به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مجید واشقانی در سریال «برادر» یکی از متفاوت‌ترین نقش آفرینی‌های بازیگری اش را تجربه کرده است. او در این سریال از نقش‌های تقریبا مثبت همیشگی اش فاصله گرفته و نقش یک دلال خرده پای برنج را بازی می‌کند.

واشقانی معتقد است نقشش در سریال برادر از همه لحاظ، حتی به لحاظ چهره پردازی، متفاوت است و یک نقش متمایز در کارنامه هنری اش محسوب می‌شود. او تاکید می‌کند اگر چه نقشش در سریال برادر خیلی پررنگ نیست و جزو کاراکتر‌های اصلی به شمار نمی‌رود، اما به خاطر ویژگی‌های خاصی که دارد خیلی خوب به چشم می‌آید. بازیگر سریال برادر تصریح می‌کند با وجودی که برای نقشش در این سریال ما به ازای بیرونی زیادی وجود داشته است، اما تلاش خود را به کار گرفته تا نقش آفرینی‌اش به تیپ نزدیک نشود و کلیشه‌ای به نظر نرسد.

او ضمن اظهار رضایت از بازی در سریال برادر خاطرنشان می‌کند سریال مناسبتی ساختن آدم خودش را می‌خواهد و این آثار معمولا پرمخاطب هستند. این بازیگر، قصه ساده، اما جذاب و کاراکتر‌های واقعی و باورپذیر را از جمله دلایل موفقیت سریال برادر ذکر می‌کند. ماتادور، انقلاب زیبا، میکائیل، آمین، پشت بام تهران، دیوار شیشه ای، آنام و سارق روح از دیگر سریال‌های مجید واشقانی است.

سریال برادر به کارگردانی جواد افشار و با حضور بازیگرانی از جمله حسن پورشیرازی، حسین یاری، سهیلا رضوی، پوریا پورسرخ، گلاره عباسی، کاظم بلوچی، رضا توکلی، کاوه خداشناس و سوگل طهماسبی این روز‌ها بر روی آنتن شبکه آی فیلم قرار دارد. به همین بهانه، گفت و گویی داشته ایم با مجید واشقانی، بازیگر نقش مهران در این سریال:

**آقای واشقانی مخاطبی که عموما شما را با نقش‌های مثبت به یاد می‌آورد با کاراکتر مهران که نقشش را در سریال برادر بازی می‌کنید به نوعی غافلگیر می‌شود. از این منظر، نقش مهران در سریال برادر را می‌توان یکی از نقاط عطف کارنامه بازیگری شما تصور کرد. موافق هستید؟

-مهران یک نقش متفاوت در سابقه بازیگری ام است. همه چیز این نقش متفاوت است؛ لحن بیانش، طرز تفکرش و حتی گریمی که دارد. از این نظر، واقعا نقش مهران را دوست دارم و با آن ارتباط برقرار کردم. مهران یک دلال خرده پای برنج است که می‌خواهد یک شبه ره صد ساله را برود و در این مسیر، حاضر است تن به هر کاری بدهد. او در عین حال، شخصیت خاص و پیچیده‌ای ندارد و امثال این کاراکتر را به وفور می‌توان در جامعه مشاهده کرد.

**در عین اینکه نقش مهران به لحاظ حضور در جلوی دوربین خیلی پررنگ نیست و از جمله کاراکتر‌های فرعی سریال محسوب می‌شود، اما شاید از برخی شخصیت‌های اصلی بهتر و بیشتر دیده می‌شود.

-بله، نقش مهران در قصه خیلی پررنگ نیست، اما به خاطر ویژگی‌های جذابی که دارد خیلی خوب دیده می‌شود. این نقش در ابتدا از آنچه که هست کوتاه‌تر بود، اما بعد از صحبت‌هایی که با آقای افشار داشتیم حجم بیشتری گرفت و پررنگ‌تر شد. نقش مهران را با وجود کوتاهی اش دوست داشتم و به نظرم به اندازه کافی هم تاثیرگذار بود. طبیعی است که اگر این نقش اثرگذاری کافی را در قصه نداشت اصلاً قبول نمی‌کردم بازی اش کنم.

**افرادی مثل مهران در جامعه کم نیستند و می‌توان شبیه او را زیاد مشاهده کرد. این موضوع باعث می‌شود که این نقش ما به ازای بیرونی داشته باشد و کار شما به عنوان بازیگر راحت‌تر شود، اما از سوی دیگر، نقش‌های اینچنینی یعنی دلال خرده پا و در عین حال قالتاق، بار‌ها از سوی بازیگران متعددی ایفا شده است. هنگام ایفای نقش مهران چقدر ملاحظه و وسواس داشتید که کارتان به تیپ نزدیک نشود؟

امثال مهران را در جامعه خودمان زیاد می‌بینیم. افرادی که فقط به پول فکر می‌کنند و حاضر هستند برایش هر کاری بکنند. البته این آدم‌ها دنیای بزرگی هم ندارند و انسان‌های کم عمقی هستند. مثلاً اگر به بازار سری بزنید احتمالا می‌توانید آدم‌هایی شبیه به مهران را به راحتی ببینید، تقریبا همه شان هم یکسری رفتار‌ها و خصوصیات اخلاقی مشابه را دارند. این افراد معمولاً خیلی سطحی نگر هستند و در لحظه، فکر می‌کنند و تصمیم می‌گیرند، اما به هر حال، برای بازی باید به اندازه کافی آنالیز و شناسایی شوند. اگر یک کاراکتر را درست شناسایی و با آن ارتباط برقرار نکنی، طبیعتاً نمی‌توانی نقشش را به درستی ایفا کنی. مهران هم شامل همین قاعده بود. سعی کردم با آنالیز دقیق، خودم را در قالب این کاراکتر قرار دهم و رفتارهایش را پیش بینی کنم. در عین حال، چیز‌هایی از خودم به نقش اضافه کردم تا شبیه نقش‌های مشابه نشود و به تیپ نزدیک نباشد. به نظرم، چهره پردازی این کاراکتر هم سهم قابل توجهی در باورپذیری او دارد.

**رگه‌هایی از کمدی هم در رفتار و گفتار مهران دیده می‌شود. چقدر از این بار کمیک در فیلمنامه آمده بود و چه میزانش را شما در بازی تان لحاظ کردید؟

-معمولاً آدم‌هایی شبیه مهران نوعی استهزاء را در کلام و رفتارشان دارند و برای رسیدن به مقصودشان، زیاد لودگی می‌کنند. گاهی هم خودشان را خیلی بامزه تصور می‌کنند. از این لحاظ، سعی کردم تا بخشی از این خصوصیات شخصیتی را در نوع رفتار و گفتار مهران بازتاب دهم تا به کاراکتر نهایی مدنظر نویسنده و کارگردان نزدیک باشد. البته خودم هم با نقش‌های کمدی چندان غریبه نیستم و اصولاً کارم در بازیگری را با کمدی آغاز کرده ام.

**واکنش مخاطبان پس از شروع پخش اولیه سریال برادر چگونه بود؟ استقبال می‌کردند؟

-سریال برادر بینندگان خودش را داشت و استقبال از آن خوب بود. فکر می‌کنم یکی از سریال‌های پرمخاطب ماه رمضان بود.

**خودتان از حضور در این سریال راضی بودید؟ نتیجه کار همانی بود که انتظارش را داشتید؟

بله، هم نقشم در این سریال متفاوت بود و هم خود اثر با استقبال مخاطبان مواجه شد. نقش کوتاه، اما تاثیرگذار بود. برادر اولین سریال مناسبتی است که در آن بازی کردم و از نتیجه کار هم راضی بودم. سریال مناسبتی ساختن آدم خودش را می‌خواهد و شاید هر کارگردانی از عهده آن بر نیاید. از سوی دیگر، تجربه کار با جواد افشار هم خیلی شیرین و خاطره انگیز بود. همیشه دوست داشتم که با آقای افشار همکاری داشته باشم.

**سریال برادر یک کار مناسبتی جذاب بود که توانست بینندگان زیادی را با خود همراه کند. سریال‌های مناسبتی معمولاً پربیننده هستند و با واکنش مثبت مردم مواجه می‌شوند. نقاط قوت و تمایز سریال را در چه می‌بینید؟

-قصه سریال، ساده، اما جذاب بود. کاراکتر‌های سریال از درون جامعه و از خود مردم بودند. مخاطب شبیه این کاراکتر‌ها را در محیط زندگی خودش زیاد دیده بود و با آن‌ها احساس غریبگی نمی‌کرد. سریال در حالی که یک قصه جذاب را روایت می‌کرد به بخشی از معضلات جامعه هم می‌پرداخت. از سوی دیگر، کارگردانی مثل جواد افشار بالای سر کار بود که خوب می‌داند چگونه سریال بسازد تا بتواند مخاطب را جذب کند.

**این شب‌ها بیننده سریال برادر از شبکه آی فیلم هستید؟

-به علت مشغله کاری فرصت تماشایش را ندارم، اما باخبر هستم که از آی فیلم پخش می‌شود.

**طی این سال‌ها تماشای سریال‌های خارجی باب شده است. شما کدام سریال را تماشا می‌کنید؟

-فرصت کنم ترجیح می‌دهم بیننده کار‌های خوب باشم.

**به تازگی در گفت و گویی گفته بودید از سریال فرندز خوشتان نمی‌آید.

-بله. یکی از سریال‌های پرطرفدار دنیا سریال «فرندز» است که اصلا این سریال را دوست ندارم. چندسال پیش این سریال را دیدم و وقتی اولین افکت خنده‌هایی که روی کار بود به دومی رسید من نتوانستم این سریال را دنبال کنم. ویژگی دیگری که این مدل سریال‌های کمدی موقعیت دارد این است که موضوعی مطرح می‌شود و حول محور آن موضوع بازخورد‌ها و موقعیت‌های مختلف را از شخصیت‌های داخل داستان می‌بینیم. محل‌های فیلمبرداری ثابت است که اکثرا به صورت دکور است. این کمدی‌ها ضبط می‌شود و صدا‌هایی روی آن گذاشته می‌شود و به این سبک کار کمدی سیتکام گفته می‌شود.

**درحالی که تا به حال چندین فصل از این سریال ساخته شده است.

-بله و دقیقا استانداردی که احساس می‌کنم در سریال‌های خارجی رعایت می‌شود و باعث توفیق کار می‌شود، فصل‌های متعدد از کار است. «بچه مهندس» مثلا می‌آید در فصل‌های متعدد ادامه پیدا می‌کند. همچنان که در دنیا بسته به استاندارد‌های روز، سریال سازی به سمت ساخت در فصل‌های زیاد و متعدد رفته است.

«فرندز» در هر فصل ۲۴ قسمت است به جز فصل آخر که در ۱۸ قسمت پخش شد. یعنی چیزی نزدیک به ۲۳۰ الی ۲۴۰ قسمت می‌شود. به نظرم سریال سازی ما هم باید به این سمت برود. مضاف براینکه آن‌ها مسائلی را رعایت می‌کنند، وقتی راجع به «فرندز» صحبت شد تحقیق کوچکی کردم و متوجه شدم دستمزد بازیگران سریال در هر اپیروز نزدیک به ۲۲ هزار دلار آن هم برای دو شخصیت اصلی شروع می‌شود و به ۱۰۰ هزار دلار می‌رسد. مضاف بر اینکه اینقدر این‌ها با یکدیگر همدل می‌شوند که بعد از فصل اول و دوم تفاوت دستمزدی هم از بازیگر‌ها گرفته می‌شود و همه یکسان دستمزد می‌گیرند. اما ما هنوز مساله دستمزد را در سریال هایمان داریم. آنجا این قضیه حل می‌شود، چون این استاندارد‌های پایه‌ای آنجا حل شده است.

**به نظر می‌رسد در آنجا وجه صنعتی سریال سازی رعایت می‌شود و با این نگاه به ساخت سریال ورود پیدا می‌کنند. اتفاقی که در ترکیه و کره جنوبی رخ داده و در کشور ما هم تا حدودی اتفاق افتاده است، اما هنوز توجهی به اشتراکات فرهنگی و زبانی نمی‌شود. این ظرفیت در کشور وجود دارد که سریال سازی اتفاق بیفتد که وجه صنعتی پررنگ بشود و دستمزد‌ها بالا برود. اگر به بخش صنعتی سریال و نفوذی که می‌توانیم در سریال سازی داشته باشیم توجه کنیم به این پی می‌بریم که موضوعات مذهبی و دینی ما در منطقه خیلی مورد استقبال قرار می‌گیرد به ویژه در کشور‌هایی که با آن‌ها اشتراکات دینی داریم. کشور‌هایی مثل عراق و افغانستان که بازخورد‌های خیلی خوبی هم گرفتیم. اما این دایره باید وسیع‌تر شود و بعد از آن است که دستمزد‌ها پررنگ‌تر می‌شود حتی کشور‌های دیگر مشارکت می‌کنند. سریال‌های دیگری هستند که دو کشور به صورت مشترک آن‌ها را می‌سازند. وجه صنعتی این سریال‌ها پررنگ است و موفقیت این شکلی هم پیدا می‌کنند.

-بله. کاملا درست است. ضمن اینکه ما نسبت به آن‌ها بیننده کمی نداریم. نمونه‌های وطنی اش همین سریال‌های «بچه مهندس»، «پایتخت» و «از سرنوشت» هستند. سریال‌هایی که در چندین فصل ساخته می‌شود با بیننده گره می‌خورد. آن‌ها در اولین پخششان ۴۰ یا ۵۰ میلیون بیننده دارند و فکر می‌کنم «پایتخت» این میزان از مخاطب را دارد. ما در سطح کشور و آن‌ها در سطح دنیا مخاطب دارند. اگر ما هم به مخاطب منطقه‌ای با اشتراکات فرهنگی، مذهبی و تاریخی که داریم توجه کنیم قطعا می‌توانیم آثار درخور توجهی بسازیم که حرف اول را در منطقه بزند.

**این روز‌ها چه می‌کنید و مشغول چه کاری هستید؟

-مشغول بازی در فصل چهارم سریال «از سرنوشت» به کارگردانی محمدرضا خردمندان هستم. این سریال هم از جمله سریال‌هایی است که از ابتدای پخش با مخاطبان بسیاری مواجه شد و توانست افراد بسیاری را با خود همراه کند. این سریال‌ها از جنس همان سریال‌هایی است که گفتم. مردم آن‌ها را دوست دارند و با چنین آثاری ارتباط بسیار خوبی همراه می‌کنند. سریال‌های دنباله دار را نگاه می‌کنند و دوست دارند با شخصیت‌های آن‌ها همزاد پنداری کنند. به همین دلیل ساخت چنین کار‌هایی که مردم آن‌ها را دوست دارند به نظرم یک الزام است و هرچه تلویزیون روی چنین آثاری سرمایه گذاری کند، به نفع خودش است و مردم بیننده چنین سریال‌هایی هستند.

منبع: فارس

انتهای پیام/