حجت الاسلام و المسلمین معین شرافتی سخنران و پژوهشگر مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره ویژگی منحصر به فرد امام صادق در میان اهل بیت (ع) گفت: امام صادق (ع) در بین تمام ائمه بیشترین شاگردان را به خود اختصاص داده است تا جایی که چهار هزار شاگرد در تاریخ برای ایشان نقل شده است، افرادی که در جستجوی نور معرفت بودند و آن را جز در خانه فرزند رسول خدا (ص) نیافتند، افرادی از همه اقشار و در تمامی سنین.

بیشتر بخوانید

• توصیه امام صادق(ع) به جوانان امروز/ چگونه شیعه از نابودی نجات پیدا کرد؟

وی افزود: یکی از شاگردان امام صادق (ع) فردی است به نام عبدالله بن جندب که در ایام جوانی خدمت امام صادق (ع) می‌رسد و از ایشان نصایح و سفارش‌هایی را می‌گیرد و بر اثر عمل به آن فرمایشات به جایی می‌رسد که وقتی از محضر فرزند ایشان امام کاظم (ع) مرخص می‌شود، امام هفتم به حاضرین در مجلس می‌گویند که همگی باید از عبدالله الگو بگیرند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: حتی خود فرزند جندب بعد از سال‌ها و در سنین کهنسالی وقتی از امام رضا (ع) می‌پرسد که آیا از من راضی هستید؟ حضرت می‌فرمایند به خدا و جان پیامبرش سوگند که نه تنها ما بلکه خدا و پیامبرش نیز از تو راضی هستند. آری با پیروی از نصایح ائمه و عملیاتی کردن آن‌ها انسان به جایگاهی می‌رسد که مورد رضایت امام زمانش است و حتی توسط حضرت به دیگران به عنوان یک الگو و سرمشق معرفی می‌شود.

حجت الاسلام شرافتی اظهار کرد: قبل از بیان این حدیث گرانقدر، لازم است برای آشکارتر شدن جایگاه نصایح امام جعفر صادق (ع) و ایجاد انگیزه بیشتر، جملاتی از مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای در معرفی این حدیث نورانی بیان کنم که ایشان فرمودند: «این روایت، پر از حکمت است. واقعاً همه چیزهائی که ما برای خُلقیات شخصی مان، معاشرت‌های اجتماعی‌مان، فعالیت‌های عمومی‌مان و برای بنای تمدن اسلامی نیاز داریم در این روایت و نظائرش پیدا می‌شود.

وی تصریح کرد: بنابراین باید حدیث سفارش‌های امام صادق (ع) به عبدالله بن جندب را یک نمونه مهم و کارا از دستورالعمل‌هایی دانست که عمل به آن هم موجب ارتقاء معرفتی و جایگاه شخصی و فردی می‌شود، آن هم با کسب آن حد از رضایت امام معصوم و هم با عمل دسته جمعی، راهی برای رسیدن به تمدن اسلامی شمرده می‌گردد.

این پژوهشگر مذهبی افزود: حضرت در این حدیث گرانقدر می‌فرمایند «یَا عَبْدَ اللَّهِ لَقَدْ نَصَبَ إِبْلِیسُ حَبَائِلَهُ فِی دَارِ الْغُرُورِ فَمَا یَقْصِدُ فِیهَا إِلَّا أَوْلِیَاءَنَا»؛ امام صادق (ع) در ابتدای سفارشات خود دشمن قسم خورده بشریت، یعنی ابلیس را معرفی کردند و شکارگاه‌ها و ابزار شکار وی را یادآور شده است. حضرت می‌فرمایند که ابلیس در این دنیا هدفی جز گمراه کردن دوستان ما اهل بیت (ع) ندارد، او آمده تا در این دنیا که سرای فریب و نیرنگ است دوستان اهل بیت (ع) را شکار کند.

حجت الاسلام شرافتی ادامه داد: امام در ادامه می‌فرمایند که البته دوستان و اولیای ما دنیاشناسی صحیحی دارند و از جهان بینی دقیقی بهره می‌برند و، چون آخرت را مدام در نظر می‌گیرند فریفته شیطان نشده و دنیادوستی شیطانی را به چهره واقعی اش که به مانند مار و اژد‌هایی ترسناک و دشمنی در کمینگاه است می‌بینند. چهره آنکه شیطان و ابلیس تنها برای گمراه کردن دوستان و شیعیان اهل بیت (ص) دست به کار می‌شوند معلوم است، زیرا تنها این دسته هستند که در دایره زندگی خدا قرار دارند و پیروان دیگر فرقه‌ها گمراه هستند و نیازی به قوای شیطانی برای گمراه کردن آن‌ها نیست.

وی تصریح کرد: امام صادق علیه السلام در بین این سفارش‌ها به ذکر خطر زبان و چشم پرداخته و اینگونه بیان داشتند «أَقِلَّ اَلنَّوْمَ بِاللَّیْلِ وَ اَلْکَلاَمَ بِالنَّهَارِ فَمَا فِی اَلْجَسَدِ شَیْءٌ أَقَلَّ شُکْراً مِنَ اَلْعَیْنِ وَ اَللِّسَانِ»؛ یعنی کمتر در شب بخواب و کمتر در روز صحبت کن که همانا مادر حضرت سلیمان به فرزندش نصیحت کرد اگر زیاد بخوابی از اعمال خیر کمی بهره می‌گیری و در قیامت تهی دست هستی.

این کارشناس مذهبی توضیح داد:، اما در چه هنگامه‌هایی ابلیس می‌تواند ضربات کاری خود را وارد سازد که افراد آلوده به گناه شوند؟ در این حدیث حضرت از شکارگاه‌ها و ابزار شکار ابلیس یاد کرده و بیان داشتند آن روز‌هایی که افراد با گرفتاری‌های دیگر مؤمنان روبرو شده، اما بی تفاوتی نسبت به آن نشان می‌دادند یا آن اوقاتی که افراد نسبت به نماز خود کاهلی کرده و برای ادای واجبات از خواب خود نگذشتند، زمان‌هایی است که خود را در معرض شکست‌های تلخ از ابلیس قرار داده اند.

حجت الاسلام شرافتی افزود: در این سفارش‌ها که امام صادق (ع) به عبدالله بن جندب جوان کردند عنوان شده که کسانی از مکر‌های شیطانی در امان هستند و در دنیا و آخرت سعادتمند هستند که از آنچه دیگران از آن لذت می‌برند، می‌هراسند و به جای آن اهل انس با خدا هستند و مرگ را مکرراً به یاد می‌آورند. این‌ها اهل محاسبه روزانه هستند یعنی اعمالشان را مورد بررسی قرار می‌دهند و وقتی ببینند کار نیکی کرده اند بر آن می‌افزایند و اگر ببینند اشتباهات و خطا‌هایی داشته اند توبه می‌کنند و آن را ترک می‌کنند تا در آخرت رسوا نشوند.

وی در پایان گفت: متاسفانه امروزه می‌بینیم حتی برخی به عنوان یک سخن دینی به گونه‌ای حرف می‌زنند که افراد در انجام گناهان شجاع شده و این ناشی از یک دلخوشی کاذب نسبت به رحم و عطوفت الهی است. مطلبی که به صراحت توسط امام صادق (ع) رد شده، چرا که حضرت بیان داشتند «یَا اِبْنَ جُنْدَبٍ یَهْلِکُ اَلْمُتَّکِلُ عَلَى عَمَلِهِ وَ لاَ یَنْجُو اَلْمُجْتَرِئُ عَلَى اَلذُّنُوبِ اَلْوَاثِقُ بِرَحْمَةِ اَللَّهِ»؛ یعنی‌ای پسر جندب آن کسی که بر اعمالش تکیه کند هلاک است و آن کسی که به دلیل امید به رحمت الهی نسبت به انجام گناهان دلیر باشد هم هلاک است.

انتهای پیام/