به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  نجوم یکی از جذاب‌ترین و در عین حال رازآلودترین حوزه‌های دانش است و متخصصان این رشته سال‌هاست می‌کوشند آگاهی بشر در مورد اجرام آسمانی را افزایش دهند.

منجمان و اخترشناسان برای تحقیق درباره فضا از ابزار‌های مختلفی استفاده می‌کنند. به‌کارگیری ابزار در این رشته از قرن‌ها پیش آغاز شده و دانشمندانی نظیر خواجه نصیرالدین طوسی با ابزار‌هایی که اکنون ابتدایی به نظر می‌رسند به اطلاعات مهم در مورد آسمان و تحولات آن دست پیدا کردند. در حال حاضر سازمان‌های فضایی در سراسر دنیا با پیشرفته‌ترین ابزار‌های تحقیقاتی به کاوش در نقاط مختلف کیهان می‌پردازند.

بیشتربخوانید

• اجساد فضانوردان طی سفر به مریخ چه می‌شوند؟

ماشین‌های فضایی ابزار ارتقای دانش نجوم

با وجود اینکه بسیاری از مردم تصور می‌کنند بخش زیادی از اکتشافات فضایی به وسیله ماهواره‌ها و کاوشگر‌های مستقر در خارج از کره زمین صورت می‌گیرد، ولی تاریخ علم نجوم به‌روشنی نشان داده بیشتر اطلاعاتی که انسان تاکنون از آسمان به دست آورده به وسیله تلسکوپ‌های موجود در رصدخانه‌های زمینی بوده است. در حقیقت ماهواره‌ها و پایگاه‌های زمینی مطالعه اجرام آسمانی مکمل یکدیگر هستند.

در یک دهه گذشته با ظهور شرکت‌هایی نظیر اسپیس‌ایکس و بلواورجین دور جدیدی از تحقیقات فضایی در جهان آغاز شده و اکنون دیگر مطالعه در مورد سیاره‌های منظومه شمسی منحصر به چند سازمان فضایی وابسته به دولت‌ها نیست. در سال ۲۰۱۳ فضاپیمای گایا توانست با استفاده از تلسکوپ‌های خود بیش از ۱ میلیارد ستاره را در کهکشان راه‌شیری رصد کند. داده‌های ثبت شده به وسیله این فضاپیما به مراکز تحقیقاتی در زمین فرستاده شد و دانشمندان پس از پردازش این داده‌ها اطلاعات مفیدی از نقاط ناشناخته کیهان به‌دست آوردند.

مهندسان در آژانس فضایی اروپا (ESA) به عنوان سازندگان فضاپیمای گایا با استفاده از تلسکوپ‌های قدرتمند روی زمین موقعیت این فضاپیما را در منظومه شمسی بررسی کرده و آن را به سمت اهداف مورد نظر خود هدایت می‌کنند. در حقیقت دانشمندان پیش از پرتاب هر ماشینی به فضا محل قرارگیری اجرام آسمانی را در رصدخانه‌ها به‌دقت بررسی کرده و پس از حصول اطمینان از محاسبات خود ماهواره‌های تحقیقاتی را به فضا پرتاب می‌کنند.

منبع: آنا

انتهای پیام/