به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان ، به نقل از unbelievable-facts، جستوجوی دائمی برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد بدن انسان و در مورد زندگی و قلمرو حیوانات، ما را به کاوش و خلق چیزهایی سوق داده است. گاهی اوقات این یک جستجوی بی پایان به نظر میرسد، اما انسانها هرگز از کنجکاوی خود دست نمیکشند. بعضی اوقات این تحقیقها به ساخت مواردی میانجامد که حتی بشر به دنبال ساخت آن نبوده، اما آن چیز ساخته شده و بعد از آزمایش مشخص شده که کاربرد دارد.
گاهی هم احساس نیاز و قدرت تخیل، دست به دست هم داده تا موارد جدید را شکل دهند. در ادامه این گزارش به ۱۰ مورد عجیب و غریبی که در آزمایشگاهها توسعه یافته اند میپردازیم.
یک همبرگر پخته شده، در یک کنفرانس خبری در لندن در سال ۲۰۱۳ خبرساز شد. این همبرگر با نام مستعار "schmeat" اولین همبرگر تولید شده در آزمایشگاه بود که خورده شد.
یک دانشمند هلندی فیزیولوژی عروقی، این فناوری غذایی باورنکردنی را با تبدیل سلولهای گرفته شده از گاو به نوارهای عضلانی ساخت. این رویکرد پایدار برای تولید این گوشت، پنج سال زمان برد و ۳۲۵ هزار دلار هزینه داشت. وقتی صحبت از طعم آن به میان آمد، در بین کارشناسان غذا احساسات متفاوتی وجود داشت. برای برخی شبیه به گوشت بود، اما طعم نداشت، در حالی که برای برخی دیگر، طعم آن شبیه طعم واقعی بود.
شبیه سازی یک موضوع بحث برانگیز است و چیزی نیست که اغلب انجام شده است. اما خدمات گمرکی کره تصمیم گرفت با شبیه سازی، سگهای مواد یاب بیشتری داشته باشد. توجیه آنها این بود که تنها سه سگ از هر ۱۰ سگ موادیاب، که به طور انتخابی و با مبلغی هنگفت پرورش یافته بودند، در امتحان آموزشی خود موفق شدند.
پروژه شبیه سازی توسط تیمی از دانشمندان دانشگاه ملی سئول انجام شد. پروژه با هزینه ۳۰۰ میلیون وون (۲۳۸ هزار دلار) در سال ۲۰۰۵ با موفقیت به پایان رسید و خدمات گمرکی کره در سال ۲۰۰۸ هفت رتریور شبیه سازی شده را پس از گذراندن موفقیت آمیز امتحان آموزشی خود، به جهان معرفی کرد.
ما مرد عنکبوتی را در فیلمها دیده ایم، اما بر خلاف او، Freckles، بز عنکبوتی، شخصیت خیالی نیست و در واقع قدرت یک عنکبوت را دارد. اگر فرکلز را ببینید شبیه یک بزغاله معمولی به نظر میرسد، اما توانایی خارقالعاده او که از DNA دستکاریشدهاش به دست میآید، گواه دستاوردهایی است که علم قرن بیست و یکم میتواند به دست آورد.
این بز قابل توجه توسط رندی لوئیس، استاد ژنتیک در دانشگاه ایالتی یوتا خلق شده است. او علاقهمند به ادغام بز و عنکبوت برای ایجاد ابریشم عنکبوت بود که یکی از قویترین مواد در طبیعت است، اما یافتن آن در مقادیر زیاد دشوار است. رندی و تیمش ژن رمزگذاری ابریشم را از یک عنکبوت گوی باف گرفتند و آن را در میان DNAهایی قرار دادند که باعث تولید شیر در بزها میشود. سپس این مدار ژنتیکی در تخمک بز مادر کاشته شد.
تحقیقات سلولهای بنیادی از دهه گذشته به سرعت در حال رشد بوده و نتایج امیدوارکنندهای را در آزمایشات بالینی شرایط مختلف سلامت، نشان داده است. پس از ۲۰ سال کار مداوم آزمایشگاهی، سرانجام دانشمندان موفق به ایجاد سلولهای بنیادی شدند که برای اولین بار خون انسان را تولید میکنند.
این میتواند خبر بزرگی برای افرادی باشد که از اختلالات مربوط به خون رنج میبرند، زیرا کارشناسان معتقدند که این فناوری میتواند جایگزین روشهای پیوند مغز استخوان شود.
روپی یک توله سگ معمولی مانند بقیه نیست. او اولین سگ تراریخته جهان است که توانایی درخشانی دارد. تیمی از دانشمندان دانشگاه ملی سئول در کره جنوبی این سگهای بامزه را ایجاد کردند.
هدف این توله سگها مطالعه بیماریهای انسانی است. با این حال، دانشمندان دیگری که از سگهای خانگی به عنوان الگویی برای درک بیماریهای انسانی استفاده میکنند، در مورد استفاده از سگهای تراریخته در فعالیتهای تحقیقاتی منظم تردید دارند.
در سال ۲۰۱۵، تیمی از محققان در بیمارستان عمومی ماساچوست با انتشار تحقیقات منحصر به فرد خود در مورد ایجاد اندام، تاریخ ساز شدند. این تیم به رهبری دکتر هارولد اوت با موفقیت اولین اندام مصنوعی زیستی جهان را در آزمایشگاه تولید کردند. در واقع آنها یک اندام جلویی کامل از یک موش را در آزمایشگاه ساختند.
این موفقیت باورنکردنی توسط آزمایشگاه دکتر اوت با پیروی از فرآیندی به نام "سلول زدایی" به دست آمد. در گام اول، اعضای آزمایشگاه او تمام سلولها را از اندام یک موش زنده برداشتند و آنها را با سلولهای زنده جایگزین کردند.
برای بررسی اینکه آیا اندام رشد یافته در آزمایشگاه، عملکردی دارد یا خیر، محققان بارهای الکتریکی کمی را روی بافت ماهیچهای اعمال کردند و نتیجه را به همگان نشان دادند.
این عبارت ممکن است شما را به یاد صحنهای از یک فیلم علمی تخیلی بیاندازد، اما مینی مغزهای رشد یافته در آزمایشگاه، واقعی هستند. پس از سالها تحقیق، دانشمندان با موفقیت مغز کوچکی را پرورش دادند که دقیقاً مانند مغز نوزادان نارس عمل میکند. آنها قبلاً در آزمایشگاه رشد کرده بودند، اما هیچگونه فعالیتی شبیه به یک مغز واقعی را تاکنون نشان ندادند.
برای رشد این اندام در آزمایشگاه، گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا، از سلولهای خونی که به عنوان «سلولهای بنیادی پرتوان انسانی» شناخته میشوند، استفاده کردند. البته این سلولها قبل از رشد، دوباره برنامهریزی شدند.
این اختراع برجسته میتواند به دانشمندان در مطالعه طیف گستردهای از اختلالات عصبی و روانپزشکی مانند صرع، سکته مغزی و اسکیزوفرنی کمک کند.
یک استارتآپ در حوزه بیوتکنولوژی به نام MosquitoMate ایده شگفت انگیزی برای ایجاد یک پشه ویژه در آزمایشگاه ارائه کرد که میتواند سایر پشههای کشنده و حامل ویروسهای مضر برای انسان را از بین ببرد.
این نوآوری منحصر به فرد توسط دولت آمریکا به رسمیت شناخته شد و در سال ۲۰۱۷، دولت ایالات متحده انتشار پشه Aedes albopictus را در ۲۰ ایالت آمریکا برای مبارزه با پشههای بیماری زا تصویب کرد.
هنگامی که محققان ژاپنی یافتههای تحقیقات خود را در سال ۲۰۱۶ منتشر کردند، فعالان تحقیقات پزشکی شوکه شدند. گروهی از دانشمندان در مرکز بیولوژی رشد RIKEN با همکاری دانشگاه علوم توکیو موفق به رشد بافت پیچیده پوست با فولیکولهای مو و غدد چربی در آزمایشگاه شدند.
سپس این تیم بافتهای مصنوعی و سه بعدی را در موشهای زنده کاشت که به دنبال آن اتصالات مناسب با سایر اندامها مانند اعصاب و فیبرهای عضلانی ایجاد شد.
به گفته کارشناسان، این فناوری ممکن است حدود ۵ تا ۱۰ سال طول بکشد تا عمومی شود، اما شکی نیست که اختراع آنها میتواند زندگی بسیاری از افراد مبتلا به سوختگی را تغییر دهد.
دو دهه پیش، جراحان دانشگاه هاروارد، جوزف و برادرش چارلز واکانتی به همراه مهندس دانشگاه MIT باب لنگر، تصمیم گرفتند تکنیکهایی را برای ایجاد اعضای بدن انسان در آزمایشگاه آزمایش کنند. کنجکاوی، آنها را بر آن داشت تا آزمایشاتی را انجام دهند تا ببینند این بخشها یا ویژگیهای بدن انسان، در بدن حیوانات دیگر چگونه عمل میکنند.
سرانجام در سال ۱۹۹۷، جهان با "موش Vacanti" آشنا شد، یک موش بدون مو که ظاهراً گوش انسان از پشتش رشد میکند. این یک آزمایش علمی عجیب و غریب دیگر بود که با هدف اهدای عضو انجام شد و جهان را حیرت زده کرد.
بیشتر بخوانید
گزارش از سید حسین موسوی
انتهای پیام/