به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگرچه به پندار اکبری هم مانند دیگر هنرمندانی که والدینشان در این حرفه هستند، اتهام پارتی بازی زده شده، اما او در طول سالهای ورودش علیرغم وجود این مورد خاص اثبات کرده که بازیگر مستقلی است و نامش زیر سایه پدر نرفته و توانسته است در بین اهالی هنر خودش را به اثبات برساند. او علاوه بر بازیگری، عکاسی، تدوین و کارگردانی هم میکند و اکنون با فصل دوم سریال «گاندو» مهمان شبهای تابستان شبکه سوم سیماست و بازی در نقش «سعید» مامور امنیتی قصه، سبب شد با او هم کلام شویم.
بیشتربخوانید
چگونه با نقش «سعید» مامور امنیتی «گاندو» گره خوردید؟
قصه پیچیدهای نداشت، از طرف آقای افشار (کارگردان) برای بازی در این نقش انتخاب شدم. با آقای افشار و قادری (نویسنده) درباره نقش گپ زدیم، نظرات شان را گفتند و راهنماییهای لازم را کردند و با شروع فیلم برداری فصل اول، راجع به تیپ سازی این نقش تحقیق کردم. ضمن این که درباره مسائل نظامی تا آن جا که میشد پرس و جو کردم و راهنمایی گرفتم. قصه با تمام پیچ و خم هایش پیش میرفت و جذابیت اش مرا با خودش همراه میکرد. «سعید» یکی از شخصیتهایی بود که از روز اول برایم جذابیت داشت و چالش برانگیز بود. تقریباً دو فصل و حدود سه سال با شخصیت سعید همراه شدم و برایم شیرین و پرخاطره بود.
از زمانی که با تیم «گاندو» همراه شدید، کل دنیا درگیر اپیدمی کرونا شد. کار در این شرایط چقدر برای تان سخت بود؟
در فصل اول، کرونا نبود و کارمان کم استرس بود، در فصل دوم گرفتار کرونا شدیم و با ترس و استرس کار کردیم، چون خیلی مسافرت و عوامل زیادی در پشت صحنه داشتیم و فقط کافی بود یک نفر مبتلا شود. هرچند تهیه کننده، جناب امینی، تلاش میکرد کارمان با رعایت تمام پروتکلهای بهداشتی پیش برود، اما بار منفی این بیماری تاثیر زیادی در روحیه همه ما داشت، با این حال همه عوامل کنار هم کار و تلاش کردیم خروجی کار بهتر از فصل اول باشد.
نگران این نبودید که اگر مثلاً در اثری مثل «گاندو» بازی نمیکردید، در این شرایط پیشنهاد دیگری داده نمیشد؟چرا که بخشی از پذیرش کار به مسائل مالی برمی گردد و چارهای نیست و از سویی نگرانی دیگر هم ماسک نزدن جلوی دوربین است که ممکن است جانتان به خطر بیافتد.
بیشتر نگران اعضای خانواده ام بودم و هستم. وقتی از محیط کار به خانه برمی گشتم، این نگرانی بود که خدای نکرده به اعضای خانواده ام آسیب برسد یا در خطر مبتلا شدن قرار بگیرند. بخش عمدهای از تمام عوامل صحنه و پشت صحنه به خاطر امرار معاش و مشکلات مالی شان سر کار هستند، آنها بی وقفه کار میکنند و اگر این اتفاق نیفتد زندگی شان لنگ میماند. متاسفانه نه حمایتی از آنها میشود و نه درآمد یک کار آن قدر است که جوابگوی یک سال زندگی شان باشد پس مجبورند که سر کار بروند و زحمت بکشند و برای پول درآوردن در این شرایط خطرناک با جانشان بازی کنند.
بسیار غم انگیز است که به واسطه شیوع کرونا خیلی از دوستان هنرمندمان را از دست دادیم.
متاسفانه هر روز که از خواب بیدار میشویم، با یک خبر ناگوار همراه هستیم؛ از دست دادن همکاران مان، پیش کسوتان، هنرمندان جوان، ورزشکاران و.... جای این غم هیچ وقت پر نمیشود و در کنار خانوادههای شان ما هم ناراحت و اندوهگین هستیم، اما واقعاً دلیل آن چیست! نمیشد از هنرمندان هم به عنوان مشاغل پرخطر حمایت و به همه آنها واکسن زده شود؟ این بحث مفصل است، ولی به طورقطع کسانی که سر کار بودند و مبتلا شدند، چارهای نداشتند جز این که کار کنند، باید میرفتند تا در مسائل مالی لنگ نمانند، اما متاسفانه پایان تلخی را تجربه کردند و این موضوع ادامه دار خواهد بود.
با توجه به زمان پخش «گاندو» در ماه محرم بازتابهای سریال راضی کننده است؟
مجموعه «گاندو» با توجه به سابقه پخش اش در نوروز ثابت کرده که بیننده خودش را دارد و مردم پیگیر آن هستند.
شروع فعالیت تان با بازی در سریال «طالب» پدرتان عبدالرضا اکبری بود. به یاد دارید؟
اصلاً یادم نیست، سه ساله بودم و از اطرافیان چیزهایی شنیده ام، در کل تا ۱۷ سالگی خیلی دنیای بازیگری برایم رنگ و بوی حرفهای نداشت و بیشتر نوعی سرگرمی بود.
به اغلب بازیگرانی که والدین شان در این حرفه هستند اتهام پارتی بازی زده میشود. آیا شما به واسطه پدرتان وارد این حرفه شدید؟
این حرفها همیشه هست حتی اگر اسکار بگیری یا بهترین بازی زندگی ات را انجام دهی. فکر میکنم در تمام این سالها با توجه به پرونده کاریام ثابت کرده ام که چطور در این حرفه ماندهام و بقیه حرفها خیلی اهمیت ندارد.
از «طالب» تا «گاندو» چه اتفاقاتی در روند بازیتان افتاده است؟
در این مسیر تجربیات بزرگ و مهمی برایم رقم خورده است. هر کاری که انجام دادم پر از درس، نکته و اتفاقات خوب بود و خوشحالم که در این سالها در آثاری بازی کرده ام که مخاطبان زیادی داشته و همیشه جزو پربینندهها در زمان خود بوده اند.
دوران طلایی کاری تان چه زمانی بود؟
اصولاً بازیگر وقتی مدام سر کار است و در پشت صحنه هم کار میکند احساس میشود که در دوران طلایی به سر میبرد، اما به نظر من این طور نیست. پرکار بودن دلیلی برای داشتن دوران طلایی نیست و هر کاری میتواند نقطه عطفی در پرونده کاری آن بازیگر باشد، حتی اگر دو سال بین کارهایش فاصله بیافتد. من دوره طلایی را در انتخاب کار و تاثیر و بازتابش در بین مخاطبان میبینم.
برای بازی در نقشهای متفاوت مثبت چه میکنید؟
متاسفانه خیلی سخت است، تمام کاراکترهای مثبت در سینما و تلویزیون ما عین هم نوشته میشود و فقط اسامی تغییر میکند. مخصوصاً در ژانر درام و مجموعههای خانوادگی، برای همین سعی میکنم کمتر این نقشها را انتخاب کنم. نقش «سعید» در «گاندو» این تفاوت را داشت و با این که مثبت بود، اما در یک فضای جاسوسی اکشن به چالش کشیده میشد.
منبع روزنامه خراسان
انتهای پیام/