به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از العربیه، نتایج یک مطالعه آمریکایی که توسط محققان دانشگاه استنفورد انجام شده است، گزارش می‌کند که میزان پیری ثابت است و بیشتر توسط عوامل بیولوژیکی تعیین می‌شود، نه عوامل محیطی.

شریباد تولگاپورکاراستاد زیست شناسی و مطالعات جمعیت در دانشگاه استنفورد که به بررسی این مطالعه کمک کرده، می‌گوید: برای هر گروه از ارگانیسم‌ها محققان دریافتند که میزان پیری در هر گروهی تقریباً یکسان است اما ممکن است روزی برای انسان این امکان وجود داشته باشد که پیری بیولوژیکی را با دارو کاهش دهد.

از سال ۱۹۵۰، امید به زندگی در جهان نزدیک به ۳۰ سال افزایش یافته است، یعنی از ۴۵ به ۷۲ و طولانی‌ترین عمر‌ها بیش از ۱۱۵ سال است. محققانی که به طور فزاینده‌ای پیر شدن را مورد بررسی قرار می‌دهند، تعیین کردند که این روند صعودی تا کجا می‌تواند پیش رود و آیا طول عمر انسان محدودیتی دارد یا خیر؟

تحقیقات طولانی کردن عمر

تحقیقات مربوط به افزایش طول عمر انسان نیز به یک صنعت در حال رشد تبدیل شده است، شرکت‌هایی مانند Calico با حمایت گوگل میلیارد‌ها دلار در این زمینه سرمایه گذاری کرده اند، اما تاکنون همه این تحقیقات فقط بر روی داده‌های مرگ و میر انسان متمرکز بوده است.

تولگاپورکار گفت: برخلاف آنچه در مطالعه جدید انجام شد و مربوط به تحقیق در مورد پیری در انواع مختلف ارگانیسم‌ها بود، در یافتند عاملی که بتوان گفت برای گونه‌های مختلف اعمال می‌شود، موفقیت زیادی حاصل نشده است.

انسان‌ها و موجودات دیگر

یک تیم بین المللی متشکل از ۴۰ محقق، داده‌های مرگ و میر از ۳۹ گروه هفت جنس اصلی شامل چندین گونه گوریل، میمون، دو گونه لمور یا استرپتودرما و انسان را بررسی کردند. داده‌های مربوط به حیوانات از مطالعات حیوانات وحشی و باغ وحش‌ها گرفته می‌شد، در حالی که هفت منبع داده انسانی از پایگاه داده مرگ و میر انسان و سایر بایگانی‌های تاریخی تهیه شده است که طیف وسیعی از بازه‌های زمانی را شامل می‌شود. قرار بود تمام داده‌های انسانی یک محیط "طبیعی" را نشان دهند که تحت تأثیر پیشرفت‌های اخیر در بهداشت عمومی قرار نگرفت.

در ابتدا، محققان دو معیار امید به زندگی و همچنین برابری سنی، "شکل" منحنی مرگ و میر در طول زندگی را بررسی کردند. آن‌ها نتیجه گرفتند که با وجود تنوع گسترده در محیط گروه‌های مختلف جمعیت، نسبت ثابت به آن برای هر جنس وجود دارد.

خطر مرگ

محققان سپس از یک معادله ریاضی به نام تابع مرگ Siler برای محاسبه تأثیر عوامل مختلف بر خطر مرگ در طول عمر موجودات اصلی استفاده کردند. برخی از معیار‌ها خطر مرگ و میر نوزادان بود که از بالا شروع می‌شود و به سرعت کاهش می‌یابد. دیگری بدون در نظر گرفتن سن (به عنوان مثال سقوط یا تصادفات مرگبار) خطر پایدار مرگ را نشان می‌داد. عامل خطر دیگر برای مرگ و میر عاملی است که با افزایش سن یا میزان پیری افزایش می‌یابد.

تقریباً همه شاخص‌ها از جامعه‌ای به جامعه دیگر تفاوت معناداری داشتند. در جمعیت‌های مختلف، عواملی مانند شکارچیان، بیماری‌ها و محیط‌های مختلف بر مرگ و میر نوزادان و خطر مرگ ناشی از دلایل غیر بیولوژیکی مانند حوادث تأثیر می‌گذارد. اما به نظر می‌رسد که شاخص‌هایی که میزان پیری را تعیین می‌کنند، در هر گروه از موجودات اصلی، از جمله انسان، به سختی متفاوت هستند. هنگامی که محققان سعی کردند هر عامل را به طور جداگانه در معادله خود تغییر دهند، نتیجه این شد که فقط یک عامل تأثیر قابل توجهی در نسبت محاسبه شده بین امید به زندگی و برابری سنی برای هر جنس داشت.

میزان پیری

تولگاپورکار گفت: به نظر می‌رسد تنها عاملی که به نظر می‌رسد بسیار مهم است میزان پیری است. تغییر متغیر "میزان پیری" بر الگوی مرگ و میر یک گونه از موجودات اصلی تأثیر می‌گذارد، در حالی که تغییر سایر پارامتر‌ها تأثیر بسیار کمی داشت. به عبارت دیگر، میزان پیری عامل اصلی تعیین کننده طول عمر موجودات در نژاد‌های مختلف بود و تغییر در میزان پیری به طور چشمگیری الگو‌های مرگ و میر را تغییر می‌دهد.

بسیاری از عوامل مرگ و میر تا حد زیادی توسط خطرات محیطی تعیین می‌شوند برای مثال، حوادث خود به خودی، مانند تصادفات مرگبار که اغلب مربوط به سن نیستند اما اعتقاد بر این است که خطر مرگ ناشی از افزایش سن از نظر زیست شناختی تعیین می‌شود، نظریه‌ای که توسط مطالعه جدید پشتیبانی می‌شود.

عوامل پیچیده

عوامل بیولوژیکی حاکم بر پیری پیچیده است و بسیاری از محققان پیری بیولوژیکی را در سطوح مختلف، از پیوند‌های شیمیایی که با افزایش سن خراب می‌شوند تا جهش‌های ژنتیکی افزایش یافته تا سلول‌هایی که قادر به ترمیم آسیب نیستند، مطالعه می‌کنند.

تولگاپورکار گفت: اگرچه این فرایند‌ها بر پیری حاکم هستند اما به این معنی نیست که میزان پیری انسان همیشه ثابت خواهد ماند.

اگرچه تولگاپورکار با اکثر نتایج مطالعه موافق است، اما وی به برخی مشاهدات اشاره کرد، از جمله اینکه این مطالعه به داده‌های مربوط به انسان‌هایی که از پزشکی مدرن نمی‌دانند متکی است؛ بنابراین، این مطالعه نمی‌تواند تعیین کند که آیا پزشکی مدرن می‌تواند سرعت پیری انسان را تغییر دهد.

او افزود که انسان در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری زندگی می‌کند و از نتایج مطالعه مشخص نیست که آیا این امر تا حدی به دلیل کاهش پیری بیولوژیکی است یا خیر.

بیشتر بخوانید

• موهای خاکستری با رفع استرس می‌توانند رنگ طبیعی خود را بازیابند
• پوست انبه چه فوایدی دارد؟

انتهای پیام/