علیرضا شهرکی مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سیستان و بلوچستان در گفت وگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان ، اظهارداشت: سیستان و بلوچستان با گستره پهن خود چنان شرایط جغرافیایی متنوعی دارد که در بسیاری از مواقع مخاطرات و بلایای طبیعی مختلفی را به یکباره از شمال تا جنوب تجربه می‌کند بطوری که در هفته اخیر ضمن خشکسالی دچار طوفان حاره‌ای در چابهار و کنارک و طوفان گرد و خاک در شمال استان شد.
وی ادامه داد: بر اساس اعلام سازمان هواشناسی داده‌های بلند مدت بارش نشان می‌دهد که سیستان و بلوچستان در ۵۵ سال اخیر، ۲۱ سال کم بارش داشته که ۱۰ سال آن از دهه ۸۰ به بعد روی داده است.
مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سیستان و بلوچستان افزود: بررسی‌های ما نشان می‌دهد که در این دوره آماری تمام چهار نوع خشکسالی «هواشناسی»، «کشاورزی»، «هیدرولوژیکی» و «اجتماعی-اقتصادی» در این استان روی داده است.
وی تصریح کرد: تداوم سه نوع خشکسالی محیطی سبب وقوع خشکسالی و بروز مشکلات فراوان در استان بویژه نقاط روستایی شده بطوری که با خشک شدن چاه‌ها؛ شبکه آبرسانی برخی از روستاها سیار شده است.
شهرکی با اشاره به مشکلات امدادرسانی حوادث طبیعی در سیستان و بلوچستان گفت: با وجود همه اقدامات انجام شده به دلیل فاصله زیاد شهرهای استان از یک سو و همزمانی چندین مخاطره طبیعی در طول سال از سوی دیگر ضروری است زیرساخت‌های امداد و نجات در استان بیش از پیش تقویت شود.
به گزارش ایرنا استان سیستان و بلوچستان واقع در جنوب شرق ایران از چنان تنوع جغرافیایی و آب و هوایی برخوردار است که در نقشه های هوایی بلندی های کوه‌ها، پستی دشت‌ها و نیز آبگیرها و دریا در آن نمودی رنگارنگ به آن بخشیده است.
موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی علاوه بر این که سیستان و بلوچستان را به یک استان چهار فصل تبدیل کرده، در عین حال چهره‌ای مخاطره آمیز نیز به آن بخشیده است.
شمال سیستان و بلوچستان در ادوار قدیم به دلیل وفور نعمت و وجود تالاب بین المللی هامون در آن به انبار غله ایران معروف بوده اما هم‌اینک پس از گذر سال‌ها این دریاچه به بستری برای بروز پدیده وحشتناک توفان شن تبدیل شده است.
مخاطره اصلی نواحی مرکزی سیستان و بلوچستان سیلاب‌های ویران کننده‌ای است که بیشتر در فصول سرد چهره خود را نمایان می‌کند و چنان شدتی دارد که هر آنچه در مسیر آن باشد لابه لای پیکر گل آلود خود محو می‌کند.
از عمده فجایع این سیلاب‌ها، آسیب به مسیرهای عبور مرور و ویران کردن روستاهای در حاشیه آبراه‌هاست.
در جنوب استان در منطقه چابهار و مکران دروازه ورود ایران به اقیانوس‌های جهان یعنی دریای عمان قرار گرفته است که در شرایط توفانی، این دریا سیمایی خشن از خود نشان می‌دهد و لنج‌های بزرگ را همچون پر کاهی به تکان وا می‌دارد، توفان‌های بزرگ یکی دیگر از مخاطرات دریایی محسوب می‌شوند و از نمونه‌های آن می‌توان به توفان آشوبا اشاره کرد که چندی قبل نزدیک بود ساحل چابهار را در نوردد و تنها امداد الهی بود که مسیر آن کج شد.
زلزله از دیگر بلایای طبیعی این استان است که به دلیل واقع شدن آن در نزدیکی گسل‌ها همواره شاهد وقوع زلزله های مختلف هستیم.
انتهای پیام/ع
