مهدی قلی پور کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با خبرنگار بورس گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، در پاسخ به این پرسش که، بر چه مبنایی شرکت‌های بورسی افزایش سرمایه می‌دهند؟، اظهار کرد: افزایش سرمایه شرکت‌ها معمولا برای اصلاح ساختار ترازنامه‌ای، برای انجام طرح‌های توسعه‌ای جدید و یا بابت طرح‌های انجام شده صورت می‌گیرد و بر اساس شرایط شرکت‌ها درصد‌های متفاوتی هم وجود دارد.

بیشتر بخوانید

•  بورس رشد کرد؛ شاخص کل به یک میلیون و ۵۳۰ هزار واحد رسید

او بیان کرد: منطق افزایش سرمایه در هر شرکتی متفاوت است، ولی معمولا به علت‌هایی از جمله، اصلاح ترازنامه به منظور تقویت ارزش دارایی‌ها تحت عنوان تجدید ارزیابی دارایی‌ها اتفاق می‌افتد.

کارشناس بازار سرمایه افزود: مهمترین مزیت افزایش سرمایه در جهت اصلاح ترازنامه، افزایش اندازه اسمی شرکت و بهبود حقوق صاحبان سهام آن به ویژه برای اخذ تسهیلات بانکی یا انتشار اوراق بدهی است؛ که میزان این نوع افزایش سرمایه، بستگی به ارزش دارایی‌های شرکت و نیز پذیرش نوع و ارزش دارایی‌های تحت ارزیابی توسط حسابرس و نهایتا تایید سازمان بورس دارد.

قلی پور در خصوص سایر دلایل افزایش سرمایه گفت: انجام طرح‌های سرمایه گذاری جدید، یکی دیگر از دلایل افزایش سرمایه شرکت هاست. شرکت‌ها در صورتی که برنامه‌های توسعه داشته باشند نسبت به افزایش سرمایه اقدام می‌نمایند، این طرح‌ها انواع مختلفی از جمله، افزایش ظرفیت، تجدید تجهیزات و کاهش بهای تمام شده، دارد. هر کدام از این طرح‌ها امکان سنجی مالی دارند که در آن بازده طرح‌ها در کنار منابع ریالی و ارزی مورد نیاز مشخص می‌شود و نهایتا پس از تایید هیئت مدیره شرکت‌ها و حسابرس شرکت، توسط سازمان بورس ارزیابی و مجوز افزایش سرمایه صادر می‌شود.

او بیان کرد: یکی دیگر از انواع افزایش سرمایه در جهت تامین مالی طرح‌های انجام شده قبلی است که در این حالت، معمولا افزایش سرمایه از محل سود انباشته صورت می‌پذیرد و به سهامداران فعلی شرکت بابت سرمایه گذاری‌های انجام شده از محل سود انباشته، سهام جایزه تخصیص داده می‌شود و فرایند انجام آن مشابه سرمایه گذاری بابت طرح‌های جدید است.

کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که میزان افزایش سرمایه شرکت‌ها بر چه مبنایی تعیین میشود؟، تصریح کرد: درصد افزایش سرمایه شرکت‌ها بر اساس میزان سرمایه فعلی و جدید مورد نیاز مشخص می‌شود و فرمول مشخصی ندارد.

او تاکید کرد: منبع افزایش سرمایه می‌تواند از محل تجدید ارزیابی دارایی ها، آورده نقدی سهامدار، مطالبات نقدی سهامدار و یا سود انباشته شرکت باشد.

او بیان کرد: درصد افزایش سرمایه با توجه به منابع مورد نیاز، وضعیت ترازنامه‌ای شرکت و مقایسه با سرمایه فعلی، مشخص می‌شود. معمولا از آنجا که افزایش سرمایه هزینه‌های زیادی دارد و پروسه زمانبری هست، شرکت‌ها ترجیح می‌دهند که افزایش سرمایه‌ها را در مواقع لازم انجام دهند به نحوی که درصد افزایش سرمایه دستکم ۲۰ درصد بشود.

قلی پور در پاسخ به این پرسش که، چرا درصد افزایش سرمایه شرکت‌ها یا همدیگر متفاوت است؟، اظهار کرد: به دلیل اینکه شرکت‌ها از نظر نوع فعالیت، صنعت و نیز طرح‌های توسعه‌ای و صورت‌های مالی هایشان با هم تفاوت‌های بسیاری دارند.

کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که، چه نهادی تصویب افزایش سرمایه شرکت‌ها را به عهده دارد؟، گفت: فرایند افزایش سرمایه شرکت‌ها به این صورت است که، ابتدا مدیران شرکت ضرورت‌های افزایش سرمایه را بررسی کرده و برنامه خود را به هیئت مدیره شرکت‌ها ارائه می‌کنند. در صورت تصویب هیئت مدیره، گزارش توجیهی افزایش سرمایه تهیه و با تایید هیئت مدیره در اختیار حسابرس شرکت برای ارزیابی قرار می‌گیرد. بعد از اصلاحات و رفت و برگشت ها، گزارش توسط حسابرس بررسی و در صورت تایید، برای سازمان بورس ارسال می‌شود.

او افزود: نهایتا بعد از رفت و برگشت‌های متعدد و اصلاح در صورت نیاز، سازمان بورس مجوز افزایش سرمایه را صادر می‌کند که فرایند اجرایی افزایش سرمایه بر حسب نوع آن تفاوت دارد. نهایتا پس از مجوز سازمان بورس، مجمع فوق العاده شرکت برای تصویب افزایش سرمایه توسط سهامداران تشکیل می‌شود. به عبارت دیگر، چهار سطح هیئت مدیره، حسابرس و بازرس، سازمان بورس و مجمع شرکت، مراجع اصلی تایید یا تصویب افزایش سرمایه هستند و نهایتا در اداره ثبت شرکت‌ها باید سرمایه جدید ثبت گردد.

انتهای پیام/