به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از theconversation، مدت‌ها قبل از شکاف سیاسی فعلی بر سر تغییرات آب و هوا و حتی قبل از جنگ داخلی ایالات متحده (۱۸۶۱-۱۸۶۵)، یک دانشمند آمریکایی به نام یونیس فوت علت اصلی بحران تغییرات آب و هوایی امروز را مستند کرده بود. در سال ۱۸۵۶ مقاله فوت قدرت فوق العاده گاز دی اکسید کربن در جذب گرما به عنوان نیروی محرکه گرمایش زمین را توصیف کرد. دی اکسید کربن گازی بی بو، بی مزه و شفاف است که هنگام سوختن زغال سنگ، نفت، بنزین و چوب ایجاد می‌شود.

آزمایش یونیس فوت

اتمسفر به دلیل گاز‌های گلخانه‌ای مانند دی اکسید کربن، متان و بخار آب جو که همگی گرمای خروجی را جذب می‌کنند، گرمتر از حد انتظار است. فوت یک آزمایش ساده انجام داد. او یک دماسنج در هر یک از دو سیلندر شیشه‌ای قرار داد، گاز دی اکسید کربن را در یکی و هوا را در دیگری پمپ کرد. سیلندر حاوی دی اکسید کربن بسیار داغتر از نمونه‌ای بود که در هوا وجود داشت و فوت متوجه شد که دی اکسید کربن به شدت گرما را در جو جذب می‌کند.

کشف فوت در مورد جذب گرمای زیاد گاز دی اکسید کربن او را به این نتیجه رساند که اگر هوا به نسبت بیشتری با دی اکسید کربن مخلوط شده باشد، درجه حرارت زمین افزایش می‌یابد. چند سال بعد و در سال ۱۸۶۱، جان تیندال دانشمند مشهور ایرلندی میزان جذب گرمای دی اکسید کربن را اندازه گیری کرد و نتایج شگفت انگیزی به دست آورد. تیندال با تشخیص تاثیرات احتمالی بر تغییرات آب و هوا گفت: "هر گونه تغییر بخار آب یا دی اکسید کربن منجر به تغییرات آب و هوا می‌شود. همچنین سایر گاز‌ها مانند متان نیز در تغییر آب و هوا نقش دارند."

اولین برآورد کمی تغییرات اقلیمی

انسان‌ها در دهه ۱۸۰۰ دی اکسید کربن را افزایش می‌دادند. در آن سال‌ها سوزاندن بیش از حد سوخت‌های فسیلی، زغال سنگ و در نهایت نفت و گاز مقدار فزاینده‌ای دی اکسید کربن را به هوا اضافه کرده بود. اولین برآورد کمی تغییرات اقلیمی ناشی از دی اکسید کربن توسط Svante Arrhenius، دانشمند سوئدی و برنده جایزه نوبل انجام شد. در سال ۱۸۹۶، او محاسبه کرد که درجه حرارت در مناطق قطبی ۸ تا ۹ درجه سانتیگراد افزایش می‌یابد اگر دی اکسید کربن به ۲.۵ یا ۳ برابر سطح خود در آن زمان برسد.

روند افزایش دی اکسید کربن از سال ۱۹۰۰ تاکنون

از سال ۱۹۰۰، دی اکسید کربن اتمسفر در نتیجه فعالیت‌های انسانی از حدود ۳۰۰ قسمت در میلیون به حدود ۴۱۷ پی پی ام افزایش یافته است و قطب شمال تا کنون حدود ۳.۸ درجه سانتیگراد گرم شده است. نیلس ایکولم هواشناس سوئدی در سال ۱۹۰۱ گفت که سوزاندن زغال سنگ در حال حاضر آنقدر زیاد است که اگر همین روند ادامه پیدا کند بدون شک باعث افزایش آشکار میانگین دمای زمین می‌شود. در سال ۱۹۳۷، مهندس انگلیسی گای کالاندار، نحوه ارتباط دما با افزایش سطح دی اکسید کربن را ثبت کرد. او گفت: "با احتراق سوخت، انسان در طول نیم قرن گذشته حدود ۱۵۰ هزار میلیون تن دی اکسید کربن به هوا اضافه کرده است."

در سال ۱۹۶۵، دانشمندان به لیندون جانسون، رئیس جمهور آمریکا در مورد افزایش خطرات تغییر آب و هوا هشدار دادند و گفتند که انسان ناخواسته در حال انجام یک آزمایش ژئوفیزیکی وسیع است. همچنین هشدار‌های واضحی در مورد بالا رفتن دما، ذوب شدن یخ‌ها، افزایش سطح دریا و اسیدی شدن آب‌های اقیانوس صادر کردند. نیم قرن پس از آن هشدار‌ها، یخ بیشتری ذوب شده، سطح آب دریا بیشتر بالا آمده و به دلیل افزایش روزافزون جذب دی اکسید کربن جو زمین اسیدی شده است. تحقیقات علمی به این نتیجه رسیده است که انتشارات ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی توسط انسان باعث گرم شدن زمین و تغییرات آب و هوا می‌شوند.

موارد ناشی از اختلالات آب و هوایی

موج خشکسالی و گرمای شدید در غرب ایالات متحده، ثبت دمای بالا و آتش سوزی در سیبری، استرالیا و آمریکا، باران‌های شدید سواحل خلیج فارس و اروپا و طوفان‌های قوی همگی ناشی از اختلالات آب و هوایی هستند. جهان ده‌ها سال است که از خطر گرم شدن ناشی از سطوح بیش از حد دی اکسید کربن، حتی قبل از اختراع خودرو‌ها یا نیروگاه‌های زغال سنگ، آگاه است.

بیشتر بخوانید

• پیش بینی‌ های جدید درباره زمین تا سال ۲۵۰۰ / تغییرات آب و هوایی چه بلایی بر سر زمین می‌ آورند؟

انتهای پیام/