به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، پس از حضور ابراهیم اینانلو به عنوان سرمربی در تیم ملی تیراندازی با تفنگ اندونزی و کسب موفقیت‌های قابل توجه از جمله کسب سهمیه المپیک و نخستین مدال برنز جهانی برای اولین بار در تاریخ تیراندازی این کشور، مسئولان فدراسیون تیراندازی اندونزی تصمیم گرفتند تا در بخش تراپ (اهداف پروازی) هم از این مربی ایرانی استفاده کنند.

بر همین اساس فدراسیون تیراندازی اندونزی نریمان نیک‌خو را به عنوان سرمربی تیم ملی اهداف پروازی این کشور انتخاب کرد. نیک‌خو، از ملی پوشان سابق اهداف پروازی است که مدرک مربیگری درجه C فدراسیون جهانی را دارد.

متن حاصل از گفت‌وگوی ما با نریمان نیک خو سرمربی تیم ملی اهداف پروازی اندونزی  به شرح زیر است:

شما به تازگی هدایت تیم ملی تیراندازی اهداف پروازی اندونزی را بر عهده گرفته‌اید چه شد که تصمیم گرفتید هدایت تیم ملی تیراندازی این کشور را بر عهده بگیرید؟

مطلع شدم فدراسیون تیراندازی اندونزی برای توسعه تیراندازی به اهداف پروازی فراخوانی برای به کار گیری مربی داده است. سوابق خودم را ارسال کردم. فدراسیون تیراندازی اندونزی بعد از بررسی از میان کسانی که از کشور‌های مختلف نامزد این سمت بودند من را به عنوان سرمربی تیم ملی تیراندازی به اهداف پروازی انتخاب کرد. پس از چند ماه و با طی تشریفات اداری مثل گرفتن روادید و هماهنگی‌های دیگر کار خود را شروع کردم و خوشحالم که این فرصت را پیدا کردم تا در بیرون از مرز های ایران به کار مربیگری ادامه دهم.

هدف شما در تیم ملی تیراندازی اهداف پروازی اندونزی چیست؟

در دنیای حرفه‌ای مربیگری هدف اصلی ارتقا کیفیت ورزشکاران است. تیراندازی به اهداف پروازی در ایران با اندونزی به طور متفاوتی توسعه یافت. در ایران این رشته پس از شروع در حدود سه ماه قبل از بازی‌های آسیایی تهران در سال ۱۳۵۹ تعطیل شد و پس از سال‌ها تعطیلی مجددا از سال ۱۳۷۹ فعالیت این رشته ورزشی از سر گرفته شد. توفیق آن را داشتم تا از گروه اول ورزشکارانی باشم که از سال ۷۹ کار خود را شروع کردم. به عنوان عضو در اولین تیم ملی پس از انقلاب در سال ۲۰۰۲ به مسابقات جهانی زول آلمان اعزام شدم. از آن به بعد هم مدتی طولانی عضو تیم ملی و یا در خدمت تیم ملی و تیراندازی ایران بوده ام. اما تیراندازی به اهداف پروازی در اندونزی قبل از ایران آغاز شد و بدون توقف ادامه داشته است. اما تنها یکی، ۲ سال است که تصمیمی جدی برای ارتقا ورزش تیراندازی گرفته اند. من معتقدم کار زیربنایی در توسعه ورزش تیراندازی ضرورت دارد و به همین دلیل هم قبول کردم تا با فدراسیون تیراندازی اندونزی همکاری داشته باشم.

او ادامه داد: هدف برنامه‌ای که به فدراسیون تیراندازی اندونزی ارائه داده ام در فاز اول ارتقا سطح کیفیت تیراندازان این کشور است. البته اهداف میان راهی هم برای کسب مدال در مسابقات متناسب با سطح مهارتی ورزشکاران این کشور تعریف شده است تا اعتماد به نفس ورزشکاران را برای دستیابی به اهداف بالاتر تقویت کند. اما در مرحله اول هدف بالا رفتن سطح کیفیت تیراندازان این کشور برای حضور در بازی‌ (سی‌گیم) است. این مسابقات بعد از المپیک ۲۰۲۱ برگزار خواهد شد. امیدوارم با اجرای دقیق این برنامه بتوانیم کیفیت بهتری را در این مسابقات نشان دهیم. اگر هم مدالی کسب شود چه بهتر.

حضور شما در تیم ملی تیراندازی اندونزی اولین تجربه مربیگری شما در خارج از ایران است برنامه شما برای تیم ملی تیراندازی اهداف پروازی اندونزی و خود چیست؟

خوشبختانه اولین تجربه خارجی من با بزرگ‌ترین کشور مسلمان جهان رقم خورد. با این تیم تا دسامبر ۲۰۲۱ همکاری خواهم داشت و بعد از آن باید صبر کرد و دید که فدراسیون اندونزی بعد از مسابقات سی گیم و پس از بررسی عملکرد من در این دوره مربیگری چه تصمیمی برای ادامه همکاری خواهد گرفت. وضعیت شیوع کرونا شرکت در مسابقات و رقابت با رقبای دارای سطح مهارتی بهتر و محک زدن ورزشکاران را دشوار می‌کند. به این ترتیب مسابقات جدی محدودی در اختیار است که می توان علاوه بر تمرینات در آن مسابقات تیرانداز‌ها را محک زد. ظاهرا ارزیابی نهایی در مسابقات المپیاد کشوری اندونزی اتفاق می‌افتد که قبل از مسابقات سی گیم برگزار خواهد شد. امیدوارم در این مسابقات انتخاب درستی برای اعضا اتفاق بیافتد تا در مسابقات (سی گیم) نتیجه خوبی را کسب کنند.

شما قبل از تیم ملی اندونزی مربی تیم ملی تیراندازی اهداف پروازی ایران هم بوده اید، شرایط مربیگری در ایران نسبت به خارج از ایران به چه شکل است و چه تفاوت‌هایی دارد؟

شرایط مربیگری در ایران بسیار متفاوت با سایر کشور‌ها است، این تفاوت علاوه بر تیراندازی در فدراسیون‌های دیگر هم دیده می‌شود. چند سال پیش از من برنامه بلند مدت برای سمت سرمربی تیم ملی اهداف پروازی خواستند. برنامه دقیقی را ارائه کردم. یکی از دوستان که برنامه بنده را مطالعه کرد گفت برنامه که نوشته‌ای مورد قبول واقع نمی‌شود چرا که در این برنامه حرفی از مدال آوری نزده‌ای و همین باعث می‌شود برنامه تو را نخوانند.

در جواب گفتم من می دانم که با توجه به شرایط تیم در حال حاضر کسب مدال ممکن نیست. چرا خلاف واقع بنویسم که می‌توانیم مدال کسب کنیم. در جواب به من گفتند برای اینکه برنامه تو مورد قبول واقع شود باید بر روی مدال آوری تأکید کنی که من این را قبول نکردم.

اما مربیانی هستند که حرف‌های قشنگ می‌زنند و مسوولیت تیم ملی به آن‌ها محول می‌شود. ظاهرا آخر پاییز جوجه‌ها را نمی‌شمرند. از آن بدتر مربیانی هم هستند که معنی برنامه را نمی‌دانند و همه برنامه ارائه شده آن‌ها برنامه سفر‌های خارجی تیم است. ناگفته پیدا است که نتیجه قابل قبولی هم بدست نخواهند آورد.

این موضوع در دنیای تیراندازی امری عجیب است. ورزشی که پیش بینی نتایج در آن با اطلاعات آماری ممکن است و کیفیت ورزشکاران بر أساس آمار قابل تحلیل است نمی‌تواند بر همین أساس مربی را برای انچه انجام داده ارزیابی نکند. در واقع اگر مربی برنامه‌ای ارائه دهد و هدف‌های خود در برنامه اش را بدست نیاورد بدون تعارف کنار گذاشته می‌شود. کشور‌ها بر همین اساس مانع از تلف شدن سرمایه‌های مالی و انسانی خود می‌شوند.

در ایران وضعیت مربیان تیراندازی در بخش اهداف پروازی چگونه است؟

ما استعداد‌های خوبی داریم و در زمینه مربیگری هم در تمامی رشته‌های ورزشی پیشرفت چشمگیری داشتیم. اما چیزی که مهم است توجه به چگونگی کسب عنوان مربی است. در تربیت و بکار گیری مربی موضوعات مهمی باید مورد توجه قرار بگیرند که در این زمینه نقاط ضعف جدی داریم.

۲ مربی خارجی در کشور ما فعالیت کردند که عنوان مربی می‌تواند برازنده آن‌ها باشد. مارچللو درادی که بعدا مربی تیم ملی چین و اکنون مربی تیم ملی اسپانیا است. او مربی ورزشکاران بزرگی از جمله ۲ دارنده طلای المپیک از دو کشور بوده است و رودولفو ویگانو که سابقه مربیگری ملی طولانی نداشت، ولی توانایی‌های ایشان غیر قابل انکار بود. او وقتی ورزشکار بود ۲ بار برای ایتالیا سهمیه المپیک گرفت، ولی فرد دیگری به جای وی به المپیک اعزام شد.

جالب است که هر ۲ مربی هرگز در کشور خود مورد توجه قرار نگرفتند. أصول مورد رعایت این سه مربی می‌تواند معیار وضعیت مربی گری در کشورمان باشد. این مربیان سابقه طولانی حضور در ورزش تیراندازی در بالاترین سطح را داشتند. اصول اخلاقی روشن و احترام به حقوق ورزشکاران و تلاش برای ارتقای توان آنان و انتخاب بر أساس نتیجه رقابت‌های انتخابی بدون توجه به توصیه روش همیشگی شان بود.

اعتقاد جدی به علم تمرین داشتند. از نظر آنان برنامه تمرین فقط فهرست سفر‌های خارجی نبود. به دنبال محبوبیت در میان ورزشکاران نبودند و به هر قیمتی حاضر به کار مربیگری نبودند. در حوزه فنی نیز این دو بر اساس دانش و تجربه قادر به تشخیص اشتباهات فنی در اجرای مهارت بودند و می‌توانستند با طراحی «مشق تمرین» مناسب اشتباه کشف شده را برطرف کنند. مقایسه کسانی که مسئولیت تیم‌های ملی اهداف پروازی را بر عهده گرفتند با این معیار‌ها فاصله طولانی ما با وضعبت مطلوب را مشخص می‌کند.

شما زمانی که عضو تیم ملی بودید در شرایط‌های بسیار ایده آل به نظر سرمربی تیم ملی کنار گذاشته شدید، در این خصوص هم بفرمایید که چشد شما توسط سرمربیان تیم ملی خط خوردید؟

در سال ۱۳۹۷ برای معرفی اسلحه ورزشی هماک که صنایع جنگ افزار سازی شهید همدانی آن را تولید کرده بود با افتخار به عضویت تیم هماک درآمدم و با اجرای برنامه تمرینات تیم به تیراندازی برگشتم. در همان سال بهترین امتیاز برون مرزی ایران را در جام جهانی امارات به دست آوردم و رتبه اول رنکینگ کشور را بدست آوردم و همزمان در میان تیراندازان ایرانی بهترین رتبه را در رنکینگ فدراسیون جهانی داشتم. یاد آوری می‌کنم که قبل از حضور در جام جهانی امارات در زمستان ۹۷ تیم تازه تشکیل شده بود و من برخلاف سایر ورزشکاران انتخاب شده که قبلا عضو تیم بودند و با امکانات فدراسیون تمرین می‌کردند کمتر از ۳ جلسه تمرین در کشور داشتم و نتیجه امارات محصول اردوی تیم ملی نبود.

قبل از اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا در قطر که انتخابی المپیک هم بود از تیم ملی خط خوردم و تیم بدون رعایت رتبه بندی ورزشکاران به مسابقات انتخابی المپیک اعزام شد.‌ای کاش این تصمیم منجر به سهمیه المپیک می‌شد، ولی متاسفانه نه تنها سهمیه کسب نشد بلکه از نظر آماری افت شدید ورزشکاران اعزام شده امری قطعی و قابل مشاهده بود.

امیدوارم کمیته فنی با حضور متخصصین اهداف پروازی تشکیل شود و با دقت و منصفانه و البته بدون توجه به توصیه شیوه تمرینات، نحوه انتخاب، برنامه تمرینات و نتایج بدست امده را مورد ارزیابی قرار دهد و نتیجه بررسی خود را منتشر کند تا معلوم شود منابع مالی و انسانی قابل توجهی که صرف تیم شد تا چه میزان درست مصرف شده است.

این گزارش بسیار مهم است و نتیجه آن می‌تواند باعث اعتماد ورزشکاران به عدالت در انتخاب اعضای تیم ملی شود. بدون این اعتماد چرا باید ورزشکاری از منابع شخصی خود برای تمرین گران قیمت اهداف پروازی در سطح حرفه‌ای خرج کند و موفق به نمایش مهارت خود شود، ولی به دلیل تمایلات و سوگیری‌های آشکار و پنهان مربی علی رغم توانایی جای خود را به تیراندازانی با سطح مهارت کمتر بدهد. باید نتیجه در میدانی عادلانه رقم بخورد.

بیشتر بخوانید

• یک ایرانی مربی تیم ملی اهداف پروازی اندونزی شد

انتهای پیام/