به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  چند روز قبل ویدیویی منتشر شد که چند دختر نوجوان، ابتدا درگیری لفظی دارند و ناگهان تنش میان آن‌ها به برخورد شدید از نوع کشیدن مو و لگد زدن می‌انجامد، اما در ادامه، دختری به نام "هلیا" میان دشنام‌های رکیک همسالان اش، قمه‌ای نیم متری از شلوارش بیرون می‌کشد و البته به توصیه یکی از دوستانش برای این "شر نشود" از آن استفاده نمی‌کند. تحلیل روانشناختی چنین رفتاری می‌تواند تا حدودی ما را به علل بروز چنین پدیده‌های عجیب و غریبی آشنا کند.

گفته می‌شود که روز گذشته پلیس اصفهان، هلیا و دوستان اش را به همراه خانواده اش فراخوانده است. حال سوال اینجاست که آیا برخورد قضایی و پلیسی می‌تواند برای پیشگیری از بروز چنین حوادثی میسر واقع شود یا خیر؟

احتمال ابتلا به بیش فعالی، سلوک و شخصیت مرزی در هلیا

دکتر امین رفیع پور، روان شناس سلامت و معاون آموزشی سازمان نظام روان شناسی کشور در تحلیل ابعاد روان شناختی هلیا، دختر قمه کش اصفهانی که این روز‌ها حاشیه ساز شده است به خبرنگار اجتماعی رکنا اظهار داشت: هنگامی که یک دختر ۱۲ یا ۱۳ ساله قمه کشی می‌کند و قصد آسیب به دیگران را دارد، لازم است تا زیرساخت‌های شخصیتی او بررسی شود. ممکن است این بچه دچار اختلال بیش فعالی – کم توجهی یا مبتلا به اختلال روانی سلوک باشد. علاوه بر این ممکن است شخصیت او به سمت شخصیت مرزی رفته باشد و همین باعث عدم کنترل هیجاناتش شده باشد.

بیشتر بخوانید: 

حقایقی پنهان از پشت پرده قمه کشی هلیا

تاثیر همسالان از خانواده بیشتر است

این روان شناس سلامت در ارزیابی رفتار پرخاشگرانه این دختر نوجوان گفت: مشاهده فیلم‌های پرخاشگرانه که متناسب سن افراد نیست نیز می‌تواند از جمله عوامل بروز رفتار‌های پرخاشگرانه باشد. این گونه رفتار‌ها قطعاً بر همسالان این دختر تاثیرگذار است و معمولاً تاثیر گذاری همسالان در مواردی بیشتر از خانواده است.

هلیا هنوز طفل است و برخورد قضایی و پلیسی مناسب نیست

رفیع پور در مورد آسیب شناسی برخورد قضایی و پلیسی با افراد کم سن و سال گفت: برخورد پلیسی و قضایی با این موضوعات قطعاً مورد تایید نیست، زیرا این کودک هنوز طفل محسوب می‌شود. بهترین روش برخورد با این موارد، بهره گیری از یک تیم روان شناس مجرب است تا با تحلیل‌های روان شناسی، ارائه رویکرد‌های فرزندپروری و سایر مهارت‌های آموزشی به خانواده این کودک آن‌ها را راهنمایی کنند.

کانون‌های اصلاح تربیت مهارت‌های نامناسب دیگری به نوجوانان آموزش می‌دهد

وی ادامه داد: بررسی‌های روانشناختی برای این کودک ممکن است یکی از انواع اختلالات شخصیت، سلوک، خودبزرگ بینی و تنش‌های خانوادگی باشد. با این حال برخورد قضایی یا قهری حتی درون خانواده امری پسندیده نیست. زمانی این کودکان را به کانون اصلاح و تربیت می‌فرستادند، حال آن که با مراجعه نوجوانان و جوانان به چنین کانون هایی، با توجه به این که از همسالان خود تاثیر پذیری بالایی دریافت می‌کنند، ممکن است حتی مهارت‌های نامناسب دیگری نیز از سایر همسالانشان در آن مراکز فرابگیرند.

آموزش و پرورش به جای تحمیل محفوظات در ذهن بچه‌ها به سمت مهارت آموزی برود

امین رفیع پور در پایان گفت: آموزش و پرورش ما باید به سمتی برود تا مهارت‌های زندگی را از همان لحظاتی که افراد در حال رشد و حرکت به سمت تکامل هستند، فرابگیرند. باید توجه داشت که سنین ۲ تا ۸ سالگی بهترین زمان رشد روانی و جسمی است، بنابراین به مهدکودک‌ها و آموزش و پرورش توصیه می‌شود تا به جای تحمیل حجم زیاد محفوظات، به سمت مهارت آموزی در دانش آموزان و کودکان بروند تا بتوانند در موقعیت‌هایی که احساس تهدید و خطر می‌کنند، توانایی دفاع از خود را داشته باشند.

منبع: رکنا

انتهای پیام/