سید احمد موسوی مبلغ در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اهداف و اهمیت سفر وزیر امور خارجه پاکستان به ایران، گفت: علی رغم اینکه تقریبا بیش از ۱۵ روز از تسلط طالبان بر شهر کابل گذشته است، این گروه هنوز نتوانسته شکلی از حکومت که مورد قبول همه طرف‌های درگیر در افغانستان و تعیین کننده اطمینان خاطر جامعه جهانی و کشور‌های همسایه باشد ارائه کند. یکی از چالش‌ها و موانع فراروی طالبان این است که کشور‌های همسایه افغانستان نگرانی‌هایی از وضعیت آینده افغانستان دارند و طالبان باید تلاش کند تا این نگرانی‌ها را مرتفع کند.

وی افزود: سفر شاه محمود قریشی به تهران در راستای تحولات افغانستان است، هر چند که مسائل فیمابین جمهوری اسلامی ایران و پاکستان هم در این سفر حتما مورد توجه خواهد بود، اما شواهد گویاست که اصلی‌ترین مبحث آقای قریشی در ایران مسئله افغانستان، ساختار حکومت طالبان و آینده کشور‌های همسایه و نحوه تعامل آن‌ها با حکومت احتمالی طالبان خواهد بود.

صلح و ثبات در افغانستان نیازمند یک اجماع منطقه‌ای است

موسوی مبلغ ادامه داد: سفر آقای قریشی به دلیل ارتباط تنگاتنگی که میان طالبان و پاکستان وجود دارد و پاکستان یکی از کشور‌های حامی طالبان در طی چند دهه گذشته به حساب می‌آمد حائز اهمیت است، تصور می‌شود آقای قریشی در سفر تهران پیام‌هایی از سوی طالبان برای تهران آورده باشد تا اطمینان خاطر تهران از جهات مختلف از نگرانی‌هایی که نسبت به مسائلی مانند تروریسم، قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان و فعالیت گروه‌های تروریستی در جغرافیای افغانستان دارد را مرتفع کند از این منظر این سفر خیلی اهمیت دارد.

کارشناس مسائل پاکستان تصریح کرد: صلح و ثبات در افغانستان نیازمند یک اجماع منطقه‌ای است، کشور‌های منطقه هستند که باید در کنار افغانستان قرار بگیرند و به این کشور کمک کنند تا در صلح و ثبات دائمی به یک ساختار همه شمول برای مشارکت گروه‌های سیاسی برسد.

وی افزود: پاکستان و ایران به دلیل اینکه در همسایگی افغانستان هستند، مرز‌های طولانی مشترک با افغانستان دارند و گذرگاه‌های مالی و اقتصادی افغانستان از این دو کشور می‌گذرد، نقش مهمی دارند.

بخش زیادی از مشکلات فراروی منطقه با همکاری ایران و پاکستان حل خواهد شد

موسوی مبلغ ادامه داد: چنانچه جمهوری اسلامی ایران و پاکستان بتوانند نقطه نظر‌های مشترکی نسبت به طالبان، افغانستان و کنشگران سیاسی در افغانستان داشته باشند و در شکل گیری ساختار آینده حکومت افغانستان نقش فعالی بازی کنند، به نظرمی رسد بخش زیادی از مشکلات فراروی منطقه با همکاری ایران و پاکستان حل خواهد شد.

انتهای پیام/