به گزارش خبرنگار احزاب و تشکلهای گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، مناظرات انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری آغاز شده است؛ مناظراتی که به مردم کمک خواهد کرد تا نامزد مقبول خود را از میان مناظره کنندهها انتخاب کنند؛ تا الان یک مناظره با محوریت موضوعات اقتصادی برگزارشده و امروز شاهد دومین مناظره انتخاباتی با موضوع فرهنگی، سیاسی و اجتماعی خواهیم بود. اما به راستی نامزدها دراین مناظره به چه سوالات سیاسی باید پاسخ دهند؟
اولین حوزهای که نامزدها میتوانند نظرات خود را درباره آن بیان کنند موضوعهای مربوط به سیاست داخلی دولتشان است. آنها میتوانند بحث را از وزیران و کابینه مورد نظرشان شروع کنند، زیرا این مردان کابینه هستند که مجری بسیاری از سیاستها داخلی خواهند بود. اما همواره جنجالیترین بخش مناظرات سیاسی مسائل مربوط به آزادیهای مدنی است؛ نامزدها میتوانند درباره این موضوع به مواردی مانند مواجه دولت شان با مطبوعات و رسانه ها، مقوله نقد ونقادی، برخورد با مخالف و دیگر شئون آزادی اشاره کنند.
موضوع بعدی میتواند نقش زنان در تعاملات سیاسی_اجتماعی باشد موضوعی که همواره برای بخش اعظمی از پایگاه رای نامزدها یعنی زنان حائز اهمیت بوده است و در این راستا بعضی از کاندیداهای ریاست جمهوری وعدههایی هم داده اند که در صورت انتخاب، یک یا دو تن از وزیران خود را از میان زنان انتخاب خواهندکرد.
غیر از این مباحث میتوان از نامزدها درباره مسائل کلان سیاسی هم سوال کرد مثل تعامل با سایر قوا،تعامل با احزاب و سایر طیفهای سیاسی، شایسته سالاری، سیاست کنترل جمعیت و...
مسئله تحزب گرایی از آن موضوعاتی است که کمتر نامزدی تا به حال از آن سخن گفته است و نگاه نامزدهای ریاست جمهوری به احزاب و تحزب گرایی در ایران میتواند حائز اهمین باشد.
موضع بعدی که تاحدی به مطالبه مردم هم تبدیل شده است موضوع شفافیت است. نامزدها میتوانند نقطه نظرات خود را درباره شفافیت و لزوم استفاده از آن در ارکان مختلف دولت خود با مردم صحبت کنند. قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات یکی ازآن ریز موضوعاتی است که در حوزه شفافیت میتواند مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
عدالت وفسادستیزی دیگری سوالی است که میتواند نامزدها را به چالش بکشد. آنها میتوانند درباره بسترهای فساد زا در قوه مجریه و راه حلهایی که درباره برخورد با این موضوع میتوان تجویز کرد گفتگو کنند.
بعضی از کارشناسان مشکل اقتصادی در ایران را سیاسی میدانند نامزدها میتوانند برنامه دولتشان را برای رفع مشکلات سیاسی اقتصادی مانند وضع قوانین و لایحه، ایجاد وزارتخانه یا نهادی جدید و... ارائه دهند.
موضوع دیگر نقش مردم و نگاه نامزدهای ریاست جمهوری به این نقش است. آنان باید برای جلب نظر آرا مستقیم با مردم سخن بگویند و به آنان این اطمیمنان را بدهند که در تشکیل دولت آینده شان نقش بسزایی دارند.
همچنین باتوجه به این که ۴ سال تا پایان موعد سند چشم انداز ۱۴۰۴ فرصت باقی است نامزدها باید تشریح کنند که چه تصمیماتی برای تحقق این سند در دولت خود اتخاذ خواهند کرد. سندی که جهت تبیین افقی برای توسعهٔ ایران در زمینههای مختلف فرهنگی، علمی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام تدوین شده است.
حوزه دیگری که نامزدها باید درباره آن سخن بگویند سیاست خارجی است؛ برجام را میتوان مهمترین ریز موضوع در این حوزه بیان کرد. این توافق که میراث دولت گذشته است میتواند محل مناقشه بین نامزدها شود و اساسا از چنان اهمیتی برخوردار است که منجر به یک دوقطبی در مناظرات سیاسی گردد. احتمالا کلید واژههایی مانند تعامل با جهان، مذاکره، برجام، زبان دنیا و... از پرتکرارترین کلمات این قسمت خواهد بود. همچنین با توجه به ادامه پیدا کردن تحریمهای آمریکا نامزدها میتوانند سیاستهای خود را در مواجه با این تحریمها بیان کنند.
مذاکرات وین هم که در حال حاضر در جریان است نظر نامزدها را میتواند به خود جلب کند تا نقطه نظراتشان را بیان کند.همچنین مسئله بعدی که میتواند مورد توجه قرار گیرد روابط ایران با چین و روسیه و نظر نامزدها درباره توافق نامه ۲۰ و ۲۵ ساله با این کشورها است. موضوعی که هیچیک از کاندیداهای فعلی اشارهای به آن نداشتهاند؛ حتی مهرعلیزاده و همتی که در قبال برجام موضع مشخصتری داشته و آن را تنها راهکار شرایط فعلی میدانند.
محل مناقشه دیگر قطعا fatf خواهد بود موضوعی که در مناظره اول هم شاهد اختلافات نامزد ها پیرامون آن بوده ایم. سیاست منطقه ای و تعامل با کشور های همسایه هم از دیگر موضوعات سیاست خارجه خواهد بود هر چند که می توان پیش بینی کرد بیشتر بحث نامزد ها در مورد برجام و توافق با آمریکا باشد امابا توجه به اینکه ایران با پانزده کشور همسایه است موضوع سیاست منطقه ای را از اهمیت ویژه ای برخوردار می کند.
باید دید تا ساعتی دیگر نامزد های ریاست جمهوری به چه سوالات سیاسی پاسخ می دهند و برنامه های دولت شان را در حوزه سیاست داخلی و خارجی چگونه تبیین می کنند.
امین پاکزاد
انتهای پیام/