به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،«روزاسه» نوعی بیماری التهابی مزمن پوستی است که به طور معمول صورت را هدف قرار می‌دهد و در بسیاری از موارد با آکنه، اگزما و یا واکنش‌های پوستی آلرژیک اشتباه گرفته می‌شد.

با این حال روزاسه یک عارضه کاملا متفاوت است و علائم اصلی آن شامل برافروختگی صورت، تحریک پوست و جوش هستند. از جمله دیگر نشانه‌های غالب این بیماری می‌توان به سرخ شدن سریع پوست و مشکلات چشمی اشاره کرد.

آشنایی با بیماری

«روزاسه» بیماری شایعی به شمار می‌رود و بر اساس گزارشی از مرکز اطلاعات زیست فناوری آمریکا، مجموعا ۱ الی ۲۰ درصد از جمعیت کره زمین به آن مبتلا هستند. از آن جایی که تعداد زیادی از بیماران روزاسه به درستی تشخیص داده نمی‌شوند، احتمال می‌رود که آمار واقعی بسیار بیشتر از رقم مذکور باشد.

همچنین در حال حاضر هیچ درمان قطعی و ۱۰۰ درصدی برای روزاسه وجود ندارد و پزشکان اکثرا با استفاده از دارو‌های خوراکی و فرآورده‌های موضعی بر علامت درمانی بیماری تکیه می‌کنند. در این میان به نظر می‌رسد که برخی از مواد غذایی و حتی نوشیدنی‌ها مانند محصولات لبنی، غذا‌های پر ادویه، کافئین و الکل منجر به تشدید علائم شوند. دیده شده که قرار گیری طولانی مدت در معرض آفتاب هم یکی دیگر از عوامل افزایش وخامت بیماری محسوب می‌شود.

«روزاسه» در بانوان شیوع بیشتری از مردان دارد و به طور معمول پس از ۳۰ سالگی خود را نشان می‌دهد. تصاویری که مشاهده می‌کنید، نمای ظاهری روزاسه در افراد مبتلا است:

انواع

طبق طبقه بندی ارائه شده از جانب آکادمی پوست آمریکا، ۴ نوع اصلی از بیماری روزاسه وجود دارد:

- روزاسه اریتماتوز تراژنتیک: علائم این مدل شامل تغییر رنگ پوست، گر گرفتگی و رگ‌های خوبی قابل مشاهده هستند.

- روزاسه پاپولوپوسچولار: نشانه‌ها متشکل از برافروختگی، تورم و بیرون زدگی‌هایی مشابه آکنه هستند.

- روزاسه فیماتوس: در این نوع از روزاسه پوست ضخیم می‌شود و ظاهری برجسته به خود می‌گیرد.

- روزاسه چشمی: در این مدل نیز چشم‌ها تحریک و قرمز می‌شوند و پلک‌ها هم احتمال تورم دارند.

حالتی تحت عنوان روزاسه استروئیدی نیز مد نظر قرار می‌گیرد که به دنبال مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئید‌ها به خصوص در درمان بیماری‌های پوستی درماتیت و ویتیلیگو رخ می‌دهد.

نشانه‌ها

علائم روزاسه از هر فرد به فرد دیگر دستخوش تغییرات مختلفی می‌شود. با این حال در افرادی که پوست روشن دارند معمول‌تر است. لازم به ذکر است که تشخیص روزاسه در این افراد به خاطر رنگ پوست و تضاد واضحی که ایجاد می‌شود، آسان‌تر خواهد بود. اما مواردی که در ادامه ذکر می‌شوند، شایع‌ترین نشانه‌های روزاسه به شمار می‌روند:

- تغییر رنگ مزمن پوست: مانند آن که فرد رژگونه دائمی زده و یا دچار آفتاب سوختگی شده باشد.

- افزایش ضخامت پوست: این وضعیت غالبا بینی را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و آقایان را بیش از بانوان درگیر می‌کند.

- گر گرفتگی: این علامت مربوط به زمانی است که صورت به طور موقتی تیره‌تر می‌شود و ممکن است از صورت تا گردن و یا حتی قفسه سینه را هم در بر بگیرد. در مجموع فرد احساس ناخوشایندی از گرمای شدید پوست خود خواهد داشت.

- برجستگی‌ها و جوش‌های پوستی: برجستگی‌های کوچک، قرمز و آکنه مانند که شاید چرکی نیز باشند.

- رگ‌های خونی قابل مشاهده: این رگ‌ها که رگ‌های عنکبوتی یا عارضه تلانژکتازی (گشادشدگی مویرگی) نامیده می‌شوند، اکثرا گونه ها، پل بینی و بخش‌های دیگر از قسمت مرکزی صورت را درگیر می‌سازند.

- تحریک و سوزش چشم ها: فرد ممکن است دچار تحریک چشم، آبریزش و یا حتی خونریزی از چشمان شود. پلک‌ها قرمز و متورم می‌شوند (بلفاریت) و در نهایت این حالت ناخوشایند فرد را بسیار اذیت خواهد کرد. به ندرت دید تار خواهد شد. گفتنی است که روزاسه حدودا ۵۰ درصد از افراد مبتلا را با عارضه چشمی نیز آزار می‌دهد.

علل ریشه‌ای

متخصصین همچنان نتوانسته اند به علت مشخصی در راستای تفسیر عوامل اثرگذار در بروز روزاسه دست یابند. با این حال بسیاری بر این باور هستند که فاکتور‌های زیر در اکثر موارد تعیین کننده وقوع بیماری خواهند بود:

- ناهنجاری در رگ‌های خونی: شمار زیادی از پزشکان متخصص پوست و مو معقتد هستند که گر گرفتگی و ایجاد رگ‌های عنکبوتی در ناحیه صورت به واسطه ناهنجاری‌های عروقی رخ می‌دهند. البته معلوم نیست که چه چیزی باعث التهاب رگ‌های خونی می‌شود.

- مایت پوستی به نام دمودکس فولیکولاروم: این مایت که یک انگل میکروسکوپی است، معمولا بدون هیچ مشکلی روی پوست انسان زندگی می‌کند. با این حال به نظر می‌رسد که مبتلایان به روزاسه تعداد بیشتری از این مایت‌ها را روی سطح پوست خود داشته باشند. مشخص نیست که مایت‌ها باعث روزاسه می‌شوند و یا روزاسه سبب افزایش تعداد آنها!

- باکتری هلیکوباکتر پیلوری: این باکتری روده‌ای تولید موادی که سبب گشادی رگ‌های خونی می‌شوند را تحریک می‌کند و به همین دلیل کارشناسان احتمال می‌دهند که در ایجاد روزاسه دخیل باشد.

- سابقه خانوادگی: از آن جایی که اغلب مبتلایان به روزاسه سابقه خانوادگی از این بیماری دارند، ممکن است یک مولفه ژنتیکی یا ارثی نیز وجود داشته باشد.

درمان‌های دارویی و خانگی

هرچند در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری روزاسه وجود ندارد، اما بدون علامت درمانی نیز نشانه‌ها به مرور زمان بدتر می‌شوند. از این رو ترکیبی از درمان‌های دارویی و خانگی در کنار تغییر سبک زندگی بهترین رویکرد ممکن خواهد بود:

- کرم‌های پوستی از جمله آنتی بیوتیک‌های موضعی، بنزوئیل پروکساید، ترتینوئین و آزلاییک اسید به کاهش التهابات و تغییر رنگ پوست کمک می‌کنند و ممکن است یک الی دو بار در روز استفاده شوند. البته باید توجه داشته باشیم که مصرف خودسرانه این دارو‌ها به هیچ عنوان مجاز نیست و حتما باید به صلاح دید پزشک معالج استفاده شوند.

- آنتی بیوتیک‌های خوراکی یکی دیگر از درمان‌های رایج در روزاسه متوسط تا شدید هستند. به نظر می‌رسد که این شیوه از درمان در مقایسه با دارو درمانی پوستی در مدت زمان کوتاه تری پاسخ دهد. از جمله این آنتی بیوتیک‌ها می‌توان به تتراسایکلین، مینوسایکلین و ارتیرومایسین اشاره کرد.

- گا‌ها از درمان لیزری به منظور کمک به کاهش رگ‌های خونی و تلانژکتازی استفاده می‌شود. هرچند این پروسه مقداری دردناک است، اما بیشتر بیماران بدون نیاز به مواد بی حس کننده از پس آن بر می‌آیند. روش مذکور می‌تواند لایه اضافه تشکیل شده پوست را بردارد و طی زمان ظرافت از دست رفته را جبران کند.

درمان‌های خانگی و تغییرات سبک زندگی شامل موارد زیر خواهند بود:

- پرهیز از مالش و یا لمس مکرر صورت

- شست و شوی صورت با شوینده‌های ملایم فاقد الکل و مواد محرک دیگر

- پرهیز از مصرف فرآورده‌های آکنه زا. این محصولات با انسداد غدد عرق و منافذ پوست سبب تشدید روزاسه می‌شوند

- استفاده از ضد آفتاب‌های با طیف گسترده هنگام خروج از خانه

- پرهیز از قرار گیری در آب و هوای بسیار سرد و یا بسیار گرم

- دوری از غذا‌هایی که خیلی تند یا تحریک کننده هستند

- خودداری از مصرف کرم‌های استروئیدی بدون تجویز پزشک

منبع:عصرایران

انتهای پیام/