل پس از تصویب قطعنامه جمهوری اسلامی ایران در کمیته اول مجمع عمومی سازمان ملل گفت: متاسفانه دارندگان سلاح هسته‌ای حاضر نیستند به تعهدات خود در ارتباط با خلع سلاح هسته‌ای عمل کنند و فقط توجیه می‌کنند که زمینه آماده و فراهم برای خلع سلاح هسته‌ای نیست. مجید تخت روانچی این توجیه را نادرست خواند و افزود: آن‌ها در سال ۱۹۷۰ بر خلع سلاح هسته‌ای متعهد شده اند و این دیگر، اما و اگر ندارد؛ اما متاسفانه عمل نمی‌کنند و سال‌ها گذشته است.

ضرورت خلع سلاح هسته‌ای در جهان چیست؟

بند (۱) ماده (۱۱) منشور سازمان ملل متحد اشعار می‌دارد: «مجمع عمومی می‌تواند اصول کلی همکاری برای حفظ صلح و امنیت بین المللی ازجمله اصول حاکم بر خلع سلاح و تنظیم تسلیحات را را مورد رسیدگی قرار دهد و ممکن است در مورد اصول مذکور به اعضا یا به شورای امنیت یا به هر دو توصیه‌هایی بنماید».

مفهوم خلع سلاح برای نخستین بار در سال ۱۹۵۹ میلادی در دستور کار مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت. مجمع عمومی در سال ۱۹۷۸ میلادی نخستین اجلاس فوق العاده خلع سلاح برگزار شد و در سال‌های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۸ میلادی دومین و سومین نشست‌های آن نیز برگزار شد. در این راستا مجمع با اختیارات مصرح در ماده (۷) منشور، نهاد‌هایی نظیر «کمیته خلع سلاح و امنیت بین المللی» و «کمیسیون خلع سلاح ملل متحد» را تاسیس کرده است؛ بنابراین هدف اصلی خلع سلاح در وهله نخست حفظ صلح و امنیت بین المللی، احترام به اصول انسانیت، حمایت از غیرنظامیان، ارتقای توسعه پایدار، تسهیل اعتمادسازی میان ملت ها، پیشگیری و پایان بخشیدن به مخاصمات مسلحانه است.

خلع سلاح که می‌توان آن را سنگ بنای استقرار صلح و امنیت بین المللی دانست، عبارت است از نابودی یا کاهش تسلیحاتی در سطح ملی، منطقه‌ای یا بین المللی. هدف از خلع سلاح همانا استقرار صلح و امنیت بین المللی است که منشور سازمان ملل متحد در مواد مختلفی بر آن تاکید کرده است. مقدمه منشور بر زیستن در صلح و متحد ساختن قوای خویش به منظور حفظ صلح و امنیت بین المللی تاکید کرده است.

خاورمیانه عاری از سلاح هسته‌ای و دلیل عدم تحقق آن

"حیدرعلی بلوجی" رایزن نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد اخیرا در سخنانی اظهار داشت: سلاح‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی مانع اصلی تحقق خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای است.

این دیپلمات ایرانی افزود: جمهوری اسلامی ایران به عنوان عضو فعال محافل و معاهدات خلع سلاحی، معتقد است تحقق خلع سلاح هسته‌ای یکی از اهداف قدیمی سازمان ملل بوده و وجود ۱۴۰۰۰ سلاح هسته‌ای و برنامه‌های تقویت آن‌ها به جای خلع سلاح امنیت بین المللی را تضعیف و مسابقه تسلیحاتی را تشدید کرده است.

رایزن نمایندگی ایران در سازمان ملل اظهار داشت: بازدارندگی هسته‌ای به عنوان سیاست اصلی قدرت‌های هسته‌ای که آخرین نمونه آن در سیاست جدید انگلیس اعلام شده است، در تضاد با تعهد به خلع سلاح هسته‌ای این دولت‌ها طبق معاهده منع اشاعه سلاح‌های هسته‌ای است.

وی تاکید کرد: طی سال‌های اخیر سیاست آمریکا در خروج از پیمان نیرو‌های هسته‌ای میانبرد و برجام و عدم تمایل به بازگشت به توافق اخیر ضربه سختی بر اقدامات بین المللی خلع سلاح هسته‌ای وارد کرده است.

بلوجی گفت: بر همین منوال، سلاح‌های هسته‌ای رژیم صهیونیستی مانع اصلی تحقق خاورمیانه عاری از سلاح‌های هسته‌ای است.

این دیپلمات ایرانی تاکید کرد: جمهوری اسلامی ایران باردیگر از نظام بین المللی می‌خواهد برای عضویت اسرائیل در معاهده فوق به عنوان یک عضو غیر هسته‌ای و انهدام سلاح‌های هسته‌ای آن و پذیرش نظارت آژانس فشار وارد کند.

مناطق عاری از سلاح هسته‌ای به این معنی است که کشور‌های منطقه‌ای خاص با درک ضرورت حذف سایه سنگین سلاح‌های هسته‌ای از حیات شهروندان و انسان‌های بی گناهی که ممکن است قربانی دکترین منسوخ بازدارندگی شوند، بر اساس ماده (۷) معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای که حق گروهی آن‌ها را مبنی بر انعقاد پیمان‌های منطقه‌ای به منظور حصول اطمینان از نابودی کامل چنین سلاح‌هایی مجاز می‌دارد، تصمیم می‌گیرند ضمن انعقاد معاهدات منطقه‌ای اعلام نمایند که تحت هیچ شرایطی حتی به صورت آزمایش‌های صلح آمیز، به کاربرد سلاح‌های هسته‌ای متوسل نگردند.

در حــال حاضــر شــش منطقــه بــه عنــوان منــاطق عــاری از ســلاح هســته‌ای شناخته شده اند که عبـارت انـد از: منطقه قـاره‌ی قطـب جنـوب (جنوبگـان) بر اساس معاهـده ۱۹۵۹ واشــنگتن؛ منطقه آمریکــای لاتــین بر اساس معاهــده ۱۹۶۷ تلاتلولکــو؛ منطقه اقیــانوس آرام جنــوبی بر اساس معاهــده ۱۹۸۵ راروتونگــا؛ منطقه آســیای جنــوب شــرقی بر اساس معاهــده ۱۹۹۵ بــانکوک؛ منطقه آفریقــا بر اساس معاهــده ۱۹۹۶ پلــیندابــا و منطقــه آســیای مرکــزی بر اساس معاهـده ۲۰۰۶ سیمپالاتینسـک.

جمهوری اسلامی ایران ضمن حضور فعال خویش در کمیته خلع سلاح مجمع عمومی سازمان ملل متحد همواره مدافع اجرای صحیح و عادلانه این پدیده در جهان بوده است. به رغم اعلام مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در این زمینه و پیگیری‌های مکرر مقامات و نمایندگان کشور در مجامع بین المللی از جمله کنفرانس‌های سازمان ملل متحد تحت عنوان «ایجاد یک منطقه عاری از سلاح‌های کشتار جمعی در خاورمیانه»، کارشکنی و اخلالگری آمریکا و رژیم صهیونیستی که بزرگترین زرادخانه‌های سلاح‌های کشتار جمعی از جمله تسلیحات هسته‌ای در جهان را در اختیار دارند، و همچنین تلاش مستمر برای لغو کنفرانس‌های مشابه در سال‌های مختلف، مهمترین مانع بر سر راه تحقق چنین امری بوده است. نخستین راهکاری که باید ذهن جهانیان را به خود معطوف دارد، لزوم پرهیز از نگاه‌های تبعیض آمیز، گزینشی و سیاسی به موضوع خلع سلاح در جهان است.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/