کمال شفیعی شاعر حوزه کودک و نوجوان، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در مورد محتوای کتاب‌های ترجمه اظهار کرد: کتاب‌های ترجمه‌ای را به سه بخش می توان تقسیم کرد؛ بخش اول، آثاری ارزشمند با ناشران مشخص و حق قانون کپی رایت است. مترجمان این آثار از سواد ادبی کشور مبدا (کشور تولید اثر) و کشور مقصد برخوردارند. این آثار بسیار ارزشمند بوده، اما متاسفانه تعدادشان خیلی زیاد نیست.

وی افزود: بخش دوم، آثاری هستند که در آنان قانون کپی رایت رعایت نمی‌شود. مترجمان این آثار، عمدتاً زبان کشور مبدا را می‌دانند؛ اما زبان شناس نبوده و ادبیات آن کشور را نمی‌شناسند. این مترجمان می‌توانند فقط کلمات را به فارسی ترجمه کنند؛ بدون اینکه با زیرساخت‌های فرهنگی و ارزشمند آن کشور آشنا باشند. متاسفانه ناشران متعددی دست به چاپ این آثار می‌زنند. این آثار در مقایسه با آثار تالیفی در کشور ما، فاقد ارزش ادبی بوده و صرفاً جنبه سرگرمی دارند.

وی ادامه داد: بخش سوم آثاری با عنوان ادبیات زرد هستند. کتاب‌هایی که به صورت تحت اللفظی ترجمه شده و حتی در کشور مبدا هم، بار ادبی ندارند. این آثار یک بار مصرف بوده و ارزش عاطفی، فرهنگی و هنری ندارند. متاسفانه قفسه بسیاری از کتاب فروشی‌ها پر از این کتاب هاست.

بیشتر بخوانید 

چه کتابی برای کودکانمان بخریم؟

شفیعی با بیان اینکه در مقایسه با این موضوع باید ادبیات تالیفی را هم مورد بررسی قرار داد؛ افزود: ادبیات تالیفی ایران را میتوان به سه بخش تقسیم کرد؛ بخش اول دارای ادبیات غنی بوده و جنبه بهداشت روانی، ایجاد نشاط، ارتقای سطح آگاهی و هوشی کودکان و نوجوانان را در برمی‌گیرد. این آثار بسیار ارزشمند هستند.

او ادامه داد: بخش دوم، آثار نویسندگانی هستند که صرفاً به لحاظ داشتن ذوق ادبی دارای کشف‌های خوبی هستند. ممکن است این آثار خوب بوده یا گا‌ه فاقد استاندارد‌های لازم برای کودکان و نوجوانان باشند. این آثار، نیازمند آموزش مولفان برای آشنایی کامل با ذهنیت کودکان و نوجوانان است. این آثار خود به دو دسته تقسیم می‌شوند، آثاری برای کودکان و نوجوانان و آثار کودکانه و نوجوانانه.

او افزود: گروه سوم گروه زرد هستند. این آثار فاقد ارزش ادبی و مولفه‌های ادبیات لازم برای کودک و نوجوان هستند که این موضوع خود باعث لطمه به ادبیات کودک و نوجوان می‌شود.

این شاعر کودک  و نوجوان بیان کرد: البته نباید از نقش ترجمه و آثار خوب در حوزه ادبیات کودک و نوجوان درجهان غافل شد. اساسا باید مترجمان ما تسلط به ادبیات کودک و نوجوان و فرهنگ کشور مبدا و مقصد داشته باشند؛ چرا که این موضوع منجر به انتخاب‌های خوب و ترجمه آثار به شیوایی و زیبایی هرچه تمام‌تر می‌شود. لازم به ذکر است گفتمان فرهنگی درست زمانی اتفاق می‌افتد که یک کشور از آثار تالیفی و آثار ترجمه بسیار خوب برخوردار باشد.

انتهای پیام/