بانوی لژیونر ووشوی کشورمان درباره قهرمانی اش در مسابقات WIF توضیحاتی را بیان کرد.

الهه منصوریان، قهرمان ووشوی جهان و لژیونر کشورمان در گفت و گو با خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره قهرمانی اش در مسابقات wif و سطح این مسابقات اظهار کرد: این مسابقات آن قدر سطح بالایی دارد که به لحاظ روحی، روانی و جسمانی باید شرایط ایده آل داشته باشیم تا وارد این رقابت‌ها شویم. اکنون ۳۰ سال از عمر ورزشی ام می‌گذرد و بعد از این همه سال، توانستم وارد این سازمان شوم.

او درباره این که برای گرفتن کمربند قهرمانی چند مسابقه باید بدهد، گفت: من برای کسب کمربند قهرمانی باید ۴ مسابقه بدهم تا قهرمان شوم و هر مسابقه را باید پیروز شوم. در صورت باخت در هر کدام از مسابقات، دوباره ماه‌ها و حتی سال‌ها مبارزه ام عقب می‌افتد؛ به دلیل این که برای دفاع از کمربند کسی که قهرمان می‌شود، باید منتظر بمانم. هدفم این است که در همین دوره و ۴ مسابقه پیش رو بتوانم قهرمان شوم و کمربند را بگیرم. 

آرزو داشتم وارد مسابقات wif شوم 

او ادامه داد: خیلی وقت پیش آرزو داشتم که وارد سازمان wif شوم تا بتوانم مدال و جام بگیرم و بعد از آن کمربند قهرمانی را کسب کنم. این مسابقه ورودی من به سازمان به نام سوپرفایت بود که مسابقه سخت و سنگینی است که خود سازمان wif برای ورود ورزشکار تازه وارد برگزار می‌کند.

منصوریان گفت: سازمان wif بهترین بازیکنان خود را مقابل ما قرار می‌دهد تا بازی کنیم؛ اگر لیاقتش را داشته باشیم، وارد سازمان می‌شویم و اگر در  بازی سوپرفایت حذف شویم،  شانس ورود بعدی به سازمان را نداریم.

قهرمان ووشوی جهان درباره مسابقه بعدی اش گفت: مسابقه بعدی به زودی مشخص می‌شود و بیشتر از یک ماه دیگر طول نمی‌کشد؛ چون این مسابقات باید هر یک ماه به یک ماه برگزار شوند.

تاپ

من برای ۵ مسابقه با سازمان wif قرارداد بسته ام 

منصوریان درباره وضعیت قراردادش با سازمان بزرگ ووشوی چین گفت: من برای گرفتن کمربند قهرمانی ۵ مسابقه با سازمان wif قرارداد بستم و پنجمین پیروزی ام به قهرمانی سبک وزن چین ختم می‌شود. در کل چین، به عنوان قهرمان سازمان wif معرفی می‌شوم و بعد از آن به مدت یک سال از کمربند قهرمانی ام در مسابقاتی که ۳ ماه یک بار برگزار می‌شوند، باید دفاع کنم و پس از آن می‌توانم از سازمان بیرون بیایم.

قهرمان ووشوی جهان درباره هدف و برنامه اش برای مسابقات آینده گفت: هدف و تمرکزم معطوف به مسابقات سازمان wif است؛ چون برای اولین بار یک بانوی ایرانی می‌تواند کمربند قهرمانی را به ایران بیاورد. چین مهد ووشوی دنیا محسوب می‌شود و کسب کمربند قهرمانی مانند گرفتن قهرمانی از بهترین‌های دنیا است. من با بهترین‌های ووشوی دنیا در چین مبارزه می‌کنم و امیدوارم بتوانم مدال را بگیرم. بعد از آن ان‌شاءالله هدفم این است که برای تیم ملی ایران یک طلای المپیک آسیایی را بگیرم و آخرین مسابقه‌ای است که من برای تیم ملی در سال ۲۰۲۲ مبارزه می‌کنم.

او درباره این که بعد از مسابقات المپیک آسیایی از تیم ملی خداحافظی می‌کند، گفت: به احتمال زیاد در صورتی که در این مسابقات مدال طلا بگیرم، از تیم ملی ووشو خداحافظی می‌کنم. در غیر این صورت همچنان مبارزه می‌کنم تا طلا را بگیرم.

خیلی سریع پاداش قهرمانی ام در مسابقات wif را دادند 

منصوریان درباره درآمدش از مسابقات wif گفت: اگر من در مسابقات جهانی و آسیایی شرکت می‌کردم، فقط به خاطر افتخار و شادی دل مردم بود و درباره مسابقات wif هم به همین صورت است. اولین هدفم کسب کمربند قهرمانی است و بعد از آن مباحث مالی نیز اهمیت دارند. زمانی که برای تیم ملی ووشو مسابقه دادم، ۲ سال بعد جایزه اش را به من اعطا کردند؛ اما این جا ۲ ساعت بعد از پایان بازی پاداش من را پرداخت کردند.

تاپ

فدراسیون ووشو یک پیام تبریک هم به من ارسال نکرده است 

قهرمان ووشوی جهان درباره واکنش فدراسیون ووشو به پیروزی اش در سازمان wif گفت: من روز بیست و پنجم مرداد باید به صورت آنلاین در مجمع فدراسیون ووشو، به عنوان نماینده ورزشکاران حاضر شوم؛ اما جالب است این را بدانید که فدراسیون ووشو تا امروز حتی یک تبریک خشک و خالی هم به من نگفته است. ایرادی ندارد، من دلخور نمی‌شوم.

او افزود: فدراسیون ووشو خانه من است؛ جایی که شب و روز در آن جا تمرین کرده ام و خودم را فرزند ووشو می‌دانم. خیلی عجیب است که فرزندی برای خانواده‌اش تا این حد بی اهمیت باشد! خدا را شکر که حالا فدراسیون ووشو جزء فدراسیون‌های موفق کشور ما است؛ اما این فدراسیون موفق، رفیق و پدر هرگز یک پیام تبریک برای فرزندش نفرستاد!

او خاطر نشان کرد: البته من دیگر بزرگ شده ام، یک سری مسائل را نمی‌بینم و به دنبال اهداف بزرگتری هستم. می‌دانم که اولین مسابقه من آخرین مسابقه‌ام است و نمی‌گذارم مسئله‌ای تمرکز مرا به هم بریزد. از همه مردم و آن‌هایی که مثل من در یک روستا زندگی کرده‌اند تا سلبریتی‌هایی که اسمشان را تریلی نمی‌کشد، تشکر می‌کنم. همه آن‌ها به من تبریک گفتند و من را حمایت کردند، دست همه آن ها را می‌بوسم.


بیشتر بخوانید


انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار