به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، پژمان درستکار در خصوص سابقه مربیگری اش در کشتی ایران اظهار داشت: سال ۱۳۸۵ بود که یک سال بعد از کنار گذاشتن کشتی، کار مربیگری را از باشگاه شروع کردم. چند سال در باشگاه تمرین می‌دادم و در مسابقات استانی و قهرمان کشوری تیم داشتیم، در این راه سرمربی تیم تهران شدم و بعد از چند سال کار کردن به حوزه لیگ ورود کردم. ابتدا چند سال مربی ثامن الحجج بودم و با این تیم قهرمان ایران شدیم و سال ۹۲ هم به عنوان سرمربی به قهرمانی لیگ برتر رسیدیم. آن موقع لیگ به لحاظ کیفی خیلی شرایط متفاوتی نسبت به امروز داشت. در ادامه به عنوان سرمربی دانشجویان فعال شدم و بعد سرمربی تیم ایران مال قهرمان لیگ برتر و لیگ باشگاه‌های جهان شدیم.

وی ادامه داد: قطعاً کار در تیم ملی خیلی متفاوت با کاری است که در باشگاه و سطح لیگ اتفاق می‌افتد. لیگ مقطع دو سه ماهه است که بحث قرارداد مطرح هست، ولی وقتی بحث ملی به میان می‌آید، بار مسئولیت دوچندان می‌شود. در همین چند روزکه کار را شروع کردیم روزی ۳-۴ ساعت هم نخوابیدم. به بحث طراحی تمرین، آنالیز، آسیب دیدگی‌های قبلی ورود پیدا کردیم. ما ۴۰ روز زمان داشتیم که این کار ما را خیلی سخت می‌کرد.

درستکار با اشاره به اینکه طراحی تمرینات بعد از المپیک برای سه گروه مدال داران المپیک، اعضای تیم ملی جوانان و کشتی گیرانی که مسابقه انتخابی در پیش داشتند، بوده است، تاکید کرد: این چرخه‌ای که برای جهانی نروژ اجرا شد، با چرخه اصلی متفاوت است. روزی که قرار شد کار را آغاز کنیم، با توجه به زمان کم تا جهانی، اعتقاد بر این بود که مسابقه انتخابی نداشته باشیم، اما من اعتقاد دارم به اینکه انتخابی باعث پویایی کشتی می‌شود. به همین دلیل علیرغم اینکه زمان کوتاهی داشتیم پای چرحه ایستادیم و در ۶ وزن انتخابی برگزار شد، ولی طراحی تمرین برای سه دسته کار ما را خیلی سخت می‌کرد. ضمن اینکه مجتبی گلیج و یونس امامی هم با آسیب دیدگی به اردو آمدند و نیاز با بازسازی بدنی داشتند. خداراشکر بچه‌ها شرایط را درک کرده و با همدلی تلاش می‌کنند که نتیجه دلخواه را بگیریم.

وی در مورد انتقاداتی که در خصوص ارفاق وزن در انتخابی و زمان بندی آن مطرح شده، خاطر نشان کرد: قبلاً چرخه اصلی انتخابی تیم ملی را مطالعه کرده بودم. آن چرخه امتیاز محور است و شرایط آن مشخص است که از کجا شروع شده و به کجا می‌رسد. عدالت و شایسته سالاری در آن لحاظ می‌شود و کسی که لایق است به دوبنده تیم ملی می‌رسد، اما کرونا و شرایط محیطی به فدراسیون اجازه برگزاری آن را نداد. مهم‌ترین برنامه و اعتقاد من این است که حتما چرخه انتخابی انجام شود. چرخه اصلی می‌گوید قهرمانی استان و کشور سر وزن قانونی برگزار شود پس مشخص است که کشتی گیری که به مراحل بالاتر می‌رسد قابلیت این را دارد که سر وزن قانونی کشتی بگیرد. کشتی گیرانی هم که در ادامه مسیر به آن‌ها اضافه می‌شوند یا ملی پوشند یا مدال دار جهانی و المپیک که این هم امتیاز دارد. در تیم‌های رقیب ما مثل روسیه و آمریکا هم قهرمان جهان و المپیک از نقطه صفر شروع نمی‌کند و از میانه راه به انتخابی اضافه می‌شود. در عین حال اینطور هم نیست که قهرمان در باد مدالش بخوابد.

عضو تیم ملی کشتی آزاد در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی اضافه کرد: زمانی که شرایط برای نروژ تعریف شده بود من اصلاً حضور نداشتم، خیلی دوستان گفتند انتخابی برگزار نشود، ولی گفتم اگر بخواهیم عدالت رعایت شود باید انتخابی را برگزار کنیم ولو اینکه فاصله تا جهانی کم باشد. ما مجبور شدیم به این بچه‌ها که جزو شناخته شده‌های اوزان خود هستند ارفاق وزن منطقی بدهیم و سعی کردیم از آسیب بچه‌ها جلوگیری کنیم.

درستکار برنامه اصلی کشتی را المپیک ۲۰۲۴ پاریس عنوان کرد و گفت: معلوم نیست ما تا چه زمانی باشیم، اما هدف و برنامه اصلی کشتی باید المپیک پاریس باشد. ضمن اینکه ما سال آینده علاوه بر قهرمانی جهان، بازی‌های آسیایی را هم در پیش داریم و سال بعدی نیز جهانیِ گزینشی المپیک در پیش است. سه سال سخت را پیش رو داریم و قطعا باید برنامه ریزی المپیک محور امیدوار هستیم که با سهمیه کامل و شانس طلا‌های بیشتر به المپیک بعدی برویم. روسیه و آمریکا که هرکدام دو سه مدال طلای المپیک می‌گیرند، قطعا شانس بیشتری برای طلا دارند که به دو مدال می‌رسد. ما هم باید به نقطه‌ای برسیم که شانس طلای مان از یکی دربیاید. گاهی برای همین طلا می‌رویم و همین را هم نمی‌گیریم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا مسابقات انتخابی مثل آمریکا و روسیه برگزار نمی‌شود، گفت: هر کشوری شرایط خاص خودش را دارد. برنامه ریزی برای انتخابی براساس ژن، جغرافیا، داشته‌ها و امکاناتی است که در اختیار داریم. ضمن اینکه نتخابی حق کشتی است. فدراسیون هم چرخه را گذاشته، اما شرایط اجازه نداد فدراسیون این کار را عملیاتی کند. به عنوان کوچکترین عضو کشتی در فدراسیون که قرار است به این رشته خدمت کنم، حتماً پای چرخه خواهیم ایستاد و با عدالت تیم را انتخاب می‌کنیم.

سرمربی تیم ملی آزاد در مورد اینکه چرا در رده جوانان حریفان روس و آمریکایی را شکست می‌دهیم، اما در بزرگسالان مغلوب شان می‌شویم، تصریح کرد: من فکر می‌کنم حلقه مفقوده کشتی ایران، عدم اتصال صحیح جوانان به بزرگسال هست. کشتی گیران این رده نیاز به ارتقای سطح دارند و در حین انتقال به بزرگسالان باید حتما با برنامه ریزی بالا بیایند. هم در برنامه تمرینی و هم تورنمنت‌هایی که در نظر می‌گیرند باید به گونه‌ای باشد که ارتقای سطح اتفاق بیافتد. ضمن اینکه حتما خود کشتی گیر هم نقش مهی دارد که با مدال جوانان راضی نشود، هدف بچه‌ها باید المپیکی باشد.

وی تاکید کرد که در بحث آنالیز برنامه ویژه‌ای دارد، موضوعی که کشتی ایران در این سال‌ها از آن لطمه خورده است. درستکار همچنین در سوالی درمورد احتمال بازگشت کشتی گیرانی، چون رضا یزدانی، حسن رحیمی، کمیل قاسمی و پرویز هادی به کشتی خاطرنشان کرد: قطعاً هر عزیزی که در خودش این قابلیت را ببیند که کشتی بگیرد، چرخه برایش تعریف دارد و می‌تواند ورود کرده و شانس خودش را آزمایش کند. من جلوی هیچ کشتی گیری را نمی‌گیرم و هیچ منعی در این خصوص ندارم. هر کسی فکر می‌کند می‌تواند به تیم ملی کمک کند در خدمتش هستیم.

درستکار در مورد انتخاب اعضای کادرفنی اش ادامه داد: فدراسیون کشتی اعتقاد داشت این چرخه مربیگری نیز باید به حرکت دربیاید و به جوانان میدان داده شود. این اعتقاد وجود داشت که کشتی خون تازه می‌خواهد، من با توجه به شناخت از شرایط روحی، اخلاقی، فنی و علاقمندی به مربیگری مصطفی میرعمادیان، احسان امینی، مصطفی آقاجانی و داود رخش خورشید را انتخاب کردم که در جوانان کارنامه خوبی داشتند. بهنام احسانپور و اباذر اسلامی هم  با توجه به شناختی که روی آن‌ها بود به تیم اضافه شدند.

سرمربی تیم ملی آزاد می‌گوید که به کار گروهی اعتقاد دارد: نه عقل کلم و نه همه چیز را می‌دانم. در تمام بخش‌ها همفکری می‌کنیم، در بحث بدنسازی، آنالیز و حتی روانشناسی حتما از دوستان کمک می‌گیرم.

وی در پاسخ به سوالی در مورد اینکه آیا به تمرین با فرنگی کاران برای ارتقای تیمش اعتقاد دارد؟، گفت: یکی از برنامه‌های ما همین کار کردن با بچه‌های فرنگی است که می‌توانند در کار روی دست و اجرای فن در خاک و دفاع خاک به ما خیلی کمک کنند.

عضو سابق تیم ملی آزاد همچنین در مورد نشست اخیرش با محمدحسن محبی افزود: من ارادت قلبی به محبی دارم. او مشاور عالی فدراسیون کشتی است، ضمن اینکه خودش قهرمان جهان شده، تیم ایران را سال ۲۰۰۲ قهرمان جهان کرده است. به عنوان بزرگتر راهنمایی‌هایی داشتند، کنار ما هستند و به تیم کمک می‌کنند. جلسه بسیار خوبی بود.
پژمان درستکار در خاتمه گفت: من سرباز ملت، مردم، جامعه ورزش و جامعه کشتی هستم. وقتی آمدم از پیشکسوتان رخصت گرفتم. امیدوارم خادم خوبی برای کشتی کشور باشم. از همه می‌خواهم کنار کشتی بایستند و حمایت کنند که کشتی به روز‌های اوج خودش برگردد.

بیشتر بخوانید

• عرفان الهی: از اجرایی شدن انتخابی بسیار خوشحال هستم/ هدف اصلی ام حضور در المپیک ۲۰۲۴ پاریس است

انتهای پیام/