امیررضا کوشانی بازیگر تئاتر، از عدم حمایت‌ مسئولان و سلبریتی‌ها از تئاتر گلایه‌ای کرد.

امیررضا کوشانی بازیگر نمایش  «خیر نبینی سعیده»، در گفت‌و‌گو با خبرنگار حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره موضوع این نمایش گفت: این نمایش روایت زندگی خلیل حَکیمی کاراکتر اصلی است. خلیل در بَدو تولد توسط مادر و مادربزرگش با خاله خود، سعیده جا به جا می‌شود. انتخاب این متن یک فرصت برای من بازیگر بود که بتوانم با یک چالش بسیار جدی رو به رو شوم.

وی درباره دلیل اصلی انتخاب این متن برای بازی بیان کرد: برای اولین بار که این متن را خواندم ارتباطِ خیلی خوبی با آن گرفتم و توانستم با شخصیت اصلی نمایش، همذات پنداری کنم. دلیلِ بعدی برای اجرای این نقش، تک پرسوناژ بودن این متن بود. این نمایش کاراکتر‌های زیادی دارد، اما با کمک شاهین چِگینی توانستیم این متن را کاملا به صورت مونولوگ اجرا کنیم. در نهایت ۱۱ نَقش و کاراکتر مختلف را به صورت مونولوگ توسط یک بازیگر روی صحنه بردیم.

لطفا مسئولان به فکر ما اهالی تئاتر باشید

وی درباره فرم صحنه این نمایش اظهار کرد: هیچ دکور و آکسسوار خاصی نبود و این نمایش با ۲ نیمکت و یک صندلی و در چادر اجرا شد. به نظرِ من تئاتر‌هایی که با دکور و آکسسوار خیلی پر زرق و برق اجرا می شوند، در حقِ بازیگر کم لطفی می‌کنند؛ زیرا مخاطب هنگام ورود به سالن تئاتر نمی داند برای تماشای یک کار تک پرسوناژ، حواسِ ۵ گانه اش به سمت بازی آن بازیگر معطوف شود یا طراحی صحنه پر زرق و برق. اگر اینگونه باشد بازی آن بازیگر به چشم نمی‌آید و شخصا با کار‌هایی که طراحی صحنه کم زرق و برق دارد، موافق ترم.

لطفا مسئولان به فکر ما اهالی تئاتر باشید
این هنرمند درباره مشکلات تئاتر گفت: اگر مشکلاتی در حوزه تئاتر نباشد باید تعجب کنیم؛ مشکل اول در این حوزه کرونا است. تا قبل از آن تئاتر کم و بیش نفس می‌کشید؛ اما الان با این اوضاع نه نفسی برای تئاتر مانده و نه چراغش سویی دارد. البته با این وجود گروه‌هایی وجود دارند که جانشان را کف دستشان گرفته و برای تئاتر با همه ناملایمتی‌هایی که از طرف مسئولین ذی ربط بوده تلاش می‌کنند. امیدوارم با آمدن حجت الاسلام ابراهیم رئیسی و منتصب شدن وی به عنوان رئیس جمهور اوضاع تئاتر سر و سامان پیدا کند.

کوشانی ادامه داد: مشکل زیاد داریم و باعث شده حالمان خوب نباشد. بسیاری از جوانان مستعد در این پلاتو‌ها جان می کنند و عرق می ریزند، اما دیده نمی‌شوند. آنان رزومه ندارند و برای رزومه باید اجرا بروند که این در گرو داشتن پول لازم است؛ زیرا اجاره بهای زیاد سالن نیاز به هزینه دارد. الان یک تماشاخانه کوچک که معروف شده، شبی یک میلیون و پانصد هزار تومان اجاره بهای سالن می گیرد. در این اوضاع کرونا با رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی و در اختیار داشتن ظرفیت نصف سالن، بلیت را چگونه باید قیمت گذاری کرد که بتوان شبی یک میلیون و پانصد هزار تومان دریافت کرد.

وی بیان کرد: مسئولان محترم به داد ما برسید. نه مسئولان و نه سلبریتی‌ها حمایتمان نمی‌کنند اما خواهشی که دارم این است که به فکر ما باشید. تئاتر می‌تواند جامعه را دچار تحول کند، بیاید دست به دست هم بدهیم تا جامعه را اصلاح کنیم.

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.