شترداری در خراسان جنوبی، دومین قطب پرورش شتر کشور همچنان به روش سنتی صورت می‌گیرد و ما در صنعت فرآوری تولیدات این حیوان سراسر سود از دنیا عقب مانده ایم.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند، دو سوم مساحت ایران مستعد شترداری است و ۱۷۰ هزار نفر شتر در کشور پرورش داده می‌شوند، در این میان خراسان جنوبی با ۳۰ هزار نفر شتر رتبه دوم پرورش این حیوان مقاوم و پرسود را به خود اختصاص داده است.

سرمایه‌های کویر که به گفته شترداران، در این هوای گرم و خشک غیر از شتر، جاندار دیگری تاب گرمای سوزان بالای ۵۰ درجه را ندارد.

برای گرفتن مجوز فرآوری شیر شتر باید کفش آهنی پوشید!

با وجود این که کشور ما هشتمین پرورش دهنده شتر در آسیاست، اما از پرورش صنعتی و تجارت پرسود آن در دل کویر مغفول مانده ایم.

به راستی چه مشکلاتی بر سر پرورش صنعتی شتر وجود دارد؟

یکی از شترداران روستای گارژگان خوسف که برای خودش اسم و رسمی در منطقه دارد، درباره مشقت‌های گرفتن مجوز شترداری صنعتی به خبرنگار ما می‌گوید: هیچ برنامه ریزی برای صنعتی شدن شترداری در استان ما نشده است؛ من باید برای گرفتن مجوز یک کفش آهنی بپوشم و آنقدر در اداره‌ها دوندگی کنم که از کار اصلی ام که تولید است، جا می‌مانم.

شترداری

این پرورش دهنده شتر ادامه می‌دهد: مجوز را به هزار سختی که باشد می‌گیرم، اما وقتی پایم به بانک باز می‌شود، تسهیلات نمی‌دهند، شیر و گوشت شتر را هم که تولید می‌کنم، می‌مانم که محصولم را چه کنم؟

او به مزایای شترداری صنعتی اشاره و بیان می‌کند: صنعتی شدن پرورش شتر یعنی اینکه رسیدگی به شتر بیشتر می‌شود، تولیدات شیر و گوشتش افزایش می‌یابد و در نهایت این اتفاقات خوب منجر به افزایش جمعیت شتر در کشور می‌شود.

سرنوشت تلخ شیر و گوشت شتر / خریدار ندارد!

شیر شتر که به طلای سفید بیابان هم مشهور است، در این میان سرنوشت تلخی دارد.

شیر شتر

 محمدی از پرورش دهندگان شتر در نهبندان به واقعیت تلخی اشاره می‌کند که گریبانگیر تمام شترداران منطقه است، او می‌گوید: از هر شترِ بیابان ۱۰ کیلو شیر می‌دوشیم، اما کسی از ما نمی‌خرد، بیش از ۱۰۰ کیلومتر مسافت را طی می‌کنیم تا شیر‌ها را به شهر ببریم، اما آنجا هم کسی خریدار نیست.

گوشت شتر سالم‌ترین گوشت قرمز نیز، سرنوشتش بهتر از شیر نیست، سالانه ۵ هزار و ۲۰۰ تن گوشت شتر در کشور تولید می‌شود که این میزان، کمتر از یک درصد گوشت قرمز کشور را شامل می‌شود.

شتر

 کاظمی از شترداران منطقه بجد بیرجند می‌گوید: مسئولان ما می‌گویند در کشور کمبود گوشت قرمز داریم، این همه شیر و گوشت اینجا تولید می‌شود. چرا با وفور شتر در کشور باز هم شاهد واردات گوشت هستیم و به شیر و گوشت آن در داخل بها نمی‌دهند!

او با گلایه از کمبود آذوقه دام بیان می‌کند: بچه شتر‌ها را مجبوریم در هفت ماهگی بفروشیم، چون پول و آذوقه نداریم که آن‌ها را دوساله کنیم! مجبوریم آن‌ها را بفروشیم تا از گرسنگی تلف نشوند.

شترداری در قطب پرورش شتر کشور هم حال و روز خوشی ندارد

از خراسان جنوبی به استان سیستان و بلوچستان می‌رویم، استانی که قطب شتر داری ایران است و تقریبا نیمی از جمعیت شتر کشور یعنی ۷۵ هزار نفر را در خود جای داده است.

در اینجا هم روش پرورش، بیشتر همان روش سنتی است و در آنجا خبری از جمع آوری شیر و فراوری آن نیست.


بیشتر بخوانید


شترداران سیستان و بلوچستان می‌گویند: هر کدام از ما به اندازه مصرف مان شیر را جمع آوری می‌کند و فرآوری خاصی در استان ما انجام نمی‌شود.

در این استان پهناور، تنها یک مرکز پرورش صنعتی شتر وجود دارد و پرورش دهنده صنعتی شتر برای توسعه کارش با مشکلات زیادی روبروست.

  حسینی می گوید: به خاطر گرفتن یک زمین، سه سال است که دوندگی می‌کنم، اما به جایی نرسیده ام.

او بیان می‌کند: شیری هم که جمع آوری می‌شود، فرآوری نمی‌شود، چون اینجا کارخانه نداریم.

سود آوری ۵ برابری شترداری صنعتی در دنیا / سهم ما تقریباً هیچ!

سالانه ۱۸ هزار تن شیر شتر در کشور تولید می‌شود، شیری ارزشمند که در دنیا از آن محصولات متنوعی تولید می‌شود، در کشور ما حتی جمع آوری هم نمی‌شود.

بیرجند

البته تعداد انگشت شماری از سرمایه گذاران دل به دریا زده و برای فرآوری شیر شتر اقدام کرده اند.

 گل محمدی یکی از تولید کنندگان مازندرانی است که با داشتن بزرگترین گله شتر صنعتی کشور، توانسته شیر خشک شتر را تولید کند، اما به دلیل اینکه مجوز صادرات آن تا اسفند پارسال در کشور نبوده، تمام تولیداتش فاسد شده است.

او با گلایه از بی مهری مسئولان می‌گوید: متاسفانه با کم کاری و بی تدبیری مسئولان کار ما گره خورده است. یک نامه وقتی ۸ ماه طول می‌کشد تا امضا شود، چطور انتظار داریم در شترداری صنعتی که حتی یک اتحادیه هم ندارد، بخواهیم با دنیا رقابت کنیم.

این تولید کننده در ادامه به بازار پر سود فراوری شیر شتر اشاره و بیان می‌کند: پودر شیر شتر در دنیا ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار قیمت دارد، یعنی شما هر چقدر پودر تولید کنید، کشور چین از شما می‌خرد؛ خود شیر شتر هم تا ۴۰ دلار به فروش می‌رسد.

کارخانه

در شهرک صنعتی بیرجند هم یک کارخانه فرآوری شیر شتر با کمک بنیاد برکت توانسته روزانه یک تن شیر شتر را جمع آوری کند.

 دهقانی مدیرعامل کارخانه  می‌گوید: بسته بندی شیر پاستوریزه و دوغ شتر را در دستور کار قرار داده ایم، هر چند هدف اصلیِ فراوری در این کارخانه، تولید شیر خشک شتر است.

شیر

این تولید کننده در ادامه برای خرید ماشین آلات، به مانعی به نام بانک اشاره و بیان می‌کند: برای این کار بانک‌ها باید ۱۵ میلیارد تومان تسهیلات بدهند که فعلا هیچ ریالی پرداخت نشده است و ما همچنان منتظر هستیم.

شترداری، صنعتی سودمند، اما نیازمند حمایت واقعی

وجود ۱۷۰ هزار نفر شتر در کشور ظرفیت عظیمی را برای فرآوری و سود آوری شیر و گوشت شتر پیش روی سرمایه گذاران و تولید کنندگان قرار داده است، ظرفیتی که در فرصت سوزی‌های اداری و بانکی هدر می‌رود و در این میان گویا گوش شنوایی هم برای شنیدن درد‌های تولید کنندگان نیست.

در نبود صنایع فرآوری، این سود سرشار شیر شتر است که به بیابان ریخته می‌شود و در این بین نه شتردار به درآمد واقعی خود می‌رسد و نه تولید کننده برای راه اندازی واحد‌های فرآوری از پس موانع اداری بر می‌آید.

زمین های کشاورزی

در مسیر کاغذ بازی و مانع تراشی‌ها بر سر گنج پنهان کویر، این کشور‌های منطقه هستند که در غیبت ایران، بازار‌های جهانی را در دست گرفته اند و سرمایه گذاران مانده اند با این سرمایه‌های سرگردانی که کمی توجه به آن‌ها می‌تواند اقتصاد شترداری را متحول و اشتغال زا کند.

گزارش از حسین هرمزی

انتهای پیام/ ر

برچسب ها: شیر شتر ، گوشت شتر
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱۵
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۱:۵۳ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
اماراتی ها اینقد به شتر و ارزش بالای اقتصادیش بها میدن که بیمارستانی مخصوص شتر دارن، ما کجاییم حالا شتر در بیابون رها و حتی دریغ از یک مکان مناسب برای نگهداری دام....اونوقت همش میگیم کشور ثروتمندی داریم و روی طلا نشسته ایم...برادر با حرف که نمیشه کشور رو آباد کرد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۷:۲۶ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
نه کشاورز و نه دامدار
همه در رنج و عذابند همه جا همه کارها میلنگه
همه تولید کننده ها فقیر و بدبختند
تاجر هم به این راحتی نمیتونه صادر کنه
فقط دلال که از داخل کشور مسخره و همین جا میفروشه کمی راضی هست
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۵۶ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
بنام خدا
با عرض سلام
خواهشمندم خواهران در حضور مرد نامحرم از جوراب ضخیم بجای جوراب نازک زنانه پانما در رنگ های مختلف استفاده نمایند
باتشکر
التماس دعا
Iran (Islamic Republic of)
قریشی
۲۰:۳۵ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
خواهشمندم قرص هاتو به موقع بخور ... هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد! دلیل نمیشه یه چیز خوب به ذهنت رسید هر جایی بدی بیرون!
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۱:۴۶ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
بنده یک دامدارم.یک دامداری کوچک دارم دامداری شغل خانوادگیِ ما بوده.وهست.بنده دامداری حدود ۵۰ راس گاو دارم البته جا واسه گسترش هم دارم.ولی فعلا برای اینکه نگه داری دام به صرفه نیست فقط ۶ تا دارم ک به امیدِ روزی ک شاید همه چیز درست بشه نگه داشتم.وگرنه اصلا دخل و خرجشون جور در نمیاد.شغل دیگه ای به جز کشاورزی بلد نیستم.با نون حلال بزرگ شدم از دلالی هم بدم میاد.خیلی دوست دارم کارم رو گسترش بدم ولی ...کاش ی دلسوز پیدا بشه و کاری برای دامدارهایی ک واقعا زحمت میکشن بکنه.چون ما دامهامون رو مثل بچهامون نگه داری میکنیم و خیلی زحمت داره.همه نوع استرس رو هم غیر زحمتمون تحمل میکنیم.وقتی یک دام مریض میشه تا وقتی ک بلند بشه همه نوع استرس رو میکشیم.حالا استرسِ قیمت نهاده و....بماند.نهاده هایی ک دولت میدهد به هیچ کاره دامدار نمیاد.چون کفاف ۵ روز دارم رو هم نمیده و اصلا هم درست پخش نمیشه.خیلیها ک دفترچه گرفتن معلوم نیست از کجا اصلا دام ندارن و نهاده رو میبرن تو بازار ازاد میفروشن.البته اگه ی دامدار ک دفترچه نداره بخاد بگیره شاید براش چندین ماه طول بکشه.پس ندن بهتره.کشور ما ظرفیت زیادی در تولیدِ همه نوع دام گوشت و شیر داره راحت میتونیم گوشت و شیر منطقه رو تامین کنیم ولی قیمت گذاری های دستوری دخالتِ بی جای دولت دام دارها رو به خاک سیاه نشونده.باید هم صادرات و هم واردات دام و نهاده به کل ازاد باشه و دولت هیچ دخالتی نکنه.اینجوری تولید افزایش و خیلی زود بازار متعادل و کلی شغل ایجاد میشه و ارز وارد کشور خواهد شد.کاش ی مدیر خوب پیدا بشه و گره ی مشکلات دامدارها رو باز کنه.
France
ناشناس
۱۰:۰۸ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
اگر بیاورندتهران همشو میخرند.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۵۳ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
جالبه حیوانی که کمترین علوفه مصرف میکنه و با آب و هوای ایران بیشترین سازگاری داره اما در سهم گوشت و شیر کشور فقط یک درصد سهم داره ..وقتی افراد بی سواد مدرک گرا مدیر بشن نتیجه میشه این!!!
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۲۵ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
سلام تقریبا در همه زمینه ها عقب هستیم زمانی ثبت نام سیم کار و زمانی سکه و زمانی خودرو.....
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۸:۴۱ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
صنعتی سازی نمی خواهیم . دست از سر مردم بردارید . بگذارید صنعتی سازها در حیاط ویلاهای چند میلیاردی شان دنبال پرورش باشند نه در دیار مردم بیچاره . می آیند به بهانه صنعتی سازی و همه چیز حتی همت مردم رو ازشون میگیرند یادتان رفته چه بلایی سر گاو و گوسفند و گوشت و شیر آن در آوردن ؟؟؟ فقط و فقط به دنبال سود های کلان خودشون هستند . چه منافعی جز گرانی و قحطی به مملکت و مردمش تحمیل کردند ؟؟ آره برید بیابون اون چنتا شتر رو هم از دست مردم بدبخت و بیچاره دربیارید و شیر و گوشتش رو صادر کنید . آره پنیر با شیر شتر حتما باید خیلی خوش طعم و خاص باشه ، زودتر برید تا مردم کویر رو هم زیر ماسه های داغ دفن کنید و خلاص .
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۸:۳۲ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
فقط در پرورش شتر عقبیم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۸:۲۶ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
ما که شیر شتر گیرمان نمییا ۵۰سالمه هنوز شیر شتر نخوردم
Canada
ناشناس
۰۷:۴۴ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
عدم دلسوزی دولت سابق بوده است. در یک مستندی دیدم
یک دختر 11 ساله افریقایی علاقه شدیدی به کشاورزی داشته
خوب شروع به کاشت فلفل دلمه ای میکند
هر چه که فروش نمیرفته را خشک میکرده و بصورت پودر فلفل میفروخته
چطوره به عقل یک دختر بچه میرسیده ولی
به عقل دولتمندان روحانی و دارو دسته اش نمیرسیده
با تخقیق در مورد فراوده های شیر شتر
میشه همان فراوده ها را در این منطقه پیدا کرد
اینشالله دولت مردمی .اینکار را میکند تا کلی ها سر کار روند
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۲۰ ۲۱ مرداد ۱۴۰۰
***اینشالله دولت مردمی .اینکار را میکند تا کلی ها سر کار روند...***
هه ، خیلی وقته هممون سرکاریم . کجای کاری استاد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۲۰ ۲۱ مرداد ۱۴۰۰
***اینشالله دولت مردمی .اینکار را میکند تا کلی ها سر کار روند...***
هه ، خیلی وقته هممون سرکاریم . کجای کاری استاد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۷:۳۰ ۱۶ مرداد ۱۴۰۰
اینقد دست روی دست بذاریم تا بازارهای جهانی رو از دست بدیم....ثروت های ملی اینها هستند که باید قدرش رو دونست