دل نوشته همسر شهید بلباسی؛
بین من و خانطومان یک عزیز است + عکس
بلای جبران ناپذیری که تماشای زیاد تلویزیون بر سرتان می‌آورد
بر اساس مطالعه دانشمندان دانشگاه کلمبیا، تماشای زیاد تلویزیون به ویژه در دوران میانسالی و پیری می‌تواند به طور جدی سلامت مغز را به خطر اندازد.
به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مدیکال اکسپرس، سه مطالعه جدید نشان می‌دهد افراد میانسالی که به طور منظم برای سرگرمی به تلویزیون مراجعه می‌کنند، بیشتر در خطر کاهش قوه استدلال و حافظه خود هستند.
محققان دریافتند که حتی میزان متوسط تماشای تلویزیون با عملکرد بدتر در آزمون‌های شناختی در افراد مسن ارتباط دارد. بینندگان منظم تلویزیون نیز دچار آتروفی مغزی بیشتری می‌شوند.
محققان نمی‌توانند بگویند که آیا تلویزیون مستقیما در پس این اتفاق است، یا اینکه این اتفاق به دلیل موقعیت نشسته افراد هنگام تماشای تلویزیون رخ می‌دهد.
پریا پالتا، استادیار علوم پزشکی و اپیدمیولوژی دانشگاه کلمبیا می‌گوید: من فکر نمی‌کنم این لزوما تماشای تلویزیون باشد که برای سلامت مغز مضر است، اما ممکن است به طور بالقوه یک معیار سنجش رفتار کم تحرک باشد.
هر سه مطالعه در همایش بهداشت، پیشگیری، سبک زندگی و سلامت قلب و عروق انجمن قلب آمریکا ارائه شد. یافته‌های ارائه شده در جلسات پزشکی تا زمانی که در یک مجله معتبر منتشر نشود، مقدماتی در نظر گرفته می‌شود.
دکتر میچ الکیند، رئیس انجمن قلب آمریکا، رئیس بخش تحقیقات نتایج بالینی مغز و اعصاب و علوم جمعیت در بخش مغز و اعصاب دانشگاه کلمبیا معتقد است که این می‌تواند منطقی باشد که بی‌تحرکی طولانی مدت می‌تواند سرانجام قدرت مغز افراد را از بین ببرد.
او گفت: قطعا به نظر من کم تحرکی و عوارض جانبی آن مانند چاقی، فشار خون و دیابت می‌تواند منجر به تجمع تدریجی آسیب مغزی در طول زمان شود. مغز همچنین از طریق رگ‌های خونی تامین می‌شود و بیماری‌های قلب و رگ‌های خونی می‌توانند منجر به مشکلات مغزی مانند کاهش شناختی و حتی زوال عقل شوند.
زمان تلویزیون بیشتر، ماده خاکستری کمتر
در مطالعه پالتا تقریبا ۶۵۰۰ شرکت کننده حضور داشتند که از اواسط دهه ۱۹۸۰ تا اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی تماشای تقریبا یکسان تلویزیون را در مدت زمان شش ساله داشتند. افراد در سه گروه قرار گرفتند؛ کسانی که هرگز یا به ندرت تلویزیون تماشا می‌کردند، کسانی که گاهی اوقات تماشا می‌کردند و کسانی که اغلب یا بیشتر اوقات تماشا می‌کردند.
پالتا می‌گوید: ما دریافتیم در مقایسه با شرکت کنندگانی که گزارش کردند خیلی کم تلویزیون تماشا می‌کنند، مشارکت کنندگانی که به میزان متوسط یا زیاد تلویزیون مشاهده کرده‌اند، بر اساس عملکردشان در آزمون‌های شناختی بیش از ۱۵ سال، حدود ۷ ٪ کاهش در عملکرد شناختی داشتند؛ در مطالعه دوم نیز از داده‌های ARIC استفاده شده است، اما روی حدود ۹۷۰ نفر با عادات نسبتا پایدار تماشای تلویزیون که تحت اسکن‌های مغزی اضافی برای ردیابی تغییرات در ساختار مغز خود قرار گرفته‌اند، متمرکز شده است.
او می‌افزاید ماده خاکستری مغز در کنترل عضلات، بینایی، شنوایی، تصمیم گیری و سایر عملکرد‌های مهم مغزی نقش دارد. هرچه حجم ماده خاکستری در مغز فرد بیشتر باشد، توانایی یادآوری و استدلالش به طور معمول بیشتر است. مطالعه سوم نیز روی ماده مغزی خاکستری متمرکز بود، اما از مجموعه متفاوتی از داده‌های حاصل از مطالعه طولانی مدت توسعه ریسک عروق کرونر در بزرگسالان جوان استفاده شد. حدود ۶۰۰ نفر به طور متوسط ساعاتی را که روزانه در مقابل تلویزیون گذراندند در طول بازدید‌های بعدی که هر پنج سال یکبار طی دو دهه انجام می‌شد، مورد بررسی قرار گرفتند. بیست سال از مطالعه گذشته و محققان اسکن مغزی MRI را برای ارزیابی میزان ماده خاکستری هر شرکت کننده انجام دادند.
به گفته رایان داگرتی، دانشجوی فوق دکترا در گروه اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی هاپکینز بلومبرگ، این مطالعه همچنین نشان داد که مشاهده بیشتر تلویزیون با حجم کمتری از ماده خاکستری مغز در اواخر زندگی ارتباط دارد. برای هر ساعت تماشای اضافی تلویزیون، به طور متوسط ۰.۵ ٪ ماده خاکستری از بین می‌رود، شبیه به میزان سالانه خرابی مغز در سالمندان.
تاثیر ورزش بر کاهش یا افزایش ساعات تماشای تلویزیون
در تمام مطالعات، فعالیت بدنی و عادات ورزشی افراد بر ارتباط بین ساعاتی که به تماشای تلویزیون می‌گذرانند و کاهش عملکرد مغز و حجم ماده خاکستری تاثیر نداشت.
این یافته‌ها حاکی از آن است که این رفتار کم تحرک ممکن است خطری منحصر به فرد در رابطه با سلامت مغز و شناخت ایجاد کند. این یافته مهمی است، زیرا اکنون کاملا پذیرفته شده است که نوروبیولوژی زوال عقل، از جمله آتروفی مغز، در دوران میانسالی آغاز می‌شود. این دوره‌ای است که می‌توان رفتار‌های قابل تغییر مانند تماشای بیش از حد تلویزیون را هدف قرار داده و کاهش داد تا پیری سالم مغز را تقویت کند.
الکیند می‌گوید: دویدن ایده خوبی است، می‌توانید روزانه ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی داشته باشید، اما اگر باقی وقت خود را در دفتر کار پشت میز بنشینید و به هیچ وجه حرکت نکنید، ممکن است برخی از مزایای ورزش را از دست بدهید. به طور کلی من می‌گویم هر چه حرکت بیشتر باشد، سلامت شما در دوران میانسالی و پیری بیشتر است. سعی کنید در هر ساعت فعالیت داشته باشید، حتی اگر مجبور باشید برای انجام آن یک برنامه مشخص داشته باشید. این احتمال نیز وجود دارد که سایر فعالیت‌های کم تحرک از نظر ذهنی برای سلامتی مغز در آینده مضر نباشد.
پالتا گفت: تماشای تلویزیون چیزی است که ما آن را به عنوان یک رفتار کم تحرک از نظر شناختی منفعل طبقه بندی می‌کنیم، یک رفتار کم تحرک که به تمرکز و فکر زیادی احتیاج ندارد. این در مقایسه با رفتار‌های کم تحرک ذهنی فعال مانند خواندن است که تحریک شناختی بیشتری دارد یا به کار مغز بیشتری نیاز دارد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
