به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، خانه لرزاده که استاد لرزاده حدود ۵۰ سال در آن زندگی میکرد، پس از درگذشت او با هدف ایجاد موزه توسط وزارت میراث فرهنگی ثبت و از سوی شهرداری تهران خریداری شد. خانه لرزاده در سال ۱۳۸۵ ثبت ملی شد و حقوقی همانند آنچه که برای همه بناهای میراثی وجود دارد برای آن هم شکل گرفت. از جمله حقوق بناهای میراثی ممنوعیت ساخت ساختمان هایی بلندتر از بنای ثبت شده در حریم آن است.
اما ظاهرا در این مورد این قانون دور زده شده است و خیلی یواشکی ساختمانی ۷ طبقه در حیاط ساختمان لرزاده سبز شده است که هیچ هارمونی و تناسبی با خانه میراثی استاد لرزاده ندارد.
مرتضی ادیب زاده معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان تهران، در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان در خصوص چگونگی سبز شدن این ساختمان در کنار خانه لرزاده، گفت: براساس تصاویر هوایی، در سال ۱۳۹۲ ساختمان قدیمی ، در ضلع جنوب شرقی خانه لرزاده که عرصه این خانه قدیمی محسوب می شود وجود داشته، تخریب و روند ساخت بنایی در ۷ طبقه آغاز می شود. از آنجا که خانه استاد لرزاده در آبان ماه سال ۱۳۸۵ به شماره ۱۶۳۰۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، شهرداری باید پیش از تخریب و نوسازی ساختمان مذکور مراتب را از میراث فرهنگی استعلام میکرد؛ زیرا بنای تخریب شده در عرصه خانه لرزاده واقع شده است.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان تهران در خصوص اعطای مجوز ساخت به این ساختمان ۷ طبقه که در عرصه خانهها لرزاده است، گفت: اگر در زمان کنونی از اداره کل استعلام صورت میگرفتند اجازه ساخت چنین ساختمانی با این ارتفاع و در عرصه خانه ثبتی استاد لرزاده داده نمیشد.
وی ادامه داد: بر اساس ضابطه عمومی حریم آثار ثبت ملی، این ساختمان میبایست در ارتفاعی همسان با خانه استاد لرزاده ساخته میشد و بر خلاف قانون عمل شده است.
برای اینکه مشخص شود سازنده این بنای ۷ طبقه با چه ضابطهای این کار غیر قانونی را انجام داده است، موضوع را از شهرداری منطقه ۷ تهران پیگیری کردیم.
محمد خواجه پور مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه ۷ تهران در گفتگو با خبرنگار حوزه شهری باشگاه خبرنگاران جوان گفت: سال ۹۲، در شورای پنجم مصوبهای ابلاغ شد که شهرداری باید خانه لرزاده را خریداری کرده و به خانه معمار تبدیل کند. در این مصوبه یک مصوبه پشتیبان هم مبنی بر این موضوع بود که نزدیک خانه لرزاده ملکی خریداری شود و یک ساختمان دو طبقه با عنوان سرای محله بهار ساخته شود.
خواجه پور با اشاره به اینکه در زمان شورای چهارم، آقای طلوعی، شهردار وقت خانه معمار را به سرای محله تبدیل و تصمیم گرفته بود که ساختمان ۲ طبقهای را که برای سرای محله درنظر گرفته شده بود را به کلینیک تخصصی دندانپزشکی تبدیل کند، گفت: به جای ۲ طبقه ۷ طبقه میسازند و همان زمان هم درباره این موضوع از شورای چهارم تذکر می گیرد.
وی افزود: تا سال ۹۶ این اتفاقات در این ملک افتاد، اما شهردار جدید، سمیه حاجوی و شهردار وقت تهران، پیروز حناچی مصوبهای میگیرند که سرای محلهای که در خانه لرزده بود را تخلیه کنند و سرای محله بهار را به خیابانی دیگرمنتقل کنند. در آن زمان خانه لرزاده تخلیه شده و بازسازی میشود.
خواجه پور در ادامه گفت: بعد از آن کار بازسازی این خانه انجام و با تبدیل به موزه لرزاده یا خانه معمار در سال ۹۸ افتتاح می شود.
وی افزود: در نهایت چون شهرداری تهران آن زمان بدهکار بوده است آن ساختمان کنار موزه را هم، بر اساس مناقصهای به بانک شهر واگذار میکند و دیگر کلینیک تشکیل نمی شود و دلیل اصلی مخالفت هم برای ساخت کلینیک این بود که با ورود بیماران خانه معمار تحت الشعاع قرار گرفته و از حالت میراثی خارج میشود.
او در ادامه تأکید کرد:این مناقصات هیچ دخل و تصرفی به شهرداری ندارد و تحت نظر شهرداری کل انجام شده است و تمام مناقصات آن هم به سازمان املاک مرکز منتقل شده است و هیچوقت مناطق حق چنین فعالیتهایی را ندارند و خود سازمان املاک به طور قانونی تمام مراحل را انجام میدهد.
وی تصریح کرد: نکتهای که وجود دارد این است که خانه لرزاده حریم ندارد و اگر ساختمانی در کنار آن ساخته شود، در صورتی که به بنا آسیب نرساند هیچ ایرادی ندارد.
همچنین علی اعطا سخنگوی وقت شورای شهر تهران، در سال ۱۳۹۸ در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، گفته بود: این ساختمان علی رغم اینکه به حریم و زیبایی این اثر ثبت شده لطمه وارد کرده، بدون پروانه هم ساخته شده است.
وی ادامه داد: این ساختمان نباید در این محل ساخته میشد، این ساختمان مناسب خانه معمار نیست و روی هویت آن اثر منفی میگذارد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، باید توجه داشت که در اجرای قانون هیچ استثنایی وجود ندارد و همه باید مطیع قانون باشیم. همانطور که مردم باید قانون را در ساخت ساختمان در حریم مکان های ثبت ملی اجرا کنند، نهادهای دولتی هم باید عامل به این قانون باشند.
استاد حسین لرزاده معمار ایرانی از جمله کسانی است که آخرین نسل استادکاران چیره دست و هنرمند را تشکیل میدهد که ضمن آشنایی با روش و اجزای گوناگون هنرهای سنتی، به معماری اسلامی و ایرانی و خلق آثاری ماندگار در دوران جدید ایران پرداخت.
استاد لرزاده با حکم وزارت معارف و انجمن مفاخر و آثار ملی، آرامگاه فردوسی را ساخت و از سویی دیگر با حکمی از بالاترین مرجع شیعیان جهان در زمان خود، ساخت بنای مسجد اعظم قم را آغاز کرد و به واسطه مراجع معظم عراق، افتخار طراحی و نظارت بر ساخت اجزای حرم مطهر امامان معصوم و بزرگان دین در عتبات عالیات نصیبش شد.
عدهای از کارشناسان معتقدند که استاد لرزاده دایرة المعارف تجربی هنر اسلامی و میراث بان هنر و تمدن اسلامی دوران معاصر بوده است. حسین لرزاده در طول ۹۸ سال زندگی در بیش از ۸۴۲ عمارت فعالیت کرد. این کارنامه در کنار انواع بناها مانند کاخ بیمارستان، بانک، مدرسهريال منزل مسکونی و ... که اجزایی مانند سر در، رسمی سازی، یزدی بندی، مقرنس کاری و روسازی و تزئین کاری و سایر هنرنماییهای استاد را به یادگار دارند، شامل طراحی و معماری و نظارت بر اجرای بیش از ۶۳۵ باب مسجد نیز میشود.
انتهای پیام/
ولی برای اینها قانون دور زده می شود .
مردم را چی فرض کرده اند ؟
صبر و حوصله ملت یک حدی دارد .