به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آذر ۱۳۹۹ بود که دکتر مصطفی جلالیفخر که افزون برآنکه متخصص بیماریهای داخلی است، نویسنده و منتقد سینما هم هست از الهام پاوهنژاد اینگونه یاد کرد: «ما از بین هنرمندان، افراد زیادی را داریم مانند خانم الهام پاوهنژاد که در فضای مجازی مطرح هستند و از روز اول شیوع کرونا، در کنار کادر درمان، شروع به اطلاعرسانی کرده و نقش مثبت داشتهاند.» گفتوگویی که به بهانه نامه جنجالی بهروز افخمی به وزیر بهداشت انجام شد. از پاوهنژاد پرسیدیم گمان میکند بعد از گذشت بیش از شش ماه از آن روزها و تحت فشار اقتصادی که عمل به شعارهایی، چون #در_خانه_بمانیم را عملا نامیسر کرده است، همچنان میتوان به کمک چهره شناختهشده بودن، در کنار کادر درمان ایستاد، اطلاعرسانی کرد و نقش مثبت داشت؟
او با بیان این که «واقعیت این است که ما در شروع این اتفاق میتوانستیم نقشی مثبت در زمینه اطلاعرسانی و جاانداختن لزوم عمل به دستورات کادر درمان داشته باشیم»، ادامه میدهد: «اما از نقطهای به بعد، همانطور که اشاره کردید تحت فشار اقتصادی و بیجواب ماندن این سوال که چه کسی پاسخگوی یک ماه، سه ماه، شش ماه یا یک سال کار نکردن منِ نوعی است، طبیعتا ناچار شدیم مجددا کارمان را آغاز کنیم. من معتقدم آنچه ما میگوییم از نقطهای به بعد، دیگر نه تبلیغِ عمل به درخواستهایی، چون #در_خانه_بمانیم که ضد تبلیغ آن است. چون با تاکید مکرر ما بر آن، کسانی هستند که گمان کنند هنرمندان سر گنج نشستهاند، در خانهاند و کار نمیکنند، حالشان هم خیلی خوب است و دستورالعمل صادر میکنند که دیگران هم کار نکنند و در خانه بمانند. در صورتی که ابدا اینگونه نیست.»
بیشتربخوانید
پاوهنژاد که تا پیش از قرمز شدن وضعیت کرونا در شهر تهران مشغول تمرین نمایش «لاموزیکا» بود، میگوید: «کافی است به یاد بیاوریم اهالی فرهنگوهنر، چند نفر از عزیزانشان را در همین دوران که روی صحنه و جلوی دوربین در حال کار بودند، از دست دادند؟ پرویز پورحسینی، کریم اکبریمبارکه، اکبر عالمی و... ما هنرمندان بسیاری را از دست دادیم و هنرمندان بسیاری به این بیماری دچار شدند که خوشبختانه سلامتیشان را به دست آوردند. اینها اگر نتیجه لزوم کار کردن و فراهم نبودن شرایط #در_خانه_بمانیم نیست، پس نتیجه چیست؟ این در حالی است که چه من و چه دیگر دوستان هنرمندم بارها و بارها شنیدهایم که خب! یک مدت کار نکنید! نسازید! تئاتر و سریال و فیلم سینمایی نسازید! و... واقعا این باور وجود ندارد که در میان خانواده فرهنگوهنر، نهایتا به تعداد انگشتان دو دست سوپراستار مولتیمیلیارد که در تصور عامه مردم هست، وجود دارد و باقی همه عادیاند، همه اجارهخانه دارند، هزینه رفتوآمد دارند، خرج خوردوخوراک دارند و باید علیرغم تصاعد روزبهروز قیمتها، زندگیشان را بچرخانند.»
او با اشاره به این که «در چنین شرایطی مگر میتوان همچنان در خانه ماند، درخانهماندن را تبلیغ کرد، کار نکرد و از دیگران خواست کار نکنند؟!»، میافزاید: «قطعا نمیشود و به همین علت است که میگویم تاکید بر درخانهماندن از نقطهای به بعد تبدیل به ضد تبلیغ میشود.»
یکی دیگر از اتفاقاتی که حولوحوش نام شما رخ داد واکسن ایرانی زدنتان به همراه اعضای گروه نمایش «لاموزیکا» بود. به نظرتان چرا به جای تقدیر بابت داوطلبشدن برای تزریق واکسن ایرانی، از سوی عدهای با واکنشهایی عجیبوغریب مواجه شدید؟
بخش عظیمی از این اتفاق به علت اشتباه فاحش و حتی غیرقابل بخشش آقای شاهین صمدپور در استوری اینستاگرامشان رخ داد. هنگامی که ایشان مدعی شدند وزارت بهداشت و مسئولین تولید واکسن «کووایران برکت» به جای اعتمادسازی عمومی، با سلبریتیها قرارداد بستهاند تا آنها واکسن بزنند و ترس مردم اینطور بریزد، ادعایی که به هیچ عنوان صحت نداشت. با من به هیچ عنوان نه قراردادی بسته و نه حتی تماسی گرفته شده بود و این در حالی بود که چنین اتفاقی در تمام دنیا رخ میداد و به عنوان مثال در آمریکا به سلبریتیها پول میدادند تا متقاضی تزریق واکسن فایزر شوند. ما اگر این کار را در ایران میکردیم هم، کار اشتباهی نکرده بودیم اما نکردیم و متهم شدیم!
شایعه ساختند که واکسنزدن ما، نمایش بوده است و فقط پول گرفتهایم تا تبلیغ کنیم و کسی از خود نپرسید منِ نوعی، شخص من، همکارانم و دیگر دوستانم که واکسن ایرانی زدند، قرار نیست بتوانیم شب، سرمان را با آرامش بر زمین بگذاریم؟! ما چه میزان باید بیوجدان باشیم که چنین کاری کنیم؟! چه میزان پول باید به ما بدهند که ما را بخرند؟! و ما باید چه میزان از انسانیت تهی شده باشیم که راضی به چنین کاری شویم؟! بعد از اعتراضات ما بود که آقای صمدپور که ادعای کذبش موجب به وجود آمدن این تصور نادرست شد، مجددا در اینستاگرامش عذرخواهی کرد و نوشت بعد از تماس دوستانش با او که از چهرهها و هنرمندان شناختهشده و قابل اعتماد متقاضی تزریق واکسن ایرانی بودهاند، متوجه شده که اشتباه کرده است.
اشاره کردید که با شما تماسی برای تزریق واکسن ایرانی گرفته نشده بود، چهطور داوطلب شدید؟
من از آقای شهرام گیلآبادی، مدیرعامل خانه تئاتر درخواست کردم پیگیر این ماجرا باشیم و همانطور که تعدادی از اهالی تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی که مشغول کار در پروژههای تصویری هستند از امکان تزریق واکسن برخوردار شدهاند، ما نیز دست کم برای آن تعداد از اهالی تئاتر که اکنون روی صحنهاند و به همین واسطه امکان استفاده از ماسک و رعایت فاصله ایمن اجتماعی با یکدیگر را ندارند، درخواست واکسن کنیم تا به عنوان شاغلانِ گروه پرخطر در الویت قرار بگیرند.
این امکان به وجود نیامد تا این که یک روز دیدم، سیدعلی صالحی، واکسن «کوویران برکت» تزریق کرده است. با او تماس گرفتم و گفتم من هم میخواهم با گروهم واکسن بزنم که او هم لطف کرد و پیگیری کرد. تعداد واکسن هم محدود بود و در ابتدا به من گفتند فقط خودت میتوانی واکسن بزنی که نپذیرفتم و گفتم این اتفاق باید برای اعضای گروهم هم بیافتد و همهمان باید با یکدیگر بزنیم و اینطور شد که قبل از شروع اجرایمان، دوز دوم را هم خواهیم زد.
چیزی در این مورد شنیدهاید که ظاهرا اهالی دنیای تصویر، عوامل پروژههای سینمایی، تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی قبل از شروع به کار در هر سریال یا فیلم سینمایی، از امکان تزریق واکسن برخوردارند؟
بله، به عنوان مثال از دوست و همکار خوبم، لاله اسکندری شنیدم که بعد از ابتلایی سخت به کرونا، بالاخره توانسته است واکسن بزند و طبق آنچه شنیدهام واکسن به تعداد بسیار کم و کمتر از انگشتان یک دست و صرفا به بازیگران که جلوی دوربین هستند و نه عوامل پشت صحنه، تزریق میشود.
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام/