ذبیح الله پورشیب، کاپیتان تیم ملی کاراته کشورمان در گفت و گو با خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره حذف از المپیک توکیو به واسطه قوانین عجیب و غریب فدراسیون جهانی کاراته عنوان کرد: با اصرار شهرام هروی، سرمربی تیم ملی به مسابقات کسب سهمیه پاریس رفتم تا در کنار مهدی زاده باشم و البته برایم خیلی ناراحتکننده بود. افرادی را میدیدم مسابقه میدهند که بارها و بارها آنها را شکست داده بودم و من شانس این را داشتم تا در المپیک حضور پیدا کنم. نفر دوم رنکینگ المپیک هستم، اما در المپیک حضور پیدا نخواهم کرد.
او افزود: این چند روز بسیار برایم سخت گذشت و با خودم کلنجار رفتم، اما به خاطر هروی و مهدی زاده به پاریس رفتم. فدراسیون جهانی کاراته منشور المپیک را زیر پا گذاشت و با این اقدام خود، ناعادلانه المپیک را از من گرفت. شاید سرنوشت من این گونه بود، اما هر بار که به روی تاتامی رفتم، جنگیدم، کم نیاوردم و سرم را با قدرت بالا می گیرم؛ چون نتایج من کاملا مشخص است. مبارزه کردم و شکست نخوردم، اما اسیر بی عدالتی و بی مهریهای خارج از تاتامی شدم.
پورشیب گفت: وظیفه من جنگیدن روی تاتامی و اتفاقات بیرون آن از عهده من خارج است. من تمام تلاشم را کردم و شخصیت و اخلاقم این گونه است که با آخرین توان مبارزه کنم. بالاخره المپیک میآید و میرود و همه چیز تمام میشود، اما خیلی چیزها برای من مشخص شد. افراد را خیلی بیشتر شناختم و بالاخره زندگی همین است و زمان میگذرد.
کاپیتان تیم ملی کاراته درباره راه نیافتن امیر مهدی زاده به المپیک توکیو عنوان کرد: متاسفانه امیر مهدیزاده نتوانست سهمیه المپیک را بگیرد. همه ناراحت شدیم؛ چرا که او شایستگی حضور در المپیک را داشت. شرایط مسابقات به گونهای بود که شخص او باید در این زمینه پاسخگو باشد. مهدی زاده کاراته کای بزرگ و یکی از برترین سبک وزنهای دنیا است. جای او در المپیک خالی است. امیدوارم در آینده اتفاقات خوبی برای او بیفتد.
پورشیب درباره شائبه دریافت پاداش یکسان با سجاد گنج زاده، المپین کاراته کشورمان بیان کرد: در جریان نیستم و کسی مستقیماً در خصوص پاداش با من صحبت نکرده است. من هم چشمداشتی ندارم؛ چرا که المپیک مهمترین چیزی بود که به آن میاندیشیدم. اگر مسئولان بخواهند کاری را دلی انجام دهند، بستگی به خودشان دارد؛ اما من فکرم معطوف به این چیزها نیست. ارزش و اهمیت دادن به ورزشکاران مهمتر از اهدای پاداش به آنها است. امیدوارم اگر هر کاری میکنند، واقعی باشد و به شانتاژ رسانهای خلاصه نشود. قطعا ارزش من از پاداشهایی که قرار است بدهند، خیلی بیشتر است.
او در مورد عملکرد مسئولان استان ایلام اظهار کرد: برای من کاراته و کشورم مهم هستند. مسئولان استان ایلام تا به این جا که هیچ کاری نکرده اند. به غیر از علی شاهی، مدیر کل ورزش استان که بسیار انسان درست و شایستهای است، کسی با من صحبتی نکرده است. گویا این همه سال که من مدال گرفتم به چشم کسی نیامده است و اصلا برایشان مهم نیست. کسی که مدال میگیرد، در همان لحظه به چشم مسئولان میآید و بعد از آن هم همه چیز فراموش میشود. نباید از هیچ مسئولی انتظار داشت. به نظر میرسد برخی به فکر خودشان هستند و منی که ورزشکار هستم و بارها پرچم کشورمان را به اهتزاز در آورده ام، تنها زمانی اهمیت دارم که مدال بگیرم و بعد از آن دیگر کنار میروم.
او افزود: دلم به حال خودم می سوزد که برخی مسئولان ما فقط و فقط حرف میزنند. بالاخره روزی این پست و مقامها عوض میشود و یک روزی این صندلی به فرد دیگری میرسد، اما مسئولان فراموش نکنند از کجا به کجا رسیدند و فراموش نکنند که در آینده این صندلیها برای آنها نیست. بهتر است اگر روزی بازنشسته شدند یا به هر دلیلی رفتند، نام نیکی از آنها جاودانه بماند. متاسفانه تا به این جا که ورزشکار برایشان مهم نبوده است. از دید آنها ورزشکاری که مدال میگیرد، برای خودش میگیرد. منتی نیست! من برای کشورم این کار را انجام میدهم و با قدرت ادامه میدهم؛ چون کشورم و خاکم را دوست دارم و با غرور بازی میکنم. ۱۵ یا ۱۶ سال است روی تاتامی زحمت کشیده ام، اما هیچکس مرا ندیده است.
پورشیب در مورد عملکرد تیم ملی کاراته در المپیک اظهار کرد: امیدوارم تیم ملی کاراته با نفراتی که در المپیک دارد، بهترین نتایج را کسب کند؛ چرا که تمامی نفرات اعزامی شایستگی این را دارند تا بهترین مدالها را کسب کنند.
او در خصوص تعویق رقابتهای سوپر لیگ عنوان کرد: درباره تعویق مسابقات سوپر لیگ امسال باید فدراسیون و سازمان لیگ پاسخگو باشند، اما من طبق وظیفه و تعهدی که به تیم دانشگاه آزاد دارم، باید برای این تیم در زمان مقرر بازی کنم.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/