به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از لیست ورس، افراد مُرده و اسکلت ها، اغلب آخرین چیزی است که ما انتظار داریم در جاذبه‌های گردشگری ببینیم. البته برخی از مکان‌ها هستند که به دلیل وجود بقایای انسانی توسط گردشگران بازدید می‌شوند و اسکلت‌ها و بقایای انسان‌ها هم کاملا در معرض دید آن‌ها قرار می‌گیرند.

جاذبه‌های گردشگری به دلایل دیگری اعم از زیبایی و بکر بودن طبیعتشان گزینه محبوب گردشگران هستند و کمتر کسی انتظار دیدن جسد یا اسکلت را در آن‌ها دارد. برخی از مقاصد گردشگری وجود دارند که افراد مرده یا اسکلت در اطراف آن‌ها قرار گرفته است که احتمالا در مورد آن‌ها نمی‌دانید. در اینجا با چند جاذبه گردشگری که پر از بقایای انسانی هستند، آشنا می شوید.

کوه اورست

کوه اورست مملو از اجساد است. به اندازه‌ای در ضلع شمالی این قله جسد دیده می‌شود که به طور غیر رسمی آن را به Rainbow Ridge یا «ستیغ رنگین کمانی» می‌شناسند. رنگین بودن این ناحیه به دلیل لباس و وسایل متعلق به گردشگران متعدد و راهنما‌هایی است که در آنجا از بین رفته اند. تعداد کل اجساد در اورست مشخص نیست، اما این رقم از سال ۲۰۱۵ بیش از ۲۰۰ نفر اعلام شده است.

یکی از مشهورترین بقایای اجساد اورست «چکمه سبز» است که گفته می‌شود به تسوانگ پالجور تعلق دارد. بدن او از زمان کشته شدن در کولاک در سال ۱۹۹۶ در اورست باقی مانده است. جسد پالجور به این دلیل که کفش‌های سبز داشته به «چکمه سبز» معروف شده است. غاری که جسد پالجور در آن قرار دارد نیز به نام غار چکمه سبز شناخته می‌شود.

اجساد در این مکان اغلب به دلیل هزینه و خطرات موجود در اورست رها می‌شوند. برای بازیابی جسد از اورست، بین شش تا هشت راهنما مورد نیاز است. از طرفی به دلیل یخ زدگی وزن اجساد دو برابر از حالت معمول می‌شود. گفته شده خارج سازی این اجساد هزاران دلار هزینه دارد.

رودخانه زرد

رودخانه زرد چین همیشه مملو از بقایای افرادی است که دست به خودکشی زده اند و یا هنگام شنا غرق شدند. دولت این کشور علاقه‌ای به بازیابی اجساد ندارد و باعث می‌شود افرادی مانند وی شین پنگ جسد‌ها را در ازای پول خارج کنند. شین پنگ، یک پل پیاده رو ایجاد کرده است اجسادی که در رودخانه رها می‌شوند نمی‌توانند از آنجا عبور کنند. او با قایق خود به سمت پل عابر پیاده پارو می‌زند و هر جسدی را که پیدا کند بیرون می‌کشد.

او اجساد را در مکانی نگه می‌دارد و سپس با توصیف آن‌ها در روزنامه سعی در پیدا کردن خانواده و نزدیکان این اجساد می‌کند. هر خانواده باید ۵۰۰ دلار برای این کار پرداخت کند. در سال ۲۰۱۰ شین پنگ گفت که طی هفت سال ۵۰۰ جسد پیدا کرده است.

دخمه مردگان پاریس

در قرن هجدهم، شورای شهر پاریس متوجه شد که فضای قبرستان در حال اتمام است؛ بنابراین آن‌ها توافق کردند که معادن پاریس را به یک دخمه تبدیل کنند و آن را با بقایای بیش از شش میلیون نفر که در گورستان‌های پراکنده در شهر دفن شده اند، پُر کنند. در ابتدا کسی که جمجمه‌ها و استخوان‌ها را به داخل دخمه منتقل می‌کرد آن‌ها را رها می‌کرد، اما پس از مدتی کارگران شروع به مرتب سازی جمجمه و استخوان‌ها کردند.

بسیاری از بازدیدکنندگان هرگز نمی‌توانند میلیون‌ها استخوان و جمجمه‌ که در امتداد این تونل ۲ کیلومتری قرار گرفته اند را ببینند. این تونل به یک راه پله و دخمه اصلی می‌رسد. در انتهای دخمه راه پله دیگری قرار دارد که به قسمت‌های فوقانی این مکان منتهی می‌شود.

موزه لندن

حدود ۲۰ هزار اسکلت در یک مخزن زیرزمینی در موزه لندن نگهداری می‌شود. این مخزن با دیوار‌های بتنی ساخته شده و از دید گردشگران پنهان مانده است. این مکان، مرکز زیست باستان شناسی انسان نامیده می‌شود که بزرگترین مجموعه منفرد بقایای طبقه‌ای انسان در آن قرار دارد. اسکلت‌ها به افرادی تعلق دارد که از زمان رومی‌ها تا قرن ۱۹ بر انگلیس حکومت می‌کردند.

آن‌ها در جعبه‌های مقوایی با برچسب «اسکلت انسان» یا «اسکلت نوزاد انسان» ذخیره می‌شوند. این موزه اجساد را برای مطالعه تاریخ لندن نگهداری می‌کند. به عنوان مثال، مورخان پس از تجزیه و تحلیل اسکلت‌ها دریافتند که مردم قرون وسطی، دندان‌های بهتری نسبت به مردم در عصر کاوش داشتند.

دریاچه روپکاند

دریاچه روپکاند در اوتاراکند هند به دلیل اسکلت هایش معروف است. این دریاچه پوشیده از یخ است، اما وقتی یخ ذوب می‌شود با یک نگاه بیش از ۲۰۰ اسکلت انسان که در لبه آن پراکنده هستند، می‌توان دید. این اسکلت‌ها برای اولین بار در طول جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۲ کشف شد. در ابتدا انگلیسی‌ها مظنون بودند که آن‌ها بقایای سربازان ژاپنی هستند که قصد داشتند دزدکی به هند وارد شوند.

آن‌ها بعداً فهمیدند که اسکلت‌ها خیلی قدیمی هستند. مورخان در سال ۲۰۰۴ مجددا از این دریاچه بازدید کردند و تأیید کردند که استخوان‌ها متعلق به افرادی هستند که در حدود سال ۸۵۰ میلادی به دلیل طوفان تگرگ کشته شده اند. آن‌ها پس از اینکه به طور مداوم با تگرگ‌هایی به اندازه توپ کریکت مورد اصابت قرار گرفتند، جان خود را از دست دادند.

دیوار بزرگ چین

دیوار بزرگ چین، در مجموع حدود ۲۱ هزار کیلومتر طول دارد و احتمالا محبوب‌ترین سازه ساخته شده در چین باستان است. این بنا توسط چندین امپراطور ساخته شده و ساخت آن با دستور شی هوانگ حدود ۲۲۱ قبل از میلاد آغاز شده است. در زمانی که امپراتور چین شی هوانگ دستور ساخت دیوار را داد، محکومین و سربازان بیشترین نیروی کار آن را تشکیل دادند. تخمین زده می‌شود که در آن زمان ۴۰۰ هزار کارگر در حین ساخت و ساز دیوار چین جان خود را از دست داده اند. اعتقاد بر این است که بیشتر کشته شدگان در داخل دیوار دفن شده اند.

منبع: Listverse

انتهای پیام/