به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از the muse، سندرم ایمپاستر یک پدیده روانی است که در آن افراد نمیتوانند موفقیتهایشان را بپذیرند. بر خلاف آنچه شواهد بیرونی نشان میدهد که فرد با رقابت و تلاش به موفقیت رسیده، خود فرد تصور میکند که لیاقت موفقیت را ندارد و فریبکار است. این سندروم بسته به سابقه، شخصیت و شرایط فرد میتواند انواع مختلفی نیز داشته باشد.
دکتر والری یانگ، آن را به زیر گروههایی طبقه بندی کرده است: کمالگرا، ابَر انسان، استعداد ذاتی، تکرو و متخصص.
یانگ از طریق تحقیقات شخصی خود چندین نوع شایستگی را که افراد درحال درگیری با اعتماد به نفس خود سعی در پیروی از آنها دارند، کشف کرده است. خواندن آن میتواند برای شناسایی عادتها یا الگوهای بدی که ممکن است شما را از توانایی بالقوه باز دارد، مفید باشد.
در زیر خلاصهای از این شایستگیها وجود دارد بنابراین میتوانید ببینید که آیا خودتان را میشناسید یا خیر. همچنین چند نمونه از مواردی که ممکن است در زندگی روزمره با آنها ارتباط داشته باشید و همچنین سوالاتی که میتوانید از خود بپرسید را ارائه میدهیم.
۱- کمالگرا
کمالگرایی و سندرم ایمپاستر اغلب دست به دست هم میدهند. به این فکر کنید که افراد کمالگرا بیش از حد اهداف بالایی را برای خود تعیین میکنند و وقتی در رسیدن به هدفی موفق نمیشوند، دچار تردید عمده نسبت به خود میشوند. این گروه همچنین میتوانند افراد کنترل کنندهای باشند که احساس میکنند اگر میخواهند کاری درست انجام شود، خودشان باید این کار را انجام دهند.
آیا در اینکه جزو این گروه هستید، تردید دارید؟ این سوالات را از خود بپرسید:
آیا در تفویض اختیار مشکل زیادی دارید؟ آیا حتی در صورت توانایی انجام چنین کاری، از نتایج آن ناامید و ناراضی هستید؟
آیا احساس میکنید کارتان همیشه باید ۱۰۰% عالی باشد؟
برای این نوع، موفقیت به ندرت رضایتبخش است، زیرا آنها معتقدند که میتوانستند عملکرد بهتری هم داشته باشند. اگر میخواهید از فرسودگی شغلی جلوگیری کنید، قناعت پیدا کنید و اعتماد به نفستان را پرورش دهید. بزرگداشت موفقیتها ضروری است.
بیاموزید که اشتباهات خود را به عنوان بخشی طبیعی از روند کار مشاهده کنید. علاوه بر این، خودتان را مجبور کنید پروژهای را که ماهها برای آن برنامهریزی کرده اید شروع کنید. حقیقت این است که هرگز "زمان مناسب" وجود نخواهد داشت و کار شما هرگز ۱۰۰ ٪ بیعیب نخواهد بود. هرچه زودتر بتوانید آن را بپذیرید، وضعیت بهتری خواهید داشت.
۲- اَبَر انسان
افرادی که این پدیده را تجربه میکنند، فکر میکنند که در بین همکاران واقعی شرکت، تقلبی هستند و اغلب خودشان را مجبور میکنند که برای مناسب و برابر بودن با دیگران بیشتر و بیشتر کار کنند. اما این فقط پوششی کاذب برای عدم امنیت آنها است و ممکن است کار بیش از حد نه تنها به سلامت روان آنها بلکه به روابطشان با دیگران آسیب برساند.
مطمئن نیستید جزو این دسته هستید؟
آیا حتی بعد از این که کارهای لازم آن روز را به پایان رسانده اید، بیشتر از بقیه اعضای تیم خود در دفتر میمانید؟
آیا وقتی کار نمیکنید دچار استرس میشوید و این زمان را کاملاً بی فایده میدانید؟
آیا شما سرگرمیهای خود را کنار گذاشته اید و فدای کار میشوید؟
آیا فکر میکنید که به طور واقعی عنوان خود را به دست نیاورده اید (با وجود مدارک و موفقیتهای فراوان)، بنابراین احساس میکنید برای اثبات ارزش خود باید سختتر و طولانیتر از اطرافیان کار کنید؟
معتادان به کار مبتلا به سندرم ایمپاستر، در واقع به اعتبار سنجی ناشی از کار، و نه به خود کار، معتاد هستند. خود را برای دور کردن از کسب اعتبار از منابع خارجی آماده کنید. هیچ کس نباید بیش از خودتان قدرت ایجاد احساس خوب در شما را داشته باشد، حتی هنگامی که رئیستان به پروژه شما مهر تایید میزند.
همانطور که با اعتبار سنجی داخلی بیشتر آشنا میشوید و میتوانید اعتماد به نفس درونی خود را که بیانگر مهارت و شایستگی شما است پرورش دهید، میتوانید سرعتتان را بسنجید و میزان کار معقول را ارزیابی کنید.
۳- استعداد ذاتی
یانگ میگوید این افراد معتقدند که آنها باید یک نابغه طبیعی باشند. بدین ترتیب، شایستگی خود را برخلاف تلاششان، بر اساس سهولت و سرعت قضاوت میکنند. به عبارت دیگر، اگر تسلط بر کاری طولانی مدت طول بکشد، احساس شرم میکنند.
این نوع ایمپاسترها، درست مثل کمالگرایان هستند، اما فقط براساس انتظارات مضحک، خود را قضاوت نمیکنند بلکه آنها نیز بر اساس درست کردن کارها در اولین تلاش، خود را قضاوت میکنند. وقتی آنها قادر به انجام کاری به صورت سریع یا روان نیستند، زنگ خطرشان به صدا در میآید.
مطمئن نیستید این مورد مربوط به شما است؟
آیا عادت دارید که بدون تلاش زیاد به برتری برسید؟
آیا سابقه دریافت رتبه A در همه کارهایی که دارید انجام میدهید، دارید؟
آیا در دوران کودکی به شما مرتباً گفته میشد که در خانواده یا گروه همسالان خود "باهوش" هستید؟
آیا وقتی با شکست روبرو میشوید، اعتماد به نفس شما پایین میآید؟
آیا شما معمولاً از چالشها اجتناب میکنید، زیرا امتحان کردن چیزی که در آن مهارت ندارید بسیار ناخوشایند است؟
برای عبور از این مرحله، سعی کنید خود را به عنوان یک کار در حال پیشرفت ببینید. دستیابی به کارهای بزرگ شامل یادگیری مادام العمر و مهارت سازی است. به جای سرزنش خود هنگامی که به استانداردهای دلخواه خود نرسیدید، رفتارهای خاص و قابل تغییر را شناسایی کنید که میتوانید با گذشت زمان بهبود ببخشید.
به عنوان مثال، اگر میخواهید تأثیر بیشتری در دفتر کار داشته باشید، تمرکز بر بهبود مهارتهای خود بسیار سودمندتر از سوگند خوردن به چیزی که در آن مهارت ندارید، هنگام سخنرانی در جلسات است.
۴- تکرو
مبتلایان به این نوع ایمپاسر احساس میکنند با درخواست کمک، تقلبی بودنشان آشکار میشود به همین دلیل یانگ آنها را تکرو مینامد. مستقل بودن مشکلی ندارد، اما نه در حدی که کمک را رد کنید تا بتوانید ارزش خود را ثابت کنید.
این سوالات را از خود بپرسید:
آیا با قاطعیت احساس میکنید باید به تنهایی کارهای خود را انجام دهید؟
"من به کمک کسی احتیاج ندارم. " آیا این شبیه شما است؟
بدانید نیاز به کمک شرم آور نیست. اگر نمیدانید چطور کاری را انجام دهید، از یک همکار بپرسید. اگر نمیتوانید نحوه حل مسئله را بفهمید، از یک ناظر یا حتی یک مربی حرفهای مشاوره بگیرید.
۵- متخصص
متخصصان صلاحیت خود را بر اساس اینکه چه چیز و چه مقدار میدانند و میتوانند انجام دهند، اندازه میگیرند. با اعتقاد بر اینکه هرگز به اندازه کافی آگاهی نخواهند داشت، از بیتجربه یا غیرقابل شناخت معرفی شدن میترسند.
آیا از مراجعه به آگهیهای استخدام طفره میروید مگر اینکه تک تک شرایط را برآورده کنید؟
آیا دائماً به دنبال آموزش هستید، زیرا فکر میکنید برای موفقیت باید مهارت خود را ارتقا دهید؟
حتی اگر مدتی در جایگاه خود بوده اید، آیا میتوانید احساس کنید که هنوز به اندازه"کافی" نمیدانید؟
درست است که همیشه چیزهای بیشتری برای یادگیری وجود دارد. تلاش برای جمع آوری مهارتهای خود قطعاً میتواند به شما کمک کند تا به طور حرفهای پیشرفت کنید و شما را در بازار کار حفظ کند. اما اگر خیلی زیاد غرق شوید، تمایل به جستجوی بی پایان اطلاعات بیشتر میتواند نوعی طفره رفتن باشد.
تمرین یادگیری در زمان مناسب را شروع کنید. این بدان معناست که به جای احتکار دانش، مهارت را درصورت نیاز به آن کسب کنید.
بیشتر بخوانبد
انتهای پیام/
عنوان: متعادل سازی حقوق کارکنان رسمی وزارت نفت و استخدام نیروی دولتی از طریق درآمد حاصله
خواهش میکنم مطالب این نامه را به عنوان یک طرح اقتصادی به رییس جمهور آینده که احتمالا جناب آقای ریسی می باشد برسانید. از کار کنان این رسانه که دارای ضریب نفوذ بالاتری نسبت به افراد معمولی جامعه دارند تقاضا دارم این طرح را به رییس جمهور آینده بدهند.
حوضه¬ی فعالیت اینجانب برق قدرت می باشد و در شرکت های برق منطقه ای، پالایشگاه، خاتم الانبیائ پدافند هوایی ارتش و ... سابقه ی فعالیت دارم.
متاسفانه نیروهای رسمی نفتی در پالایشگاه و پتروشیمی حقوقی 3 تا 6 برابر نیروهای شرکت¬های دولتی و وابسته دولتی دیگر می¬گیرند.
من با داشتن کارشناسی ارشد و تجربه ی کاری در ارگان های مختلف صنعتی به وضوح دیده ام که این حقوق زیاد به خاطر تخصص بالاتر نیست. برای مثال در زمینه ی برق کارهای برق منطقه ای چند مرتبه از کارهای برقی سایر ارگانها بالاتر و سخت تر است. من قطعا با توجه به سوابقی که دارم میگویم که در زمینه برق کارهای انجام گرفته در برق منطقه ای به مراتب سخت تر از پالایشگاه است. و این تبعیض حقوقی به خاطر تخصص نیست.
خودتان می دانید انسانها در زمانهای گذشته شرایط زندگی سختی داشتند پس انسان از لحاظ بدنی این مقاومت را دارد. اما تبعیض روح آدم را می آزارد و انسان را متلاشی می¬کند. متاسفانه نماد تبعیض حقوقی مهندسان و کارکنان نفتی هستند.
با توجه به حقوق بالای افراد رسمی نفتی که به طور متوسط 5 برابر مهندسان سایر ارگان هاست می توان یک طرح ارایه کرد که حقوق افراد نفتی از بازنشستگان نفتی تا کارکنان فعلی اگر حقوقشان نصف یا ثلث بشود می توان افراد تازه نفس را به صنعت تزریق کرد و کار ایجاد کرد. البته این یه طرح خارق العاده نیست که شما از آن اطلاع نداشته باشید، ولی بینهایت ساده و تاثیر گذار و عملیاتی است.
من خواهش میکنم حقوق افراد رسمی نفتی را به شدت تعدیل کنید و هرآنچه در گذشته گرفته اند از آن ها پس بگیرید.
من با تجربه ای که در خیلی از ارگان ها دارم در زمینه برق قاطعانه میگویم که مهندسان برق منطقه ای و بتانیر خیلی از افراد پالایشگاه نفت سطح کاری بالاتری دارند.
با این طرح می توان شاید خیلی و خیلی بیشتر از 100 هزار نفر جدید را استخدام کرد که برای کنترل و خنثی کردن احتمالی اعتصابات و ... نفتی ها این افراد را استخدام همان پالایشگاه نفت بکنید که هم کار آنها راحت تر شود و هم نتوانند اعتراض کنند.
با توجه به آمار مرکز ایران در سال 97 کارکنان وزارت نفت 112 هزار نفر هستند که این آمار شامل بازنشستگان نمی شود و قطعا تعداد بازنشستگان در همین حدود یا بیشتر از اینهاست.
لذا خواهش میکنم این طرح را جدی بگیرید جدی بگیرید جدی بگیرید و عمل کنید.
مطمئن باشید این یک گام عالی برای تحول اقتصادیست.
میدونستی متوسط درآمد کارکنان وزارت نفت تو سال 97 برابر 17 میلیون تومن بوده
وزارت نفت 65 هزار کارکن رسمی داره
متوسطش 17 بوده
اگه دولت حقوق نفتی ها رو نصف یا ثلث کنه میتونه 100 هزار نفر دیگه رو استخدام کنه از راه این درآمد
کل جامعه مهندسی و ما تحول پیدا میکنه
کاش که این طرح یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری بود
در حالی که کار کارکنان برق منطقه ای و شرکت های تکنسینی وابسته شون مثلا در اراک بتانیر خیلی سخت تره ولی اونا نصف نفتی ها هم نمی گیرن
با طرح تعدیل حقوق نفتی ها هم تبعیض که نابود کننده روح مردمه از بین میره هم 100 هزار نفر میتونن بدون هیچ هزینه ای استخدام بشن
به این میگن یه طرح عالی
کاش میشد
مهندسان جهاد کشاورزی یک پنجم نفتی ها هم نمیگیرن
کل جامعه مهندسی یه طرف این زالو های اقتصادی یه طرف
تبعیضه که قلب آدمو درد میاره مگرنه انسان از لحاظ فیزیکی میتونه مثل قدیم فقط شب عید ئپولو بخوره
البته من به شخصه از خدامه که نفتی بشم و منظورم شخصی نیست
گام های لازم برای اینکار:
1- استخدام 100 هزار نفر جدید
2- برای جلوگیری از اعتراضات نفتی ها این افراد برای چند ماه به صورت کار آموز در خود پالایشگاه ها کار کنند تا هم کار یاد بگیرند و هم کارکنان رسمی نفتی به این نتیجه برسند که فرد جایگزین آموزش دیده جای آنها وجود دارد
3- اگر رسمی نفتی ها اعتراض کردند و خواستند از پالایشگاه ها ی داخلی در بیایند و به کشورهای رقیب منطقه ای برونند حقوقهای نجومی و غیر منصفانه ی گذشته آنها مطالبه شود یعنی حداقل نصف حقوقی که تا به حال از جیب بیت المال خورده اند حضرت علی وار گرفته شود. و همچنین مقدار قابل توجهی جریمه به عنوان جریمه ی کار آموزی و حرفه ای شدن از آنها گرفته شود.
4- بعد از آرام شدن ماجرا می توان بخشی از 100 هزار نفر را به جاهای دیگر دولت تزریق کرد.
تبعیضه که قلب آدمو درد میاره مگرنه انسان از لحاظ فیزیکی میتونه مثل قدیم فقط شب عید پلو بخوره
قطعا باید بت بزرگ این تبعیض از بین بره
انشاله از رییس جمهور مطالبه بشه تا با ارایه لایحه به مجلس حقوق نفتی ها متعادل بشه
با انگیزه دادن به مردم با روش متعادل سازی میشه کوه رو جابه جا کرد
ما همه سربازای کشوریم چه برق باختری چه شرکت توزیع و .... مارو دور نندازید
اگه یه رسمی نفتی با این طرح ناراحت میشه کل ملت ایران شاد میشن
65 هزار نفر ناراحت شن
200 هزار نفر خوشحال
یک ملت امیدوار
انشاله
گرچه فقط یک آرزوست
جالبه که قراردادی های نفتی ها و برق منطقه ای ها و توزیع ها و ... در یک رنج حقوقی اند
یک مهندس با مدرک کارشناسی ارشد در برق منطقه ای نزدیک به زمان بازنشستگی در سال 99 نزدیک به 12 میلیون حقوق میگیره
در حالی که یک فرد با سمت مهندسی و بدون مدرک مهندسی که به صورت رسمی نفتی استخدام شده و هنوز در حال کاره بین 20 تا 30 میلیون حقوق میگیره
در حالی که برق منطقه ای از لحاظ ولتاژی خیلی بالاتره و کارش خیلی تخصصی تر و سخت تره
جالب نیست
#متعادل سازی حقوق رسمی نفتی ها
همیشه در نمازم دعایم این است ،
شکر خدایی که در طول زندگی ام
استاد خدامی و استاد رؤیایی و فضه را به من نشان داد .