به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از نیو اطلس؛ یک شرکت ژنتیک جدید به نام Colossal برنامه‌های بزرگی برای احیای ماموت پشمی و معرفی مجدد این گونه به قطب دارد و در این طرح قرار نیست فقط یک پارک ژوراسیک برای بازدید توریست‌ها باشد بلکه هدف این است که یک اکوسیستم از دست رفته بازسازی شود که می‌تواند به مبارزه با تغییرات آب و هوایی نیز کمک کند.

بحث پیرامون انقراض یا استفاده از مهندسی ژنتیک برای بازگرداندن گونه‌های منقرض شده، در سال‌های اخیر از داستان علمی تخیلی به امکان فنی تبدیل شده است. علی رغم آنچه که فیلم‌ها می‌گویند، دایناسور‌ها به دلیل فقدان DNA منقرض شدند، اما اخیراً حیوانات منقرض شده، که هنوز نمونه‌های بافتی از آن‌ها وجود دارد، می‌توانند زنده باشند.

ماموت پشمالو گزینه اصلی است. لاشه‌ها به خوبی محافظت شده و به طور مرتب از یخبندان دائمی بیرون آورده می‌شوند و می‌توانند به عنوان جانشین کلون‌ها برای مدت طولانی باشند.

فناوری جدید ویرایش ژن CRISPR

در حال حاضر، جهان ممکن است یک قدم به این امکان نزدیک شود. کارآفرین فناوری بن لم و متخصص ژنتیک جرج چرچ یک شرکت جدید به نام Colossal با هدف توسعه روش احیای ماموت با استفاده از فناوری ویرایش ژن CRISPR تاسیس کردند. این شرکت با ۱۵ میلیون دلار بودجه راه اندازی شده است که برای حمایت از تحقیقات در آزمایشگاه چرچ در دانشکده پزشکی هاروارد استفاده می‌شود.

موجودی که آن‌ها ایجاد می‌کنند یک ماموت خالص نخواهد بود. در عوض، دانشمندان قصد دارند یک هیبرید فیل-ماموت را مهندسی کنند. یک فیل آسیایی که به عنوان ژنوم پایه مورد استفاده قرار می‌گیرد و ۹۹.۶ درصد از ژن‌های خود را به اشتراک می‌گذارد. ۰.۴ درصد باقیمانده با استفاده از CRISPR ویرایش می‌شود تا ویژگی‌های ماموت را به حیوان منتقل کرده تا به تحمل آب و هوای سرد کمک کند. این صفات شامل دو لایه خز ضخیم برای عایق، ذخایر چربی بزرگتر، گوش‌های کوچکتر برای جلوگیری از اتلاف گرما و البته عاج‌های بزرگ خمیده برای تغذیه است.

جنین هیبریدی سپس در بدن فیل آفریقایی کاشته می‌شود و زنده می‌ماند. اندازه بزرگتر آن‌ها به این معنی است که مادر راحت‌تر می‌تواند زایمان کند. به علاوه این تیم نمی‌خواست هیچ فشار اضافی بر جمعیت فیل‌های آسیایی در معرض خطر وارد شود.

این فقط حیوان نیست که تیم امیدوار است آن را بازسازی کند بلکه محیطی که در آن زندگی می‌کرده نیز مهم است. استپ ماموت یک بیوم عصر یخبندان بود که در دشت‌های علفی همراه با طیف متنوعی از حیوانات، از جمله ماموت‌ها (البته)، گوزن‌ها، اسب، گوزن شمالی و گاو مشک زندگی می‌کرد. ماموت‌ها اساساً مانند بولدوزر‌های زنده عمل می‌کردند و زمین را برای رشد علف‌های سریع رشد می‌کردند و بیوم آنقدر موفق بود که قسمت اعظم شمال کره زمین، از فرانسه تا کانادا را در بر می‌گرفت.

فناوری ویرایش ژن، مبارزه با تغییرات آب و هوایی

اما هنگامی که ماموت‌ها در حدود ۴۰۰۰ سال پیش از بین رفتند، استپ ماموت نیز به دنبال آن‌ها از بین رفت. به گفته این تیم، بازیابی این اکوسیستم با علفزار‌های پر رونق و پوشش بهتر برف با کاهش سرعت ذوب شدن یخبندان دائمی و قفل کردن مقدار زیادی گاز‌های گلخانه‌ای در داخل، به مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک می‌کند.

این هدف توسط پلیستوسن پارک، سازمانی در سیبری که روی بازآفرینی استپ ماموت کار می‌کند، مشترک است. این پارک محل زندگی بسیاری از گونه‌های مهم آن زمان و همچنین آنالوگ‌های امروزی است که همان طاقچه اکولوژیکی را پر می‌کنند. این پارک شامل گاومیش، اسب یاکوتی، گوزن شمالی، گاو مشک، یوک، گوسفند، گوزن ماهی، خرس و خردمندان است.

در مرحله‌ای، سرگئی و نیکیتا زیموف، مدیران پارک پلیستوسن توافق کرده بودند که ماموت‌هایی را که تیم کلیسا روزی آن‌ها را زنده می‌کند، در خود جای دهند. اما در حال حاضر هیچ اشاره‌ای به این سازمان در وب سایت Colossal نشده است و هیچ نشانه‌ای در مورد محل زندگی ماموت‌ها پس از به وجود آمدن آن‌ها وجود ندارد و این می‌تواند مشکل ایجاد کند.

چند سال پیش، محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا (UCSB) مقاله‌ای منتشر کردند که در آن مزایا، خطرات و مسئولیت‌های احیای حیوانات منقرض شده را تجزیه و تحلیل می‌کرد. این تیم از ایجاد زامبی‌های اکو، گونه‌هایی که دیگر هیچ عملکرد اکولوژیکی در دنیای مدرن ندارند، هشدار داد. به هرحال، طبیعت با کمبود ماموت‌ها پس از چهار هزار سال غیبت خود سازگار شده است.

اما حتی اگر به این اهداف بلند دست نیابند، احیای یک ماموت پشمالو یک نقطه عطف بزرگ برای علم خواهد بود. علاوه بر فاکتور خنک کننده غیرقابل انکار کار‌های چرچ می‌تواند علم ژنتیک را پیش ببرد و به طور بالقوه برای نجات گونه‌هایی که در حال حاضر در مسیر انقراض هستند، مورد استفاده قرار گیرد.

فن آوری‌های کشف شده در پی این چشم انداز بزرگ، نماینده زنده و راه رفتن یک ماموت پشمالو می‌تواند فرصت‌های بسیار مهمی را در حفاظت و فراتر از آن ایجاد کند که از جمله آن‌ها می‌توان به ایجاد انگیزه عمومی در STEM، ایجاد بحث‌های به موقع در زمینه اخلاق زیستی و افزایش آگاهی اشاره کرد که از اهمیت حیاتی تنوع زیستی برخوردار هستند.

گزارش از مائده زمان فشمی

انتهای پیام/