به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو، پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان، مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. به همین منظور، ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیَاءَ ۖ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَهُوَ یُحْیِی الْمَوْتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

آری، مشرکان، غیر خدا را یار و دوستدار خود برگرفتند و حال آن که خدا منحصرا دوست و یاور بندگان است و اوست که مردگان را زنده می‌کند و اوست که بر هر چیز تواناست.

فایل صوتی تلاوت آیه ۹ سوره شوری

تفسیر آیه ۹ سوره شوری

خداوند حکیم است و همه کارهایش حکیمانه است، اگر چه فکر انسان به حکمت کار‌های او نرسد؛ بنابراین، در مواردی که قرآن می‌فرماید:هر که را خدا بخواهد عزیز یا ذلیل می‌کند، معنایش این است:کسانی که از طریق ایمان و عمل صالح، لیاقت دریافت عزّت و هدایت را پیدا کنند خداوند آن‌ها را در مسیر رحمت و هدایت خود قرار می‌دهد، امّا کسانی که با کفر و نفاق و لجاجت زمینه سعادت را در خود کور کنند خداوند برای آنان کاری نمی‌کند.

بیشتر بخوانید

• خداوند دنیا و آخرت را بر چه اساسی آفریده است +صوت

اگر شما وارد منزل شدید و دیدید دزد در خانه است، به سرعت، در را به روی او قفل کرده تا پلیس را خبر کنید و در این صحنه، اگرچه شما در را به روی او بسته اید، اما سارق، خودش اسباب بسته شدن در را فراهم کرده است. خداوند نیز دل‌هایی را مهر می‌زند، گروهی را گمراه یا ذلیل می‌کند، ولی این قهر الهی به خاطر سوء عقیده و عمل خود آن‌هاست.

کلمه «ولی» مفرد و کلمه «أَوْلِیاءَ» جمع آمده است. زیرا خداپرستان، تنها ولایت خدا را می‌پذیرند، ولی کسانی که از خدا جدا شوند هر لحظه یک سرپرست دارند.

پیام های آیه ۹ سوره شوری

۱- نظرات و افکار انحرافی را پاسخ دهید. «أَمِ اتَّخَذُوا - فَاللّهُ هُوَ الْوَلِیُّ»

۲-پذیرش غیر خدا، قابل سرزنش و توبیخ است. «أَمِ اتَّخَذُوا»

۳- ادّعا باید همراه با دلیل باشد. «فَاللّهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَ هُوَ یُحْیِ الْمَوْتی وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»

۴- هرگونه ولایت و سرپرستی که در راستای ولایت الهی نباشد، نامشروع و باطل است. «فَاللّهُ هُوَ الْوَلِیُّ»

۵-ولایت خداوند مطلق، گسترده و ابدی است. «هُوَ الْوَلِیُّ»

۶- ولایت، حقّ کسی است که قدرت داشته باشد. «هُوَ الْوَلِیُّ ... وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»

انتهای پیام/