در فضای بیمارستان که همه اش درد و رنج و بیماری است وقتی طرف بیرون می‌آمد و با این موکب یا ایستگاه صلواتی برخورد می‌کرد ناخودآگاه یک احساس آرامشی در او ایجاد می‌شد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،کرونا چهره شهر را در هم شکسته بود.اهواز و آبادان و دزفول و دیگر شهرهای خوزستان وضعیت قرمز را از سر می‌گذارندند. بسیاری از خانواده‌ها عزادار شده بودند و ترس از دست دادن دیگر عزیزان مثل خوره امید به زندگی را تیره و تار کرده بود. در چنین وضعیت رضا آیت و دوستان جهادی‌اش به فکر روحیه‌بخشی به همراه بیماران افتادند و از همین نقطه شروع به گره‌گشایی هایی بزرگ‌تری کردند.

ایستگاه صلواتی در بیمارستان

در مقطعی که اوضاع شهر دزفول به شدت قرمز بود و کرونا اثرات منفی خود را بر جسم و روان مردم گذشته و مردم بسیار مستاصل شده بودند. دوستان آیت موضوع ایجاد امید در خانواده بیماران کرونایی را مطرح می‌کنند. آیت تعریف می‌کند: «جلوی در ورودی بیمارستان که محل مراجعه بیماران کرونایی از چند شهر دیگر هم بود ایستگاه سلامت زدیم. هرچند قرار بود به خانواده بیماران روحیه بدهیم آش فراسودمند برای درمان بیماران کرونایی درست می‌کردیم دمنوش دم می‌دادیم. اصل قضیه این بود که می‌خواستیم هم به بیمار هم همراهش روحیه بدهیم. گاهی همراه بیمار مستاصل از در بیمارستان خارج می‌شد و نمی‌دانست به کجا مراجعه کند. ما به این همراهان آب معدنی می‌دادیم، گروه خواهران بطری آب را تزیین کرده و دعا نوشته بودند.

در فضای بیمارستان که همه اش درد و رنج و بیماری است وقتی طرف بیرون می‌آمد و با این موکب یا ایستگاه صلواتی برخورد می‌کرد ناخودآگاه یک احساس آرامشی در او ایجاد می‌شد و انگار امید در دلش جوانه می‌زد. پیش می‌آمد گاهی خانواده بیماران نذر بیماران دیگر می‌کردند. ما تمام تلاشمان را می‌کردیم تا یک فضای امیدوار کننده ایجاد کنیم و نسبتا موفق شدیم. یک ماه طول کشید و شهر از وضعیت قرمز خارج شد و به وضعیت عادی برگشت.»

تهیه جهیزیه

این روزها خانواده‌ها با هرسطح درآمدی که باشند تهیه جهیزیه و مقدمات ازدواج یکی از دغدغه‌های همه آنهاست. آیت و دوستانش به این قضیه هم فکر کرده و چاره اندیشیده اند می‌گوید: «چه بسا خانواده‌های آبرومندی که تحت پوشش هیچ جایی نیستند و خدا را شکر پدر خانواده هم کار می‌کنند اما با ماهی 3 میلیون درآمد برایش امکان تهیه جهیزیه وجود ندارد و برای دخترش که خواستگار می‌آید به بهانه واهی رد می‌کند در حالی‌که بهانه اصلی جهیزیه است، اینطوری سن ازدواج جوانها هم بالا می‌رود. ما به جوانهای محل گفتیم شما بسم الله بگویید و ما هم کمک می‌کنیم و به شما وام قرض الحسنه ازدواج می‌دهیم.

یکی دیگر از مشکلات مردم اشتغال بود که با یک یا چند بسته معیشتی حل نمی‌شد. کاری که ما انجام دادیم با وام‌های قرض الحسنه و امتیاز وام‌هایی که خیرین در اختیار ما قرار دادند توانستیم وام های قرض الحسنه اشتغال را در اختیار افراد قرار دهیم تا شغل ایجاد کنند و با کسب درآمد زندگیشان به روال عادی برگردد. به طور مثال راننده تاکسی بود که موتور ماشینش نیاز به تعمیر اساسی داشت با وجودی که تاکسی داشت اما کارگری می‌کرد چون وارد به کار نبود از عملگی هم پول خوبی در نمی‌آورد! ما یک وام 10 میلیونی در اختیارش قرار دادیم و او ماشینش را تعمیر کرد و اینجوری مشکلش حل شد. از این موردها خیلی زیاد داشتیم.»

ماجرای توسل خانواده کپرنشین به امام رضا(ع)

تامین مسکن برای نیازمندان

تهیه مسکن برای نیازمندان یکی دیگر از اقدامات آیت و دوستانش است. از خانه‌هایی که ساخته‌اند تعریف می‌کند: «دوستان ما خانواده نیازمندی را شناسایی کردند که با 4 بچه یتیم 17 سال بود در یک کپر زندگی می‌کردند. پسر 21ساله این خانواده 2 بار اقدام به خودکشی کرده بود و زندگی‌اش را تمام شده می‌دانست. دوستان دست به کار ساخت منزل برای این بنده خداها شدند. تا به حال خدا توفیق داده و موفق شدیم 3 منزل مسکونی برای نیازمندان بسازیم.» یک نکته جالب هم بگویم آیت و دوستانش برای جایزه 200 میلیونی نقشه کشیده اند!! آنها قصد دارند اگر این پول به دستشان برسد این مبلغ را برای گره‌گشایی از زندگی نیازمندان هزینه‌کنند. آنها هیچ چیزی برای خود نمی‌خواهند!

حاصل توسل به امام هشتم

در این مسیر با وجود سختی‌ها اتفاقات شیرینی رقم می‌خورد که با فکر کردن به آن حال دلش خوش می‌شود:« بارها پیش آمده خانواده‌ای که ما به منزلشان مراجعه و به نوعی مشکلشان را حل می‌کنیم می‌فهمیم آنها به طریقی به یک ائمه (ع) متوسل شده‌اند و کمک خواسته‌اند و بعد از مدتی ما ورود کرده‌ایم. موردی داشتیم خانواده‌ای کپرنشین که با 7 فرزند خود، 14 سال درپیاده رو زندگی می‌کردند! پدر خانواده بیماری تنفسی داشت و توان کار کردن نداشت. ما برای تحویل یک بسته معیشتی به کپرشان مراجعه کردیم. به شدت مستاصل بود. پای درددلش نشستیم: دیشب تا صبح 8 بار دعای توسل خواندم. به امام رضا(ع) متوسل شدم و گفتم آقاجان دیگر کم آوردیم و راهی ندارم یک جوری خودت تمامش کن. اتفاقا بسته‌هایی را که برده بودیم آستان قدس رضوی برای ما فرستاده بود! پیگیر شدیم ببینیم چطور می‌شود کمکش کرد؟ دیدیم در یک جای دورافتاده زمینی دارد زمین را ساختیم و خانه را در اختیارشان قرار دادیم. اینها حاصل توسل این فرد به آقا امام رضا(ع) بود و امام رضا(ع) به او توجه کرده و ما را وسیله حل مشکلش قرار داده بود.»

منبع: فارس

انتهای پیام/

برچسب ها: امام رضا ، توسل ، دعا
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار