به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از مدیکال اکسپرس، یک مطالعه جدید برای اولین بار توسعه تومور سرطانی گلیوبلاستوما را در مدل‌های حیوانی با سیستم ایمنی طبیعی مورد بررسی قرار داد تا به بهترین شکل توسعه تومور را در انسان شبیه سازی کند. یافته‌های مطالعه نشان داد که سلول‌های سیستم ایمنی بدن وجود دارد که علیرغم این واقعیت که وظیفه اصلی آن‌ها حمله و کشتن سلول‌های سرطانی است، در واقع به عنوان «عوامل مضاعف» عمل می‌کنند که تهاجمی و تهدید کننده بودن تومور را افزایش داده و تشدید می‌کند.

گلیوبلاستوما شایع‌ترین نوع سرطان مغز و یکی از شدیدترین و کشنده‌ترین سرطان‌ها در انسان است. میانگین طول عمر بیماران گلیوبلاستوما ۱۲ تا ۱۵ ماه از لحظه تشخیص است. محققان توضیح می‌دهند که معمولا نظارت علمی توسعه تومور سرطانی در مدل‌های حیوانی بدون سیستم ایمنی فعال انجام می‌شود تا جذب و رشد سلول‌های سرطانی در بدن امکان پذیر شود. مضرات این مدل رایج در این واقعیت نهفته است که سیستم ایمنی یا وجود ندارد یا به درستی عمل نمی‌کند که مانع از نظارت محققان بر تعامل بین آن و سلول‌های تومور می‌شود.

در این مطالعه از مدلی استفاده شد که تکامل سلول‌های سرطانی را در مدل‌های حیوانی با سیستم ایمنی عملکردی مورد بررسی قرار داد. این امر به سرطان اجازه می‌دهد تا به تدریج تا مرحله ایجاد یک تومور عظیم رشد کند که نظارت دقیق بر توسعه آن و در طول فرآیند، برهمکنش بین سلول‌های سرطانی و سلول‌های مختلف سیستم ایمنی را امکان پذیر می‌کند.

در این مطالعه، محققان دریافتند که سلول‌هایی به نام نوتروفیل نقش مهمی در تعامل با رشد سرطانی ایفا می‌کنند. نوتروفیل‌ها سلول‌های سیستم ایمنی هستند که از مغز استخوان سرچشمه می‌گیرند و هدف آن‌ها «بلع» یا از بین بردن باکتری‌ها و قارچ‌ها و مبارزه با عفونت‌های ناشی از آن‌هاست.

به گفته محققان نوتروفیل‌ها سربازان خط مقدم سیستم ایمنی هستند. هنگامی که تومور شروع به رشد می‌کند، نوتروفیل‌ها از اولین کسانی هستند که برای از بین بردن آن بسیج شده و به آن حمله می‌کنند.

محققان همچنین دریافتند که نوتروفیل‌ها در طول رشد خود در مجاورت تومور قرار دارند و به طور مداوم از مغز استخوان جذب می‌شوند. نکته شگفت انگیزی که در طول این مطالعه کشف شد این است که نوتروفیل‌ها «تغییر جهت می‌دهند» در حالی که در ابتدا، با شروع تومور اولیه، نوتروفیل‌ها با آن مبارزه می‌کنند، با گذشت زمان نوتروفیل‌های به کار گرفته شده در ناحیه سرطانی شروع به حمایت از توسعه آن می‌کنند.

محققان می‌گویند: ما آموختیم که نوتروفیل‌ها در واقع نقش خود را تغییر می‌دهند. آن‌ها توسط خود تومور بسیج می‌شوند و از ضد سرطانی بودن، به سرطان زا تبدیل می‌شوند؛ در نتیجه، آسیب تومور را تشدید می‌کنند.

علاوه بر این محققان دریافتند که فرآیند تغییر نوتروفیل‌ها در خواص خود می‌تواند از راه دور انجام شود، حتی قبل از پیشرفت به سمت تومور.

این مطالعه نشان داد که تغییر در خواص نوتروفیل‌ها در خود مغز استخوان اتفاق می‌افتد، جایی که تومور وجود ندارد: تومور سرطانی فقط در مغز قرار دارد و از آنجا موفق می‌شود خواص سلول‌ها را تغییر دهد. یافته‌های جدید این مطالعه همچنین ممکن است روش‌های درمانی ایمونوتراپی را که در سال‌های اخیر شتاب زیادی یافته است، روشن کند. در یک نوع درمان ایمونوتراپی، سلول‌های T از بدن بیمار خارج شده، پردازش شده و به بدن بازگردانده می‌شوند. یکی از مشکلات عمده امروزه این است که حتی این سلول‌هایی که برای شفا فرستاده شده‌اند سرکوب شده و عملکرد آن‌ها خفه می‌شود. اگر بدانیم چگونه می‌توان تعامل بین نوتروفیل‌ها و سلول‌های T را طوری تغییر داد که سرکوب نشوند، پیامد‌هایی برای اثربخشی ایمونوتراپی خواهد داشت.
‌
نمی‌توان تصور کرد که این افشاگری‌ها اولین گام در راستای رمزگشایی مکانیسم تعامل بین سیستم ایمنی بدن و تومور‌های سرطانی شدید باشد که همانطور که گفته شد جان بسیاری از افراد را می‌گیرد.

بیشتر بخوانید 

• واکسن روماتیسم مفصلی ساخته شد

انتهای پیام/