به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از تبریز،رضا لعلی بخشدار مرکزی بناب در جلسه شورای حفاظت از منابع آب و کارگروه آب و منابع طبیعی شهرستان بناب با بیان اینکه اراضی کشاورزی بناب به قصد احداث ویلا و تفرجگاه در حال از بین رفتن است؛ اظهار کرد: به دنبال تفکیک این زمین‌ها بصورت ویلایی با تکنولوژی‌های روز نسبت به حفر چاه‌های عمیق در این مناطق نیز اقدام می‌کنند.

او افزود: متأسفانه خانه باغ کوچکی که برای نگهداری ابزارآلات کشاورزی توسط کشاورز احداث می‌شود، مورد تخریب قرار می‌گیرد، ولی با استخر‌ها و ویلا‌های ساخته شده بصورت غیرمجاز در اراضی کشاورزی کاری نداریم!

اوبا تأکید بر ضرورت تخریب ویلا‌ها و ساخت و ساز‌های غیرقانونی در اراضی کشاورزی شهرستان، از مسئولان مربوطه خواست نسبت به جلوگیری از ایجاد چاه‌های غیرمجاز و تفکیک‌های غیرمجاز اقدام کنند.

علی نصیری مدیر امور منابع آب شهرستان بناب نیز در این جلسه با ارائه گزارشی از وضعیت بارش در شهرستان گفت: میزان بارش در سال زراعی گذشته ۲۸۲ میلی متر بود که در سال زراعی امسال این میزان به ۱۳۹ میلی متر کاهش یافته بود و ۵۱ میلی متر میزان بارندگی در بناب کاهش یافته بود که این کاهش بارندگی در تأمین آب مخزن سد و سفره‌های آب زیرزمینی به صورت فاحش تأثیرگذاشته بود.

او افزود: آمار‌های اعلامی نشان می‌دهد که در مهر و آبان ماه نیز بارندگی خوبی در منطقه اتفاق نخواهد افتاد و ضروری است مسئولان تدابیر لازم را بیندیشند.

روح الله خیری مدیر جهادکشاورزی بناب نیز با تأکید بر ضرورت تخصیص سهمیه آب شهرستان بناب از محل سد علویان گفت: با توجه به برنامه ریزی قبلی مبنی بر اختصاص ۵۵ میلیون متر مکعب آب از محل سد علویان به شهرستان بناب ۴۷ میلیون مترمکعب اختصاص یافته و این امر باعث می‌شود که در تأمین آب مورد نیاز ناحیه ۴ بناب شهرستان با مشکلات جدی مواجه شود.

اوبا بیان اینکه آب موجود کفاف نیاز کشاورزان منطقه را نمی‌دهد؛ افزود: با تشکیل و برگزاری کلاس‌های آموزش و ترویج و معرفی الگو‌های کشت جایگزین توانستیم سطح زیرکشت پیاز در شهرستان بناب را از ۳ هزار و ۲۰۰ هکتار به ۴۵۰ هکتار کاهش دهیم که در صرفه جویی آب کشاورزی قدم بزرگی توسط کشاورزان منطقه برداشته شده است.

شهرستان ۱۵۰ هزار نفری بناب در ۱۱۰ کیلومتری تبریز مرکز آذربایجان شرقی و در جنوب این استان تا چند سال پیش یکی از قطب‌های تولید محصول پیاز در کشور محسوب می‌شد که بدلیل خشک شدن دریاچه ارومیه، بروز خشکسالی‌های متمادی و لزوم صرفه جویی در مصرف آب کشاورزی با تدبیر مسئولان و همت کشاورزان در راستای اجرای برنامه نجات دریاچه ارومیه سطح زیر کشت این محصول استراتژیک منطقه بشدت کاهش یافت و کشاورزان با تغییر الگوی کشت و روی آوردن به سیستم‌های آبیاری نوین همچون قطره‌ای و بارانی سعی در کاهش مصرف آب و تخصیص باقیمانده آب کشاورزی به حقابه دریاچه ارومیه برآمدند.

برنامه جامع نجات دریاچه ارومیه مشتمل بر انواع گزینه‌ها از قبیل ترویج کشاورزی مدرن، تغییر الگو‌های کشت درمناطق حاشیه دریاچه، ایجاد مشاغل جایگزین کشاورزی، حمایت از صنایع دستی زنان روستایی جهت تقویت معیشت خانوار‌های روستایی و ... با نظارت سازمان ملل متحد و حمایت مالی کشور ژاپن در سطح شهر‌ها و روستا‌های حاشیه دریاچه ارومیه اجرا می‌شود.

انتهای پیام/