عبدالمهدی رضازاده نایب رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعتی ایران (ستصا) در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: تعداد ۲۲۰ شرکت در زمینه ساخت انواع ماشین آلات و تجهیزاتی که عموماً کارخانه ساز و ایجاد کننده صنعت هستند، زیر نظر انجمن ستصا فعالیت میکنند و با وزارتخانههایی مانند صمت، نفت و نیرو همکاری دارند.
او افزود: در رابطه با بحث تامین ارز، تاکنون بیشتر اتکای کشور به فروش نفت بوده، اما در جریان تحریم این مسئله با مشکل مواجه شد و سایر بخشها مانند پتروشیمیها و فولاد وارد کار شدند و ارزآوری از راههای دیگر مورد توجه قرار گرفته است.
رضازاده ادامه داد: به دلیل فشار تحریمی، اثر کمبود یا نبود ارز در کشور خودش را نشان میدهد، زیرا در گذشته وارد کننده خوبی بودیم، اما صادر کننده خوبی نبودیم و اگر هم صادرات داشتیم، صادرات مواد خام بوده و ارزش افزوده کمتری را ایجاد میکرده است.
نایب رئیس هیئت مدیره انجمن ستصا گفت: البته همین تحریمها سبب شده که طی چند سال اخیر، این روند رو به بهبود باشد، اما کافی نیست و باید قدمهای اساسی تری برداشته شود.
او اظهار کرد: در زمان جنگ ستادی را در کشور تشکیل دادیم که این ستاد، در استانها نیز تعریف شد. این مسئله باعث شد تا بتوانیم با موفقیت از این مسئله عبور کنیم؛ زیرا هم دولت و هم مردم دارای نقش بودند.
رضازاده ادامه داد: در صادرات نیز اکنون باید یک حرکت جدی مانند ایجاد چنین استادی در کشور و استانها مورد نظر قرار بگیرد. این ستاد باید برای خودش رسانه خاص داشته باشد و عملکردها را بیان کند.
او گفت: استانها باید اعلام کنند که چه محصولاتی را میتوانند صادر کنند یعنی باید از آنها خواسته شود تا گزارش دهند که چه چیزهایی را در شرایط فعلی و چه چیزهایی را به صورت بالقوه در آینده میتوانند صادر کنند و باید در برنامه آنها قرار گیرد.
این فعال بخش خصوصی گفت: وقتی که مجموعه کشور و استانها را مورد توجه قرار دادیم، به تدریج این حرکت برای ما تبدیل به یک حرکت موفق میشود که بتوانیم در راستای صادرات قدم برداریم.
بیشتر بخوانید:
او همچنین گفت: نداشتن ارز باعث شده که تعداد زیادی از واحدها نتوانند مواد اولیه و تجهیزات لازم را تامین کنند، اما به تدریج این مشکلات در فرآیند کار حل میشود. آن چه که اکنون وجود دارد، این است که ما متوجه نمیشویم که ارز چگونه به دست میآید و چگونه مصرف میشود، اما نکته مهمتر این است که گرفتاری و تنگنای اصلی کشور، به دست آوردن ارز است.
رضازاده گفت: تا زمانی که ما اهداف صادراتی مشخصی به ویژه در کشورهای همسایه نداشته باشیم و به تحصیل ارز نپردازیم، طبیعی است که با مشکلاتی مواجه خواهیم شد. ارزآوری با صادرات و صادرات نیز با رونق دادن به تولید داخلی امکانپذیر خواهد بود.
او تاکید کرد: نیت ما تولیدکنندگان این نیست که خارج از حد معمول، حمایتی صورت گیرد؛ بلکه بیشتر بحث بر سر این است که نگذارید به ما آسیب زده شود. یعنی آن چه را که برای انجامش قدرت و توان داریم از ما نگیرند و راه را بر ما نبندند. اگر سدها برداشته شود، واحدهای تولیدی کار خود را انجام می دهند و نیاز به حمایت ویژه ای ندارند.
نایب رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعتی ایران با اشاره به این که در برخی موارد ارزی که باید برای حمایت از تولید خرج می شده، صرف واردات کالاهای دارای مشابه داخلی شده است، اظهار کرد: جلوگیری از واردات کالاهای دارای مشابه داخلی، نیاز به یک عرق ملی در میان مسئولان و مردم دارد که اگر محصولی در داخل تولید می شود، به آن بها دهند و مشابه آن را از خارج وارد نکنند. از طرف دیگر، نیاز به مقررات و چهارچوب هایی دارد که دولت باید آن ها را اجرایی کند.
او بیان کرد: اخیرا شاهد هستیم که در وزارت صمت، برنامه ریزی ها و تلاش هایی برای این مسئله در حال انجام است. البته افرادی که در این زمینه فعال هستند، راههای مختلفی دارند مانند این که به یک کالای خاص، کدهای مختلفی میدهند و با روشهای ویژهای آنها را وارد میکنند.
بیشتر بخوانید:
رضازاده همچنین در مورد شرایط کمک صندوق توسعه ملی به بخش خصوصی، تاکید کرد: صندوق توسعه ملی اساسا برای این ایجاد شده تا زمانی که نیاز ارزی برای تولید داریم، اگر با مشکلی مواجه شدیم، از آن استفاده کنیم، اما اکنون دیده میشود که نه تنها برای تولید استفادهای ندارد، بلکه هر جا که دولت نیاز داشته باشد، بلافاصله دست به صندوق میاندازد و از آن استفاده میکند.
او در پایان گفت: در بررسی عملکرد این صندوق میتوان گفت تاکنون بیشتر سعی بر این بوده که نیازهای دولت را برطرف کند و خواست انجمن ما این است که اصلاح ساختار صورت بگیرد تا واحدهای تولیدی نیز بتوانند از آن استفاده کنند. برای رفع این مسئله، دولت آینده باید به این فکر باشد تا اساسنامه صندوق را به نحوی اصلاح کند که امکان دست اندازی به آن وجود نداشته باشد.
انتهای پیام/