به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، هنر سنگ تراشی، هنری سخت و اما میراثی ارزنده است که آموزش آن می تواند راهی مناسب برای احیا و زنده ماندن این هنر باشد. در این هنر برای تولید فرآورده های سنگی پس از استخراج سنگ از معدن با استفاده از اره های دو سر اقدام به برش آن به قطعات کوچک کرده و پس از حمل آن به کارگاه های سنگتراشی بر اساس نقشه آن را می تراشند سپس توسط دستگاه تراش سنگ را به شکل اصلی و مورد نظر در می‌آورند.

آخرین مرحله تولید سوهان کاری است که پس از این عمل محصول به صورت مطلوب در می‌آید و به منظور ایجاد نقوش مختلف در فرآورده های سنگی پس از سوهان کاری آن را در اختیار قلمزن قرار می‌دهند و قلمزن تصویر مورد سفارش را با استفاده از قلم های آهنی روی سنگ های سخت حکاکی می‌کند. صنعت سنگ تراشی از دیرباز بوده وهست و انواع و اقسام آن در طول تاریخ به خوبی مشاهده می شود.

این هنر به صورت مجسمه های قدیمی، ستون های سنتی ، سنگ نوشته های قدیمی، کتیبه ها و طراحی های باستانی و سنگ های تراشیده شده معماری های قدیم و غیره و همچنین به شکل سنگ آسیاب های آبی، اعم از آسیاب های گندم یا روغن کشی ها وجود دارد و هم اکنون به سنگ های مازاری ها یا همان حناسائی ها و سنگ های ارده ریزی محدود می شود.

اهمیت این هنر سخت، اما زیبا، به سنتی بودن آن است و هرگز دستگاه نمی‌تواند در این صنعت جایگزین سازه‌های دست‌ساز شود .

هنر سنگتراشی به شماره ثبتی ۱۳۰۸ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

هنرمند سنگ‌تراشی مهریزی با آموزش و انتقال هنر سنگ تراشی به فرزند و نوه، خود سعی در حفظ این میراث خانوادگی و اجدادی نموده است.

مکان‌های زیادی نظیر سنگ های حناسایی مازاری در طول سالهای گذشته به دست این هنرمند مهریزی با سنگ‌ آراسته شده است.

انتهای پیام/پ